DIP-Conferentie

Kameraden en vrienden,

uw kameraad is terug na 4 dagen Nederland. Ik was daar voor een Conferentie van het DIP-project.

Jawade, het was serieus de moeite. Ik kan enkel beamen wat zowat iedereen gezegd heeft, het enthousiasme was indrukwekkend. Dit had ongetwijfeld ook wel met het prachtige weer en de zeer degelijke accomodatie te maken. De accommodatie was echt wel chic te noemen.
Ik was zeer aangenaam verrast door de vlotte en spontane sfeer tussen de verschillende delegatie, ondanks alle verschillen in nationaliteit, taal, beperking en leeftijd (waarbij wij en de Nederlanders de jongste delegatie hadden, de gemiddelde leeftijd bij ons was 21, bij de Nederlanders 23, bij de Oostenrijkers liep dit op tot 30, dat ze nog maar eens mekkeren over 'de eeuwige student'). Desondanks was er bijzonder veel interactie tussen de verschillende nationaliteiten.
De output van de conferentie mag zeker gezien worden, er werd bijzonder veel gediscussieerd, zowel tijdens de sessies als in de spreekwoordelijke wandelgangen. Het was niet enkel voor het project een ware verrijking ook voor de deelnemers was dit ongetwijfeld het geval.
Het was bijzonder intensief maar evenzeer bijzonder geestig, niet alleen de conferentie zelve, maar ook de interactie met de verschillende andere delegaties. Om maar te zwijgen van 'onze eigen' delegatie, zeer aangename gasten, waarbij ik zeker benieuwd ben naar de verdere samenwerking.
Ik had het al gezegd na de vorige meeting, met Gaspar op schok gaan is altijd een bijzonder aangename ervaring.

Na deze voorafgaande overpeinzingen, een overzicht van de voorbije dagen:

Vrijdag 4 mei

Om 15u stond een projectmeeting op het programma. Daar werd België vertegenwoordigd door deheer Haenecaert. De meeting ging hoofdzakelijk over het programma van de conferentie, met de nadruk op de praktische afspraken die nog gemaakt dienden te worden.

Uw projectmedewerker is met de Belgische delegatie meegereisd. Ik ben met Leen vanuit Gent vertrokken om 12u. In Brussel-Zuid werden we vervoegd door Lennie, met wie we de trein richting Amsterdam namen. Daar zaten we super lang op, tot aan Schiphol, waar we overstapten richting Apeldoorn, daar aangekomen werden we vervoegd door Leonieke, zodat we met de hele bende de taxi konden nemen naar het Parc Spelderholt. Dit was een combinatie van vakschool voor jongeren met een verstandelijke functiebeperking met een revalidatiecentrum en congrescentrum.

We zijn daar als laatste toegekomen en konden direct onze voeten onder tafel schuiven. De eerste dag was gericht op het informele kennismaken met de andere deelnemers. Dit verliep zeer vlot. De organisatoren hadden de deelnemers verdeeld over verschillende tafel, zodat iedereen dus samen zat met deelnemers uit alle landen. Dit had duidelijk een positief effect.

Avondentertainment was voorzien, eerst een korte reclamefilm gemaakt door de Zweden, dit werd gebruikt om de docenten te sensibiliseren. Daarna was het tijd voor Murder Ball een Amerikaanse 'documantaire-film' over het nationale rolstoelrugby team.

Terwijl had ik een vergadering met Leonard Roubos, een bijzonder sympatieke Nederlander die werkt rond empowerment van studenten bij het Nederlandse expertisecentrum Handicap + Studie, o.a. over de workshop van de volgende dag en over de verdere samenwerking van onze beide organisaties.

's Avonds was er uiteraard drank genoeg aan de bar. Voor het amuzement zorgden de deelnemers zelf, kortom een bijzonder gezellig begin.

Zaterdag 5 mei

Het programma voor zaterdag was ongemeen zwaar te noemen: eerst en vooral de formele opening van de conferentie door iemand van het Nederlandse ministerie van onderwijs, gevolgd door een voorstelling van de verschillende landen, de verschillende partners en de deelnemers, de rest van de dag liepen twee doorlopende workshops met aan het einde een plenaire terugkoppeling en discussie.

De formele opening van de Conferentie werd gedaan door iemand van het Nederlandse ministerie van onderwijs, die daarbij een doodsaaie uitleg gaf over het beleid van de nieuwe Nederlandse regering terzake.

Daarna moesten de verschillende delegatie zichzelf voorstellen en een beknopte uitleg geven over de situatie in hun eigen land. Onze delegatie deed dit spontaan en met veel enthousiasme. Opvallend was dat wij het enige land waren zonder duidelijk cijfermateriaal. Ook Oostenrijk viel op met hun gebrek aan herkenning van leerstoornissen als functiebeperking.

Daarna konden de deelnemers dus kiezen tussen twee workshops, die de hele dag doorliepen. Waarbij het eerste deel vooral gold als verkenning en brainstorm.

De werkgroep Skills
met Lorraine en John-Paul van AHEAD over de nodige vaardigheden die je als crew-member moet ontwikkelen.
De zaken die daar centraal stonden waren de basisvoorzieningen voor studenten met een functiebeperking, de discussie van redelijke aanpassingen, de informatiebronnen, de rol van een crew-member en de daarmee gerelateerde ethische aspecten.
Deze werkgroep werd bijgewoond door Gaspar en Lennie.

De werkgroep Self Organisation
met Leonard Roubos, de sympathieke Nederlander van Handicap en Studie en Harko. Deze werkgroep focuste vooral op het rekruteren van andere crewmembers en op het verder uitbouwen en uitdiepen van de verschillende crews.
Na een uitgebreid voorstellingsrondje bespraken we het rekruteringsaspect, hoe zoek je andere crewmembers? Het vervolg in de namiddag focuste vooral op 'how to keep the crews up en running?'. Daarbij lag de focus vooral op het zelforganisatie-aspect, voor en door studenten. Daarna werd het woord gegeven aan Natalia Buga, voorzitster van de Moldavische zelforganisatie van studenten met een functiebeperking. De diversiteit van de groep zorgde voor heel wat ideeën en de discussies leverde heel wat interessant materiaal op.
Deze werkgroep werd bijgewoond door Leen en Leonieke.

Rond 16u kwamen de deelnemers plenair samen om een verslag te geven van de workshops.

Daarna zaten de partners samen om enige zaken uit te discussiëren over de website. Daarbij werd duidelijk beslist dat DIP een peer-to-peer communicatieproject is in de eerste plaats en geen exhaustieve informatiebron.

Na het eten werd door Handicap + Studie en VEHHO en VVS – Erbij samengezeten om de discussie over de website concreet uit te werken. De nadruk werd daarbij gelegd op een eenvoudige website met de contactgegevens en daar enigszins los van een website deel met constant veranderde informatie en getuigenissen, eventueel in een planet-vorm eventueel met forum- en chatfunctie.

Het avondprogramma bestond een of ander cluedo-achtig spel in elkaar gestoken door een geestige bende studenten, helaas moest ik dus het spel aan mij laten voorbijgaan. Gelukkig bestond de rest uit het programma uit muziek (met gastoptredens van verschillende deelnemers) en geanimeerd barmanschap van deheer Haenecaert.

Zondag 6 mei

Na een korte inleiding over de werkzaamheden van die dag werden de deelnemers in drie groepen verdeeld, die elk afzonderlijk brainstormden over de website. De uitkomst van de discussies waren zeer divers en leverde zeer veel interessant materiaal op. Hoe dit zich concreet zal moeten vertalen is nog een andere zaak, dit zal op een volgende vergadering moeten uitgeklaard worden. Wij hebben ons in elk al kandidaat gesteld om dit samen met de Nederlanders verder uit te werken.

In de namiddag was er tijd voorzien om het 'national Action Plan' uit te werken. Daarbij werkt elke delegatie een stappenplan uit om het project te vertalen in het eigen land.

De vergadering ging door in de bibliotheek van 'het kasteel', een herenboerderij op het terrein van het Parc, wat Gaspar aangreep om een spontane fotosessie in te lassen, maar daarover later meer. De bedoeling was dus om een aantal dingen te bespreken die in een later stadium geconcretiseerd dienen te worden.

's Avond werd het lokale nachtleven uitgecheckt, wat erop neerkwam dat we met zen allen op VVS-iaanse wijze de maandomzet van een lokaal volkscafé verdubbelde.

Maandag 7 mei

Om de conferentie naar een zeker hoogtepunt te leiden was er voor maandag een (z)waar Discussieforum voorzien, onder de titel 'Studying abroad for students with a disability: a dream or reality'. Daarvoor waren eminente sprekers uitgenodigd:

• Matthias Fenner, ondervoorzitter van ESN (Erasmus Student Network);

• Bas Treffers, ondervoorzitter van het European Disability Forum;

• Gaspar Haenecaert;

• Karolin von Krusenstierna;

• Natalia Buga, voorzitter van Gaudeamus, de organisatie voor studenten met een functiebeperking in Moldavië en het Zuidoost-Europees netwerk voor jongeren met een functiebeperking;

• Suzanna van der Bercken, oud-voorzitter van een zelforganisatie van studenten met een visuele functiebeperking;

Het directoraat-generaal onderwijs van de EU was uitgenodigd maar dit werd afgewezen. Ze hebben in elk geval iets gemist, het debat was zeer interessant, met veel geestige interventies, niet in het minst van de studenten zelf.

Leonard sloot de conferentie officieel af, hij weest erop dat er veel interessante discussies waren, met veel zeer bruikbare input. Maar het belangrijkste, zo stelde hij, was het enthousiasme.
Hierna werden de verschillende verzocht naar voren te komen om enerzijds hun indrukken van de conferentie te geven en om anderzijds hun officiële certificaat van crewmember in ontvangst te nemen.
Hierna was het tijd om nog na te praten en ontroerend afscheid te nemen.

Daarna was het dus terug de hele eind terug naar Gent, het was verdomd lang stilzitten. Gelukkig hadden we meer dan genoeg om over na te denken en om over na te kaarten.