Reden voor deze campagne, een uitspraak van de Church of England dat clerici geen leden konden zijn van deze extreem-rechtse partij. Wat in mijn ogen toch geen bijzonder straffe uitspraak is. Maar toch reden te meer voor de BNP om in actie te schieten. Ik ben nu wel benieuwd hoeveel clerici er lid waren van de BNP. Nu ik er aan denk, hoeveel katholieke clerici zouden er lid zijn van het Vlaamsch Blok?
geschiedenis van de University of Illinois is vooral bekend van zijn opmerkelijke publicatie eind 2007 van 'Anti-Semitism and Islamophobia. Hatreds Old and New in Europe'.Jan Goossens, artistiek leider van de KVS, schreef een zeer geestig opiniestuk in De Morgen.
Klaagzangen over de jeugd van tegenwoordig zijn van alle tijden, maar wie op 13 maart in Brussel present gaf op het concert van de Frans-Maghrebijnse hiphopster Médine, georganiseerd door de socio-culturele organisatie Comac-Quartier, kwam buiten met de indruk dat het met de jonge allochtone generatie in onze hoofdstad wel goed komt, als er naar hen geluisterd en met hen gedebatteerd wordt. Rapper Médine ziet er uit als een zware jongen, heeft een stoere podiumact, maar zijn teksten, door 800 Brusselse jongeren van a tot z meegezongen, getuigen van een constructief politiek bewustzijn en blijven ver van alle gangsta rap-clichés. Die cocktail slaat aan, in die mate dat Médine al zijn eigen kledinglijn heeft, met als motto 'Le savoir est une arme'. 'I'm muslim, don't panik', staat er op een van zijn t-shirts.
Die kreet vat krachtig samen wat Médine, en zoveel jongeren van Maghrebijnse afkomst uit de Franse banlieues, Schaarbeek, Molenbeek en de rest van ons land, aan de wereld te zeggen hebben: wij zijn hier en gaan niet meer weg, en wij willen echt een deel van de samenleving zijn.
Een hoofddoek en een grote bek
We zouden dom zijn als we met dat signaal niet ons voordeel doen: de energie en de brains van de Brusselse fanclub van Médine - ja natuurlijk, deels gelovige moslims - kunnen we in Brussel beter niet verspillen, al was het maar omdat onze stad anders een tijdbom wordt. Laat ons van islamofobie dus geen plicht maken, zoals Filip Dewinter vraagt. Dat zou een historische vergissing zijn. Dat we het moeilijk hebben om de realiteit te aanvaarden dat van onze 'wij' onder meer ook vrijgevochten, felgebekte en gehoofddoekte jongedames deel uitmaken, bleek recent toen Phara in een briljante move Dewinter confronteerde met de Meiden van Halal. De zussen Esmaa, Jihad en Hajar Alariachi zijn bekende tv-figuren uit Nederland met alle vermelde kwaliteiten: een heerlijke Hollandse grote bek, uitgesproken meningen en felgekleurde hoofddoeken. Ze hadden één punt: wij zijn geboren en getogen Hollanders die alle Nederlandse wetten respecteren, en ook gelovige moslima's die iedere dag gehoofddoekt naar het werk gaan. Geen speld tussen te krijgen, maar toen de zussen aan Dewinter het niet onlogische verwijt maakten dat hij onze samenleving dreigt te 'ontwrichten' met zijn islamofobe pleidooi en stelling dat ook de zussen 'onderdrukte vrouwen' zijn, ontstak het studiopubliek in pro-Dewinter toorn.
Uiteraard moet de islam kritisch bevraagd worden, maar stilaan is er sprake van een uitzichtloze obsessie tegen die islam.
Makkelijk vijandbeeld
Mijn oren tuiten ondertussen van de kritiek op de islam, ook uit zelfverklaarde linkse hoek. Het discours van Zwagerman lijkt me, voor wie Paul Scheffer las, al zowat tien jaar oud. Tenslotte: wie Mortier om nuancering vraagt, wentelt zich best zelf niet in makkelijke vijandbeelden van Lanoye en de islam. Inzien dat decriminalisering van het democratisch verkozen Hamas noodzakelijk is in Palestina, is geen goedkeuring van ieder Hamas-programmapunt. Bovendien is
de Hamas-houding tegenover die sharia in snelle evolutie, wat niet geldt voor onder meer het mysogine en door België gesteunde regime in Saoedi-Arabië.
