Gent neemt nog maar eens afscheid van een muzikaal icoon. Walter De Buck, grootmeester van de Gentse folk en het geëngageerde levenslied.
'k Zou zo gere willen leven
In ne wereld zonder haat
Zonder macht en zonder streven
Waar dat 't al vanzelf gaat
'k Zou zo gere willen leven
In ne wereld zonder pijn
Waar iedereen het al kan geven
En het geestig is te zijn
'k Zou zo gere willen leven
In ne wereld zonder geld
Da de niet van schrik moet beven
Veur nen oorlog en geweld
'k Zou zo gere willen leven
In ne wereld zonder doel
Waar gerekend wordt met schreefkens
Geen bankiers en genen boel
'k Zou zo gere willen leven
In ne wereld zonder werk
Waar dat alles gaat al spelend
Da de 't werken niet en merkt
'k Zou zo gere willen leven
In ne wereld zonder schrik
Hoe dat 't zou zijn, 't is om 't even
Zeker beter da wete kik
'k Zou zo gere gelijk de bomen
Staan met wortels in de grond
En mijn takken naar omhoge
En geen woord in mijne mond
'k Zou zo gere keune vliege
Gelijk ne veugel in de lucht
Zachtjes op de wolken wiegen
Geen lawijt, zelfs gene zucht
'k Zou zo gere, 'k zou zo gere
'k Zou van alles willen doen
Schone luchtkastelen bouwen
En tons slapen tot de noen
'k Zou zo vele wille geven
Veur ne wereld met veel groen
Waar nog veugels kunnen leven
En mijn liedjes niet vandoen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten