terug uit Vilnius

kameraden en vrienden,

de afgelopen week was uw kameraad in Vilnius, Litouwen, voor een internationale conferentie rond 'Empowerment and participation of people with disabilities: inclusion in higher education and employment'.

Eerst en vooral zeggen dat het serieus de moeite was, met interessante sessies, maar ook zeer interessante mensen. En vooral zeer veel interessant materiaal voor onze werking.
Het seminarie was georganiseerd door LSS, onze Litouwse zusterorganisatie, meer bepaald door Ruta, de uiterst sympatieke vriendin van onze Gilles.

Zondagavond vertrok uw kameraad samen met Jonas naar het verre Vilnius. Toen we landden in Vilius bleken de bussen reeds gestopt te zijn, maar gelukkig had Ruta een taxi voorzien voor ons en twee Luikse Roemeense meisjes die werkten voor VIEWS, een ngo die vooral actief is rond internationale uitwisselingen voor jongeren met een visuele functiebeperking, die eveneens op onze vlucht bleken te zitten.
Het hotel (op de site veelbelovend aangekondigd als 'cheap hotel') ligt in het nieuwe deel van de stad, vlak naast een gigantisch shoppingcentrum, maar was dik in orde.

De conferentie had een zeer interessante deelnemerslijst, met uit België Heidi Verhoeven, van het Vlaams Fonds en Gaspar Haenecaert van de HoWest en het voormalige VEHHO. Daarnaast delegaties uit Ierland (AHEAD, die we reeds meerdere malen tegenkwamen en die o.a. ook participeren in het project Study Abroad without Limits), het Verenigd Koninkrijk (SKILL, aangevuld met twee studenten), Duitsland (de universiteit van Karlsruhe), Bulgarije (onze zusterorganisatie), Slovenië (DSIS, een zelforganisatie die ons drie jaar geleden een bezoek heeft gebracht, die we ook tegenkwamen op tal van activiteiten en die vorig jaar een interessant kamp organiseerde hetwelke uw kameraad heeft bijgewoond), Finland (ESOK), Kroatië (o.a. IMAGINE, een zelforganisatie die ons drie jaar geleden een bezoek heeft gebracht en die we ook tegenkwamen op tal van activiteiten) en uiteraard Litouwen zelve.

Maandag
De eerste voormiddag werd informeel ingevuld, door een stadwandeling in het oude centrum van Vilnius. Ik moet zeggen Vilnius is een buitengewoon mooie stad, tenminste het oude deel. Het nieuwe deel is namelijk spug maar dan ook stuglelijk. We werden op onze tocht rondgeleid door twee buitengewoon sympatieke Litouwse meisjes en ons aller Gilles, die zich ontpopte tot zeer degelijke gids en die verrassend veel cijfergegevens van buiten wist op te zeggen. Het spreekt voor zich dat uw kameraad aldaar heel wat kerken heeft bezocht.
Voor wie Vilnius wil gaan bezoeken een extra argument: de vrouwen zijn daar ongelofelijk snel om het op zijn Gents te zeggen. Werkelijk zeer opvallend en zeer de moeite.

Na de middag was het dan tijd voor de openingsspeechen. Een inleidend woordje van de organisatoren en gastheren van LSS werd gevolg door een lezing van prof. Alan Hurst (die we reeds vele malen bezig zagen en die trouwens ook de docent was voor de opleiding die ik twee jaar geleden volgde) met als titel 'Making Higher Education Inclusive and Developing High Quality Policy and Provinsion for Disabled Students'. Daarna was het de beurt aan ons eigenste Gaspar voor een toespraak op zijn geheel en al onnavolgbare wijze rond 'Studying with disabilities in Flanders'. Tot slot was er nog prof. Jonas Ruskus die sprak over 'Participation of students with disabilities in higher education in Lithuania'. Waarbij hij uitgebreid inging op de resultaten van zijn onderzoek. Dit onderzoek bevat trouwens ook heel wat elementen die ook voor onze werking relevant zijn, o.a. over de noodzaak van participatie in het studentenverenigingsleven (iets wat ons het departement Jeugd blijkbaar onzin vind), de rol van voorbeeldfiguren en over het grote belang van welbevinden bij studenten.

Na het avondeten was het tijd om een lokale bar op te zoeken. Helaas bleek er niet te veel in de omgeving te zijn en de bar van het hotel bleek niet echt te veel open, laat staan gezellig te zijn. Dus trokken we het shoppingscenter in. De vakbonden blijken nog bijzonder veel werk te hebben ginter, want de winkels zijn open tot 22u, werkelijk bizaar om om 21u30 nog schoenen en bloemkolen te kunnen kopen. Maar bon, in dat shoppingscenter was er een bizare bar gevestigd geheel en al aangekleed als een traditioneel houten boerendorp. Met in het midden een gigantische plastieken appelboom. Gelukkig was het bier deftig, goedkoop en beschikbaar in grote hoeveelheden. Het spreekt voor zich dat het een bijzonder gezellige bedoeling werd. Enige nadeel: in Litouwen mag er in café's niet gerookt worden, maar allé de trap af stormen vanaf iemand het woord 'smuren' zei was ook wel geestig en leverde gezellige babbels op met collega-rooksters.

