9.22.2008

vernieuwde website

Kameraden en vrienden,
de fellowtravelers en trouwe fan van VVS, de enige echte studentenkoepelorganisatie, wisten het reeds en sommigen keken er zelfs reikhalzend naar uit, VVS heeft een vernieuwde website. Bloed, zweet en tranen bij het VVS-team, voor de gelegenheid uitgebreid met übergeek Bart Braem en oud-vvs'er en überburgi Ward Poelmans, maar niettemin is ze er, de vernieuwde site. Tot grote vreugde van geeks-alom is het een geheel en al Drupal-site geworden. Feedback over de site mag steeds doormaild worden.

9.20.2008

Djenghis

Tussendoor eens een meer persoonlijk bericht, Djenghis Khat, mijn huis-tuin-en-keuken kat is maandag, terwijl ik op beleidsplanningsmeerdaagse was dus, overleden. Ik moet zeggen dit doet toch ongelofelijk raar, na 13 jaar, zo plotseling zonder. Het beestje had een longvliesontsteking, een ongeneesgelijk en dodelijk virus. Niets aan te doen dus. Maar een zekere troost het beestje heeft een zeer gelukkig leven gehad. Maar toch zal ik hem serieus missen.
Hier zie je trouwens een van de laatste fotos van ons beest, op een laatste zonnige dag van de afgelopen zomer, genietend van de zon op tafel uiteraard, wachtend om iets van tafel op zijn bord te krijgen.

9.17.2008

VVS plant haar beleid

Kameraden en vrienden,
het beloofd een spannend academiejaar te worden: Bolognatop, verkiezingen, het inkantelingsverhaal, een nieuw basisdecreet, een nieuw stuvo-decreet, dit zijn maar enkele van de thema's die op ons afkomen.
VVS, de enige echte studentenkoepelorganisatie en dé spreekbuis van de studenten in Vlaanderen, zal zich dit jaar opnieuw (reeds 70 jaar) inzetten om de belangen van de studenten te verdedigen en de stem van de studenten te laten horen. Om het nieuwe academiejaar een beetje deftig voor te bereiden trok het VVS-team zich drie dagen terug in het verre Lier.
VVS wil dit jaar werken rond enkele grote thema's in de vorm van heuse campagnes. Eerst en vooral de campagne rond studiekosten: ResPACT. Hier zijn we vorig jaar reeds aan begonnen in een gezamelijke actie met FEF, onze sympathieke zusterorganisatie in het zuiden van wat tegenwoordig nog ons landje is. De beide studentenkoepels hebben een breed front uitgebouwd. Tesamen met vakbonden en tal van jongeren- en studentenorganisaties gaan we een heel jaar werken rond de problematiek van steeds maar stijgende studiekosten. Hoofdpunt daarbij is het hernieuwen van het respect voor het Pact van New York, het beruchte EcoSocVerdrag, een luik van de mensenrechtenverdragen. Meer hierover volgt ongetwijfeld.
Voor de overige plannen van VVS en de campagnes en werkingen kan ik enkel maar verwijzen naar het Beleidsplan van VVS 2008 - 2009. Dit zal op de eerste Algemene Vergadering bekend gemaakt worden. Meer over dit alles dus over enige weken.

9.13.2008

spraakmakend integratieonderzoek

Het Institute for European Studies van de Vrije Universiteit Brussel en het Center for Peace and Conflict Studies van de Wayne State University in Detroit publiceerden een opmerkelijk onderzoek naar de 'integratie' en vooral de 'integration policy' in de beide landen.
"In spite of the clear differences in the history, geography and the socio-economic conditions in the three cities, as well as prevailing political cultures, both sides considered that here was much to be learnt from each other."
Uit onderzoek blijkt ontegensprekelijk dat Amerikaanse moslims het over het algemeen beter hebben dan Europese moslims op economisch en onderwijsgebied.

Enkele conclusies:
"The report highlights that the emphasis should be on education and training of young Muslims to permit their insertion into the work place and remove economic disadvantages. To this end, the private sector, as the economic motor on both sides of the Atlantic needs to become more involved. In addition the report emphasises that there are no policy formulae to be applied for
immigrant integration to succeed, but that a bottom-up approach and working at the local level in the local community and neighbourhood stands the best chance of success. The report recommends amongst other things the exchange of integration specialists between Brussels and Detroit."

Een bevinding waar ik mij geheel in kan vinden is dat moslims exact dezelfde problemen hebben dan andere 'nieuwkomers' in hun zoektocht naar werk, huisvesting,... Politieke besluitvorming in die domeinen doet er dus beter aan om geen onderscheid op basis van geloof.
Persoonlijk kan ik mij kapot ergeren aan politici en zogenaamde opiniemakers die bij alles te pas en te onpas de islam erbij sleuren. Alsof maatschappelijk problemen ook maar 1 fuck te maken hebben met godsdienst.
De onderzoekers vinden wel dat er twee factoren zijn die het proces bemoeilijken voor moslims:
ten eerste dat het zeer overkomelijke feit dat de islamitsche godsdiensten praktijken een meer flexibele 'working timetable' vereisen en dat er rekening dient gehouden te worden met dieetvoorschriften.
De onderzoekers maken daarbij de terechte verwijzing naar de economisch succesvolle integratie (om hun bewoording te gebruiken) van de joodse gemeenschappen in beide steden.

Sleutel tot de integratie volgens de onderzoekers: intercultureel onderwijs, onderwijskansen en de mogelijkheid tot opwaartse mobiliteit.
Met daarbij expliciet een oproep om diploma's uit de landen van herkomst te erkennen en de mogelijkheden uitbreiden om skills te valoriseren.

Tot slot geven ze nog enkele praktische aanbevelingen:
  1. Work towards more direct consultation of community groups: work with and not for the community
  2. Encourage more attention to ‘interculturality’ in the training of teachers and social workers.
  3. Recognize and make the most of local expertise on community matters.
  4. Make both the economic and cultural contributions of Muslims and their changing attitudes more directly visible (e.g. through a museum and media coverage).
  5. Further invest in fully incorporating multicultural realities (not necessarily ‘multiculturalism’ as a doctrine) in the curriculum of schools; provide concrete information on diverse cultures.
  6. Invest time and resources in neighbourhoods. Do not allow degradation of the environment (graffiti, broken windows etc) to take over. Instil a sense of pride in what people can do for their community.
  7. Establish coherent and responsive resident and guest worker policies for migrants along with systematic multi-lingual support programs for new arrivals and families in public schools.
dit onderzoek kun je geheel en al gratis raadplegen.

9.11.2008

Bole Chudiyan

Kameraden en vrienden,
het is wederom een tijdje geleden, hoog tijd dus voor een muziekaal intermezzo.
Vandaag de bollywood-hit Bole Chudiyan, een geweldig nummer uit de kaskraker Kabhi Khushi Kabhie Gham, een film die trouwens in zijn geheel te bekijken valt op youtube.

9.08.2008

staatshervorming: 'goed voor de mensen'?

Vandaag viel 'Ons Recht', het ledenblad van de LBC in mijn bus. Met daarin een opmerkelijk artikel van Ferre Wyckmans over de perikelen en de hetse voor een 'nieuwe staatshervorming' van de laatste maanden.
Omdat ik het zodanig goed vind, neem ik het hier integraal over. Het volledige nummer valt hier in zijn geheel te lezen.

"De kans om op een iets of wat genuanceerde wijze iets over Vlamingen of Franstaligen
te zeggen, is het afgelopen jaar flink verbeurd verklaard. Onbegrip is troef.
Simplistische beeldvorming over elkaar is aan beide zijden van de taalgrens de norm
geworden. Tegenstellingen worden verscherpt en uitvergroot. Taal wordt voorgesteld
als een scheidingselement dat samenleven onmogelijk maakt, maar geen ouder of hij/zij zegt met grote fierheid dat zoon of dochter ‘zo goed is in talen’.

“Er moet een Grote Staatshervorming (mét hoofdletter) komen” is een stelling die een wetenschappelijke waarde heeft gekregen. Die staatshervorming zou goed zijn voor de economie en voor het bedrijfsleven.
Een bewijs wordt daartoe niet geleverd en moet ook niet meer worden geleverd, die stellingen hebben immers het statuut van een axioma verworven. Solidaire samenwerking heeft de werknemers altijd al een grotere dienst bewezen dan scheidende verdeling.
We vertrekken van een voor ons cruciale vraag: worden de werknemers en sociaal uitkeringstrekkers er beter van? Dat is een beperking qua beoordelingscriteria, maar er wordt ten minste al vertrokken van een beoordeling. En het is in ieder geval een ander criterium dan “de bittere noodzaak van een bedrijfsvriendelijker klimaat”, waarover Unizo het heeft. We bekijken het arbeidsrecht, de sociale zekerheid en het arbeidsmarktbeleid.

Laten we beginnen met het arbeidsrecht. Als het arbeidsrecht een Vlaamse, Brusselse en Waalse variant krijgt, rijst dé vraag of daar ook maar iemand beter van wordt. Er is geen argument te bedenken om verschillende soorten arbeidsovereenkomsten te aanvaarden afhankelijk van de tewerkstellingsplaats. Werkgevers met vestigingen over het hele land (banken, distributiebedrijven…) zouden er een helse klus aan hebben. Werknemers zouden in een toenemende onzekerheid terechtkomen en ze zouden er qua contractbescherming niet beter van worden. Werknemers in diverse gewesten zouden tegen elkaar worden uitgespeeld, en de contractflexibiliteit zou nog toenemen. Dat geldt voor zowel het individuele als het collectieve arbeidsrecht.
Het Vlaams Parlement heeft ooit een decreet goedgekeurd voor Vlaamse cao’s. Wij zijn er vanaf dag 1 vierkant tegen geweest. Gelukkig oordeelde het Arbitragehof er ook zo over op 15 september 2004. Vlaamse onderwerpen in Vlaamse cao’s “zou de samenhang van het conventionele arbeidsrecht in het gedrang kunnen brengen en de door het sociaal overleg beoogde evenwichten verstoren”, zo klonk het toen wijs. Ook hier geldt immers dat het bijzonder complex wordt voor ondernemingen met vestigingen in de verschillende gewesten.
Dat zou betekenen dat een onderneming verschillende regels moet toepassen naargelang de werknemer in een Vlaamse, Brusselse of Waalse vestiging van het bedrijf werkt.


Als bepaalde voordelen wel of niet in Vlaanderen gelden en niet of wel in Brussel, zijn de effecten
daarvan voor werknemers onoverzichtelijk, onduidelijk en daarom niet wenselijk.
Het is op dit moment perfect mogelijk in paritaire comités afspraken te maken die rekening houden met gewestelijke of gemeenschapsbevoegdheden. Dat gebeurt nu al in een aantal paritaire comités van de non-profitsectoren, omdat bijvoorbeeld de subsidieregels anders werken in de diverse gemeenschappen. Er is dus geen grote en zelfs geen kleine staatshervorming nodig om loepzuivere afspraken te maken.
Wat we willen vermijden is dat loon- en arbeidsvoorwaarden leiden tot concurrentie tussen tussen taalgebieden. Een dergelijke concurrentie is altijd in het nadeel van werknemers.
Daar waar ‘het goed gaat’ zal het argument van de lage loon- en arbeidsvoorwaarden worden gehanteerd om de voorsprong te behouden. Waar ‘het slecht gaat’ zal hetzelfde argument worden gehanteerd om beter te kunnen concurreren. Wat zich momenteel in Europa én op wereldniveau afspeelt, nl. lage lonen als argument van de werkgevers om bestaande voordelen af te bouwen, zal dan tussen Vlamingen, Walen en Brusselaars worden uitgespeeld.

