Een trieste verjaardag. 1 jaar oorlog in Oekraïne.
Speciaal voor de gelegenheid een video met enkele weinig gehoorde stemmen.
We zien dr. Vijay Prashad, directeur van het Tricontinental Institute te gast bij Eugene Puryear en Rania Khalek op BreakThrough News. Een zeer interessant progressief debat.
De Veertigdagentijd is begonnen.
Met Aswoensdag begon deze week de Veertigdagentijd. Veertig dagen van sober(der) (proberen) leven en van bezinning.
Voor de liefhebbers een korte tekst van Oscar Romero:
Christus zei: "Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar verdeeldheid." Zelfs in dezelfde familie zal er verdeeldheid zijn, omdat sommigen comfortabeler willen leven volgens de principes van de wereld, die van macht en geld. Maar anderen hebben de oproep van Christus omarmd en moeten alles verwerpen wat niet rechtvaardig kan zijn in de wereld.Dat van die verdeeldheid, dat klinkt wat ongemakkelijk. Ik zou vooral focussen op dat laatste, de oproep om alles te verwerpen wat niet rechtvaardig is in de wereld. Let op het gebruikte werkwoord, zij 'moeten' alles verwerpen. Onrechtvaardigheid verwerpen is geen keuze, geen optie, wanneer het ons uitkomt. Het is een moeten, een niet-anders-kunnen.
De afgelopen dagen was er in Gent veel discussie over het Groot Vleeshuis.
Een monument in het midden van de binnenstad, op de Groentemarkt, dringend toe aan restauratie. De Stad Gent kondigde aan dat de plannen rond waren, grondige restauratie, waarna het gebouw ingericht gaat worden als overdekte fietsenstalling.
En je raadt het al, heel veel reacties en een heel sloganeske campagne van n-va. Veel reacties waren met de gebruikelijke hysterie. "HeT iS nIeT wAaRdIg!" Red het Vleeshuis! Maar gered van wie of van wat? Wat zou er mis zijn met een invulling als fietsenstalling? Waarom zou een sjakossewinkel een betere invulling zijn? Een kantoor? Een dartshal?
Zelf Luk De Bruyker kon het niet laten:
Van Vlieshuis tot fietskot.‘Het is goed dat er discussie is’…foeterde Hafsa el Bazioui oenzen groene schepenene oas ze vrijdag ankoendigde dat het Vlieshuis een fietskot wort. Diskussie hiet zij da…’t stad hee beslist en wij keune slikke.’t Vlieshuis es al lange een ‘zurgenkind’. Uunt opperde oenzen bekendste visboer Guido Meerschaut d’er nen kwalitiatieve vesmort in oender te brengen, nog lank veur dat da in alle steede geing mode worde. Hij botste op ‘nen bleiwe stien’ moar ’t resultoat woas dat hij finalement, als ienige, joarenlank d’en antree ter beschikkeine kreeg.Moar de diskusse bleef. Uiteindelijk zettege d’er de provincie nen visbokoal in mee streekproducten…en neu staat het gebeiw al ienige tijd gestut om finaal verval tegen te goan.Oendertussen stoan in ’t anschijn van veel van oens historische gebeiwe fietsrekken (op ’t Sint Boafsplein, op de Kuurnmort, op ’t Veerleplein..), om nog te zwijgen over de vele velo’s die overal, woar dat uuk nie past, worde achtergeloate. Probeer mee nen rolstoel moar ne kier de Gensche binnenstad te doen?Moar in tijden van bespoareinge moede kreatief zijn…en doar blinkt oens stadbestuur in uit.Minister Diependoale es ‘not amused’…moar op ’t stadhuis zullen ze da wel pareere als spierballengerol van den NVA. En wie es de verliezer in de guule diskussie. De Genteneire mee liefde veur zijnen stad.
Het gebouw wordt gerestaureerd. Er komt een invulling die relatief weinig ingrijpen vereist en het gebouw wordt voor iedereen toegankelijk. Kan niet beter in mijn ogen.
Aandacht voor ons Gents culturele erfgoed is altijd goed. De voorbije dagen kwam het Grote Vleeshuis uitgebreid onder de aandacht.
Het Vleeshuis is zo een monument waar veel Gentenaars schier dagelijks voorbij lopen. We zijn in onze stad ook zo verwend. Het Vleeshuis is van zichzelf al het bekijken en bestuderen waard. Maar in het Vleeshuis zit een monumentale laatmiddeleeuwse muurschildering. En deze is zeker en vast het bekijken waard.
De muurschildering zit in een gedeelte van het Groot Vleeshuis waar ooit een kapel zat, uit 1448 zat. Pas in 1828 werd de kapel afgebroken en werd de ruimte die zij innam geïntegreerd in het Vleeshuis. De muur tussen de voormalige kapel en de sacristie bleef evenwel behouden. Het was op die muur dat tijdens de maand april 1855, F. Van Melle, conciërge van het Vleeshuis, de muurschildering achter een laag kalkwitsel ontdekte. Het kunstwerk, dat vrij ernstig beschadigd was, werd in 1856 door Felix De Vigne gerestaureerd en aangevuld. Verschillende auteurs hebben De Vigne achteraf aangewreven de schil-
derij en vooral het centrale gedeelte volgens zijn eigen fantasie te hebben aangevuld. Voor de restauratie had Felix De Vigne evenwel, op last van de Stedelijke Administratie, een calque gemaakt van de overgebleven delen der muurschildering. Een verkleinde kopie van die gecalqueerde tekening werd in 1899 door Armand Heins uitgevoerd.
De discussie over de muurschildering en vooral over wat er exact afgebeeld stond, is het onderwerp van een interessant artikel in het archief van Ghendtsche Tydinghen. In Ghendtsche Tydinghen nr 2 van 1972, https://openjournals.ugent.be/gt/article/id/67771/, kunt het artikel van A. Van Den Kerkhove nalezen.
Dit en nog veel meer over Gent, haar geschiedenis en haar inwoners al meer dan vijftig jaar in Ghendtsche Tydnghen. Voor de luttele som van €30 krijgt u 2maandelijks Gentse geschiedenis in je brievenbus. http://www.ghendtschetydinghen.be/abonnementen.html