Dinsdag
De tweede dag bracht een zeer interessant programma met parallele sessies. Eerst en vooral Mary O'Grady over 'Empowering Students with Disabilities – an Irish Perspective' en prof Kristina Urbanc over 'Developing university as a place for promoting equality and inclusion'. Gelijktijdig sprak prof. Alan Hurst over 'Creating Materials for Use in Continuing Professional Development and Staff Working in Higher Education', dit op zijn kenmerkende interactieve manier en zoals steeds in accute tijdsnood om alles te kunnen vertellen. Hij werd gevolgd door Anca Elena David over 'VIEWS and its main activities in the framework of non-formal education'. VIEWS is gespecialiseerd in internationale uitwisselingen voor blinde en slechtsziende jongeren, waarbij ze o.a. stages organiseren.
Daarna was het de beurt aan Loredana Mirele Disci over 'Higher Education support for visually impaired students in the French part of Belgium'. De sessie bleek een persoonlijke getuigenis te zijn van haar belevenissen aan de UCL. Andrey Mirchev sprak over 'Higher education accessibility for disabled concerns in Bulgaria'. Het leek er echter op dat onze Bulgaarse zuster ofwel niet echt met de thematiek bezig is ofwel iemand stuurde die er niet echt veel van wist te weten. De paralle sessie ging over 'The Disability Equality Duty ans student experiences in the UK'. Daarbij sprak Lesley van SKILL sprak over hun werking en over de voorzieningen in het VK. Dit is sowieso een zeer interessant voorbeeld met zeer veel interessant materiaal. Haar uitleg werd aangevuld door twee getuigenissen van Samina en Kathryn die vertelden over hun persoonlijke situatie.
In de namiddag brachten we een bezoek aan twee lokale universiteiten. Wij bezochten de Mykolas Romeris University. Daar aangekomen kregen we direct een chice voorstellingsmap en een boekske met een overzicht van de aldaar aangeboden courses in English, French en German, kwestie van wat internationale studenten te recruteren. We werden binnengeleid in een vreet chic auditorium met microfoontjes, uitklapbare computerschermen en allerhande gadgets. Daar kregen we een hoop speeches te horen van het rectoraat, de dekaan van de faculteit pol & soc en de dienst studentenzaken. Allemaal in het Litouws wel te verstaan, gelukkig hadden we een sympatieke gids mee, een studente uit Kaunas die haar uiterste best deed om te vertalen. Hierna kregen een toer door het gebouw, zijnde naar de bibliotheek en daarna naar de 'proffesoras' waar we koffie kregen en konden socializen met de lokale studentenraad. Na onze uitstap mochten we reflecteren over deze ervaring en onze bedenkingen en suggesties formuleren.
Een groot deel van de andere groep die naar de Vilnius University was gegaan, was in de stad gebleven die na het eten zijn we hen gaan vervoegen. Dat liep niet van een leien dakje het café dat we aandeden bleek niet echt een bushalte te liggen, maar bon, traag maar zeker kwamen we aan. Het was een zeer gezellig cafetje met wederom sloten bier. Pogingen om er een cantus van te maken mislukten, grotendeels omdat de anderen blijkbaar niet echt studentenliederen kenden. Niettemin was het bijzonder gezellig.