Een onderzoek van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen toont aan dat onverdraagzaamheid en racisme in Vlaanderen en Wallonië ingeburgerd raken. Brussel scoort over de hele lijn beter, gemiddeld 15 tot 20 procent, wat het centrum tot het inzicht brengt dat veelvuldig contact met 'anderen' onze samenleving vooruithelpt. Niet zo lang geleden kwamen nieuwsgierige
Vlamingen per bus naar culturele actviteiten in Brussel. Misschien moeten we dat opnieuw promoten, in een geactualiseerde versie: ook een concert van Médine zou op de agenda kunnen staan. Het zou een speelse manier zijn om het makkelijke vijandbeeld te counteren dat 90 procent van de gelovige moslims gevaarlijke fundamentalisten zijn. Of we nu willen of niet: gelovige moslims zullen 'onze' toekomst mee vormgeven, in Brussel en België. Om het laatste
woord te geven aan Bono: "Dat hele 'zij versus wij'-gezeik is melig. Er is geen 'zij', alleen 'wij'. Onze vijanden zijn innerlijke demonen zoals ijdelheid die je beletten om je volle potentieel waar te maken. Dat zijn pas interessante tegenstanders." Misschien moeten we islamofobie aan dat lijstje
van tegenstanders toevoegen.
Dewinter over EurAbia
Wat heeft het gerecht nog meer nodig van bewijs voor zijn xenofobie? Als dit geen haatprediking meer is dan weet ik het ook niet meer.
De Nederlandse Volkskrant publiceerde vorige week een stuk van Ceylan Weber, islamitische feministe en specialist op het vlak van emancipatie en islam. Daarin een wel zeer opmerkelijke analyse van het 'hoofddoekenprobleem'.
De structurele en felle aandacht voor dit onderwerp roept de vraag op welke gevoelens hier geraakt worden. Het eerste en meest gehoorde antwoord is dat het raakt aan de vrijheid omdat de hoofddoek een symbool van onderdrukking van vrouwen is.
Ik zal de laatste zijn om te ontkennen dat gesluierde moslimvrouwen in Nederland, door hun vrije en zelfbewuste keuze voor een hoofddoek, een aanzienlijk risico lopen dat zij ongewild en onbewust alsnog tegemoet komen aan verborgen behoeften en fantasieën van veel moslimmannen om het uiterlijk van vrouwen te bepalen en daarmee iets van haar ondergeschikte positie in stand te houden. Op dat risico kan niet vaak genoeg gewezen worden.
Tegelijkertijd vermoed ik dat de hevige oproep om te ontsluieren veel te maken heeft met vergelijkbare fantasieën en behoeften van veel autochtone mannen. In de afgelopen periode hebben onder meer Stine Jensen en Sunny Bergman al op de risico’s van de huidige beeldcultuur gewezen, en vooral op de dwingende (want structurele) wijze waarop vrouwen daarin een ideaalbeeld van hun uiterlijk krijgen voorgeschoteld. Dat beeld is naast slank, jong en op de juiste plaatsen rond, ook vergaand bloot. Wellicht lopen moslimvrouwen die ontsluieren, en de vrouwen die hen daartoe oproepen, dus wel een even groot risico om onbewust en ongewild te voldoen aan de verborgen behoeften en fantasieën van een groep autochtone mannen, om het uiterlijk van vrouwen te bepalen en zo haar bereidheid om te behagen in stand te houden?
Tot slot valt mij op dat het vooral mannen van middelbare leeftijd zijn, veelal uit conservatieve hoek, die zich opwerpen als de beschermers van moslimvrouwen om van hen eerbare vrije vrouwen te maken. Stel ik nu een te grote vraag als ik me afvraag of deze galante ridderlijkheid mede wordt ingegeven door het verlies van traditionele mannelijke posities en de daarbij behorende privileges tijdens de tweede feministische golf?
Vraag de modale Vlaming om een terroriste te tekenen en het eerste beeld dat in hem opkomt, is dat van Anja Hermans. Zij is de kerncentrale binnengedrongen via de open poort, een sprong over het hek, een wandeling langs de Schelde en via twee rioolpijpen. Anja Hermans is tot haar
Pauw en Witteman hebben het in hun programma heel vaak, soms de hele week over de islam. Nova heeft het constant over de islam. Nederland 1, 2, en 3, RTL4 en de moslimomroep hebben het onophoudelijk over de islam. De Volkskrant, NRC, Trouw en De Telegraaf hebben het bijna alleen maar over de islam.De uitgevers, drukkerijen, en boekhandels verkopen buitengewoon veel boeken over de islam, deels dankzij Geert Wilders. Waarom moeten de moslimorganisaties die man dan voor de rechter slepen? Ze moeten hem juist omhelzen en een kus op zijn blonde kop drukken. meer lezen