Laten we een volgende flinke brok van mogelijk communautair getwist bekijken: de sociale
zekerheid. De bijdragen én de uitkeringen zijn op dit moment zonder enige nuance hetzelfde
in de drie gewesten. Is er iemand gebaat bij het creëren van verschillen? Ja, de werkgevers indien ze daardoor minder zouden moeten bijdragen. Maar minder bijdragen betekent minder middelen voor uitkeringen.
Wie meent dat een Vlaamse sociale zekerheid goedkoper zou zijn, vergeet dat lagere uitkeringengaan volgen. Of willen de Vlaamse werkgevers echt de bijdragen verlagen en de uitkeringen verhogen? Het beeld dat een Vlaamse sociale zekerheid minder duur is dan de verondersteld verkwistende Waalse sociale zekerheid, zal zeer snel moeten worden bijgesteld. Werkloosheid is een hardnekkiger probleem in Wallonië en Brussel dan in Vlaanderen, maar qua bruggepensioneerden en qua tijdskrediet haalt Vlaanderen veel meer uit de federale pot. Dat geldt ook voor de pensioenen, zeker de komende jaren. En de pensioenen zijn op dit moment bedroevend laag, een besparing in deze sector kan niet zonder drama’s.
En worden morgen de regio’s in Vlaanderen met hogere werkloosheid op hun beurt ook uit de Vlaamse sociale zekerheid gewipt? En wat met een sociale zekerheid die gefinancierd zou worden
met bijdragen op basis van tewerkstelling in Brussel, maar waarvan de uitkering dient te gebeuren op basis van bijvoorbeeld een Vlaamse woonplaats? Vlaanderen zou moeten gaan bedelen in Brussel. Ook hier geldt dat werkgevers met meerdere vestigingen niet tuk zullen zijn op een gediversifieerde administratie in de betaling van bijdragen naargelang de werknemer in
Vlaanderen, Brussel of Wallonië werkt.
Kortom, het simplistische verhaal van een op te splitsen sociale zekerheid biedt geen concreet antwoord op uitvoering en de gevolgen. We willen wijzen op één eigen Vlaamse voorziening die nauw bij de sociale zekerheid aansluit: de Vlaamse zorgverzekering.
In tegenstelling tot de federale sociale zekerheidsbijdragen waarvan de bijdrage gerelateerd is aan de inkomenshoogte, heeft Vlaanderen het principe gehanteerd van een gelijke bijdrage voor iedereen. Hoge inkomens en lage inkomens betalen evenveel. Niks dat overblijft van het solidariteitsprincipe. Overigens is er van enig paritair beheer in die Vlaamse variant niets merkbaar. Het is meer dan een waarschuwing aan sociaal verzekerden, aan ons allemaal dus. Vlaanderen doet het niet socialer dan het federale stelsel en hanteert andere principes dan deze die aan de grondslag liggen van ons sociaal zekerheidsstelsel. Nieuw is hier niet per definitie beter.