Woensdag
Vandaag wederom parallele sessies. Er was de lezing door Hannu Puupponen, de sympatieke doch ietwat vakidioterige Fin, met een uitleg over 'The accessibility and availability of information representing the provisions for students with impairments in web pages of Finnish Higher Education Institutions'. Gevolgd door Heidi Verhoeven over 'The importance of customized information on assistive technology'. Hetgeen een uitleg bleek over de werking van het Vlaams Fonds en het systeem dat zij gebruiken om hulpmiddelen toe te kennen.
Tegelijkertijd bracht uw delegatie een zeer interessante (ook al zeggen we het zelf) sessie met als titel 'The student movement shall be inclusive or not at all'. Daarbij hadden we het enerzijds over de situatie in Vlaanderen op wetgevend vlak (met de huidige situatie en onze eisen) en anderzijds over onze werking als studentenorganisatie (met uitgebreide aandacht voor onze deelwerking en voor het diversiteitscharter). Hierbij kregen we heel wat informatie over de situatie in andere landen. Blijkt nog maar eens dat we ook binnen ESU nog heel wat werk hebben om de andere studentenorganisaties te sensibiliseren.
Daarna was het de beurt aan de sessie van Angelika Scherwitz-Gallegos getiteld 'The Study Centre for the Visually Impaired Students – holistic programme on support for blind and partially sighter students'. Zij gaf ons een uitgebreid beeld in de manier van werken in Karlsruhe. Luis Covas vulde dit aan met zijn persoonlijk verhaal 'Study and graduation as a blind person – institutional challenges and personal skills'.
Tegelijkertijd sprak Dainius Bakys over 'DfAICT, DfAEI learning programs and studies'. Hetgeen een lang pleidooi bleek voor een apart studieprogramma over deseign for all. Prof. Ruta Adomaitiene bracht gepasioneerd een pleidooi voor de correcte toepassing van de 'Convention on the rights of persons with disabilities'. Waarbij ze zwaar uithaalde naar de volgens haar totaal onproductieve en overgesubsidieerde sector van beschutte werkplaatsen. Tenslotte bracht Svjetlana Marijon, de zeer sympatieke Kroatische van Imagine, 'My experience in working with students with disabilities and the development of a support system in Croatia', een gepassioneerd verhaal over hun zelforganisatie en de prachtige dingen die ze reeds bereikt hebben.
In de namiddag sprak Joachim Klaus over 'personal experiences and institutions recommendations'. Daarna sprak Valentina Vukovic over 'Accessibility for students with disabilities in Croatië.
Tegelijkertijd sprak Karolis Verbliugevicius over 'Integration of the disabled into labour market'. Een gepassioneerd doch niet echt boeiend gebracht verhaal over zijn wedervaren als werkzoekende hooggeschoolde met een functiebeperking. Een schrijnend verhaal. Daarna sprak Mija Pungersic over 'Higher education accessibility for disabled Slovenian perspective'. Daarbij ging een deel over de Slovense situatie met uitgebreid aandacht voor hun eisen en een ander deel over hun eigen werking als zelforganisatie. Tenslotte sprak Gaspar over zijn Bruges Conference.
Daarna was het tijd voor de 'Poster Session' waarbij verschillende organisaties zichzelf voorstelden en hun folders en publicaties aan de man probeerden te brengen. Onze respact-stickers kenden een ongezien succes.
Ook op woensdagavond moest een lokaal etablissement bezocht worden, deze keer wederom het shoppingcenter. En inderdaad wederom in het 'traditionale houten dorp met plastieke appelboom'. En inderdaad het was wederom vreet gezellig. Om af te sluiten zijn we naar een lokale bowlinghal getrokken, in hetzelfde gebouw. Ook aldaar vloeide het bier rijkelijk. Al moet ik er eerlijkheidshalve bijzeggen dat Gaspar en ik, grotendeels door mijn volslagen onkunde, schabouwelijk verloren van Jonas en Andrey, de Bulgaar, in een matchke tafelvoetbal.

Donderdag
De laatste eigenlijke conferentiedag werd ingezet door Serge Ebersold van de OECD die sprak over 'Disability at higher education: a key factor for economical growth and social cohesion'. Hij werd gevold door Amanda Watkins van de European Agency die sprak over 'Acces to higher education for all students – duty or a luxury'.
Daarna was het tijd voor de terugkoppeling van onze bedenkingen en suggesties voor het Litouwse hoger onderwijs. Onze eigenste Verschoore bracht een impressionante hoeveelheid bedenkingen en suggesties. Gaspar formuleerde zijn bedenkingen op zijn eigenste onnavolgbare wijze, waarbij hij vooral een pleidooi bracht voor studentenparticipatie.
Het laatste woord was voorbehouden van Ruta Ruolyte die sprak over de situatie in Litouwen en de activiteiten van LSS.
De rest van de dag was voorbehouden voor wat ultimate netwerken en emotioneel afscheid nemen. Daarna was het hoogtijd voor nog wat hardcore stadslenteren. Ook dat was wederom bijzonder geestig. We (Gilles, Ruta, Jonas, Andrey, Guda en mezelve) trokken eerst naar de Havana Social Club, hetgeen een cafe bleek te zijn met een Cubaanse inrichting, hetgeen neerkwam op foto's van El Che, Cubaanse vlaggen en vreet chice zetels. Door problemen met den tap moesten we genoegen nemen met een citroenig witbier, niet echt mijn ding, we hebben er dan maar twee gedronken. Daarna moesten emotioneel afscheid nemen van Guda. We trokken gezwind naar het Café de Paris, gevestigd vlak naast de Academy Francaise. Omdat honger begon toe te slaan begaven we ons naar iets vreet traditioneel voor een Cepelinai. Dit blijkt gehakt omhuld in een soort aardappeldeeg en dan gekookt. Ik moet zeggen vreet lekker. Van al dat eten krijgt een mens dust, die zijn we dan maar op café gegaan voor veel en goedkoop bier.

Vrijdag, terugkeerdag.
Na nog een laatste stevig ontbijt tijd voor onze koffers te pakken. Na een korte stop in het shoppingcenter zijn de stad wederom ingetrokken. Deze keer hadden we een afspraak bij Ruta (en onze Gilles uiteraard), die vreet lekker gekookt hadden, gevulde tomaten en aardappels in de oven. Daarna luchthavenwaarts, waar uiteraard nog meerdere sloefen aangekocht werden.

Kortom een zeer interessante conferentie, interessante dingen gehoord, interessante dingen geleerd, interessante mensen (beter) leren kennen maar zeer zeker ook interessante dingen gezien, gegeten en gedronken.
Alle mogelijke (foute) foto's zoals steeds op facebook.