Zo komen we bij een terrein waar er een zogenaamde consensus aan het ontstaan is: de regionalisering van het arbeidsmarktbeleid.
Het is goed om te weten dat op het gebied van arbeidsbemiddeling de regio’s al de volle bevoegdheid hebben. Ook vorming en opleiding zijn geregionaliseerd. Waarover gaat het dan
nog? Hier duikt de term ‘activeringsbeleid’ op.
De gewestelijke bemiddelingsdiensten (VDAB in Vlaanderen) kunnen werklozen begeleiden, aansporen enz. in hun zoektocht naar werk. Zij hebben evenwel niet de bevoegdheid om te sanctioneren. Die bevoegdheid ligt bij de nationale RVA (Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening).
In Vlaanderen wil men maar wat graag die sanctionerende activering in handen krijgen.
De Vlaamse regering wil het allemaal wat flinker doen. Het feit dat op dit moment 50-plussers niet verplicht geactiveerd kunnen worden, is haar al langer een doorn in het oog. De omschrijving
van wat een passende dienstbetrekking is zou wat soepeler moeten. Selectiviteit in het aanvaarden van een job moet voor werkloze Vlamingen minder makkelijk worden. Daar draait het discours van de Vlaamse werkgevers eigenlijk om. De bestaande regelgeving maakt sanctioneren van werkweigering perfect mogelijk.
Er is geen reden te bedenken waarom we in Vlaanderen strengere regels moeten hanteren dan elders. Uitgerekend op het moment dat met mobiliteitspremies werklozen uit regio’s met hoge werkloosheid (Wallonië) zouden worden aangemoedigd om in een regio met lagere werkloosheid (delen van Vlaanderen) te gaan werken, wordt het bewijs geleverd dat niet het verder opsplitsen van dit beleid maar meer samenwerking juist nodig is.
De sp.a lanceerde in juni haar voorstellen voor een sociale staatshervorming. Daarin wordt gepleit voor een regionale bevoegdheid bij het toestaan van brugpensioen bij een herstructurering, voor het bepalen van de gevallen waarin uitzendarbeid kan worden toegelaten,
voor het toekennen van bijkomende loonlastverminderingen voor specifieke doelgroepen.
Ook arbeidsmigratie zou een gewestelijke bevoegdheid moeten worden, en het stelsel betaald educatief verlof moet gemeenschapsbevoegdheid worden.
De basisgedachte achter deze redenering is dat Vlaamse werknemers en Vlaamse werklozen anders zijn dan hun Waalse of Brusselse lotgenoten en dus andere rechten en plichten behoeven.
Dat is nu juist een indeling die ons niet terecht lijkt en niet zint. Taal maakt iemand niet tot een ander mens.

Kortom we zijn op onze hoede bij elke lokroep van staatshervormers die menen dat dit ‘beter is voor de mensen’. Een staat is een levend geheel en zal ontegensprekelijk in zijn besluitvormingsstructuur blijven en moeten evolueren. Het democratische einddoel is zeker nog niet in zicht, het kan dus allemaal beter. Maar de vraag op welke manier de burger dichter betrokken kan worden bij de Europese besluitvorming, die sluipend enorm aan invloed wint, lijkt
me vanuit werknemersstandpunt een meer pertinente vraag dan de zoektocht naar hier of daar een regionale bevoegdheid meer of minder."

9.07.2008

Palestijnse studenten

Kameraden en vrienden,

Israel, je weet wel dat apartheidsregime, de laatste kolonie in het midden-oosten, die wel mag deelnemen aan Eurosong en zelf ESU, is niet vies van een mensenrechtenschendig meer of minder. Een van die schendingen is het opleggen van 'collectieve straffen'. De volledige bevolking van Gaza wordt momenteel gestraft met een ferme blokkade.
Maar wat was dan de 'misdaad' kunt u afvragen, awel het organiseren van verkiezingen waarbij Hamas verkozen werd, dus omwille van een democratische verkiezing bestraft de 'enige democratie in het Midden-Oosten' (zoals Israel vaak genoegd wordt door (extreem-)rechts) de Palestijnse inwoners van Gaza.
Nu op zich is dat al erg genoeg. Maar door die blokkade zitten ook heel wat Palestijnse jongeren vast die normaal gezien zouden moeten gaan studeren zijn in een buitenlandse universiteit.
Britse studenten hebben een campagne opgezet om deze schandalige gang van zaken aan te klagen. Check zeker de website, het youtube kanaal en uiteraard de facebookgroep.
Lees zeker en vast ook deze verhaal van twee gasten die niet kunnen studeren enkel en alleen omdat Israel dat niet wil:
Osama Dawoud en Fidaa Abed

9.05.2008

zionistische propaganda en de vrije meningsuiting

De laatste dagen is een ware polemiek aan de gang rond een vaak terugkerend thema: is anti-zionisme en kritiek op Israel anti-semitisme?

Aanleiding was een studiedag 'Israël en Palestina in de klas' voor leerkrachten. Deze studiedag, georganiseerd door o.a. Vereniging Leraren Aardrijkskunde en de Interdiocesane Dienst voor het Katholiek Godsdienstonderwijs moet een nieuwe lokatie zoeken omdat het Antwerpse Vredescentrum bezweek voor een golf van protest vanuit 'de Joodse gemeenschap'. Die zogenaamde 'gemeenschap' is uiteraard een verbloeming voor zionistische organisaties die beweren te spreken voor de hele gemeenschap, het vox populi-discours dat ook door andere (extreem-)rechtse organisaties wordt gebruikt.

Tegen deze beslissing van het Vredescentrum en die propagandamachine die hen daartoe had gebracht kwam een golf van kritiek.

Op 2 september verscheen een opiniestuk in DS van het Platform van vrije meningsuiting.
Kritiek op Israël is GEEN antisemitismeDe zionisten mochten direct weerwoord bieden, als platform voor 'faire' meningsuiting.
Waarop uiteraard een nieuwe rechtzetting kwam, 'Feiten en Mythes'

de reactie van codip is zeker ook het lezen waard:
Onvoorstelbaar dat Vredescentrum buigt voor zionistische lobby

Het is uiteraard hallucinant dat er constant 'wolf' wordt geroepen door zionisten. Voor alle duidelijkheid: ik ben anti-zionist, ik ben van mening dat Israel een apartheidregime is dat dringend moet verdwijnen. Dit betekent niet dat ik iets tegen 'joden' zou hebben, sterker nog ik heb zelf niets tegen israeli. Israeli zullen, net als de blanke zuid-afrikanen voor hen, in een vrij en democratisch Palestina leven.
Het moet gezegd zijn, de zionisten zijn wel zeer snugger en vindingrijk als het op beschuldigen aankomt, de bojcot-israel-actie werd gelijkgesteld aan de schandalige 'koop niet bij joden'-campagne van de nazi's.
De boycot-apartheid-acties van vroeger hadden niets te maken met 'anti-blank-racisme' en werden ruim gedragen door zeer vele organisaties, partijen en bewegingen hier in België. Enkel zwaar zwart-extreem-rechts beweerde dat het hier om een 'racistische' campagne ging (en zij konden het weten).

En voor de duidelijkheid die studiedag was helemaal geen anti-zionistisch event. Blijkbaar ging er aandacht besteed worden aan de bloedige geschiedenis van Israel en de vele schandalige daden van de israelische regering. Dit mag wel eens wat meer aandacht krijgen. Er wordt immers al vaak genoeg gesproken over 'het israelisch-palestijns conflict' alsof het over twee gelijkwaardige strijdende partijen gaat die maar niet willen stoppen met vechten.

9.03.2008

Hoe kritisch zijn de burgers van morgen?

Dit weekend werden de resultaten bekend gemaakt van een nieuw onderzoek van Oproep voor een Democratische School naar het 'opvoeden tot kritische burgers' van onze scholieren.

In de 'progressieve en emancipatorische visie op onderwijs' van Ovds staat de noodzaak om de leerlingen in staat te stellen bewust in de maatschappij te staan en te handelen centraal. Om te onderzoeken of het onderwijs onze jongeren wel degelijk opleid tot kritische burgers organiseerden ze een bevraging bij 3000 leerlingen uit het secundair. Opvallend is dat deze bevraging deden bij leerlingen uit alle netten en uit alle 'niveaus' (aso, tso en bso). Nog opvallender is dat ze dit deze in de Vlaamse en de Franse Gemeenschap.

Enkele opvallende dingens:

  • 75 tot 80 % van de leerlingen blijkt niet in staat om een grafiek met indexen, die een relatieve groei voorstelt, te begrijpen en juist te interpreteren.
  • Slechts 13 à 28 % van de leerlingen heeft, afhankelijk van de manier waarop de vraag gesteld wordt, een min of meer realistische voorstelling van de inkomensverschillen in ons land. De anderen hebben geen mening (10 %), geven onsamenhangende antwoorden (20 tot 25 %) of onderschatten zeer sterk de ongelijkheid (40 tot 50 %). 

  • Eén leerling op vier weet niet dat Congo een Belgische kolonie was; in het beroepsonderwijs is dat meer dan één leerling op twee.
  • Minder dan één leerling op drie slaagt erin om belangrijke gebeurtenissen als het ontstaan van het leven op aarde of het ontstaan van de landbouw in de juiste volgorde op een tijdsband te situeren.
  • Eén leerling op twee situeert het ontstaan van de zon vóór de Big Bang (oerknal). Volgens 15 % van de leerlingen, en in het beroepsonderwijs zelfs volgens 20 %, bestond de mens reeds ten tijde van de dinosaurussen.
  • Eén leerling op twee situeert het judaïsme na het katholicisme. Vier leerlingen op tien situeren de opkomst van de islam vóór het katholicisme.
  • Slechts één leerling op drie weet dat Mexico een Spaanse kolonie was of dat Brazilië Portugees was. Minder dan één leerling op tien heeft gehoord dat Egypte een Brits protectoraat was.
  • Eén leerling op vijf in het ASO en één leerling op twee in het BSO weet niet dat de Amerikaanse zwarte bevolking afstammelingen zijn van de slaven.
  • Minder dan één leerling op vier begrijpt het historisch belang van de stoommachine in de industriële revolutie van de 19de eeuw.
  • Nauwelijks één leerling op zeven weet dat de Sovjet-Unie tijdens de Tweede Wereldoorlog het grootste aantal doden telde. Eén op drie is van oordeel dat België bij de vier landen met het grootste aantal slachtoffers hoort.


De verschillen tussen de leerlingen zijn eveneens zeer opvallend. De verschillen tussen de beide gemeenschappen zijn nihil (7 punten), de verschillen tussen de 'slechtste' en de 'beste' bedraagt echter 100 punten en daarbij zijn sociale achtergrondfactoren van zeer groot belang. Zo scoren de leerlingen uit het hoogste socio-economisch kwartiel zo maar eventjes 95 punten meer dan hun collega's uit het laagste kwartiel.


Deze studie bevat uitermate boeiend materiaal. Deze studie valt geheel en al gratis te downloaden of te bestellen via hun website voor het luttele bedrag van € 10.

9.02.2008

The New Asian Hemisphere

Het moet gezegd zijn, (heel) valt er wel eens iets interessants te zien op de televisie. Gisteren bv zag ik op Tegenlicht, een documentaire programma van nova op de nederlandse publieke omroep, een interview met Kisgore Mahbubani, voormalig ambassabeur bij de VN en rector van de 'Lee Kuan Yew School of Public Policy in Singapore.
De mens publiceert regelmatig controversiële boeken en artikels zoals zijn meest recente boek 'The New Asian Hemisphere'. Hij benadrukt daarin de enorme groei van de Azaitische economien en de grote rol die Azië zal innemen in de toekomst.
Hij gaat er van uit Azië een zeer belangrijke positie innam in het verleden, en dat het 'Westen' slechts de laatste 200 jaar de wereld heeft kunnen overheersen. Deze tijd is echter voorbij zo stel hij. Azië wordt het centrum van de wereld.
Hij levert daarbij ernstige en mijns inziens volledig terecht kritiek op het westerse superioriteitsgevoel. Vooral dan op moreel en ethisch gebied. Daarbij neemt hij als voorbeeld het hele mensenrechtendiscours. Hij vertelde dat dit discours een belangrijke impact had op beleidsmakers en academici in Azië en dan vooral China tot aan Guantanamo. Toen verloor het 'Westen' en dan vooral de VS elke geloofwaardigheid. Daarbij maakte hij de bedenking dat het voeden van zo veel mensen in de volksrepubliek China alleen al een gigantische vooruitgang is voor de mensenrechten, naast het democratisering van de maatschappij en het onderwijs en de enorme vooruitgang op vlak van de armoedebestrijding.

Uiteraard is niet alles wat zegt even correct en heeft hij ook wel last van een aantal vooringenomenheden, zoals zijn geloof in de superioriteit van de liberale vertegenwoordigende democratie. Maar ondanks zijn tekortkomingen een zeer interessant auteur die zeer terechte punten heeft en het Westere superioriteitsgevoel grondig bekritiseerd.

Deze uitzendig valt binnenkort geheel en al online te bekijken.
Geïnteresseerden kunnen ook steeds een aantal andere interviews met hem bekijken.