Een gedicht, geïnspireerd door de Heilige Oscar Romero.
Het helpt om af en toe een stap terug te doen
en een beetje afstand te nemen.
Het koninkrijk overstijgt niet alleen onze krachten
maar ook onze blik.
In ons leven voltooien we maar een fractie van
het schitterende plan van God.
Niets van wat we doen is volledig,
wat een andere manier is om te zeggen
dat het koninkrijk ons altijd zal overstijgen.
Geen enkele mening zegt alles.
Geen enkel gebed drukt heel ons geloof uit.
Geen enkele biecht brengt volmaaktheid.
Geen enkel pastoraal bezoek geneest alles.
Geen enkel project verwezenlijkt de hele zending van de kerk.
Er is geen doelstelling of hij vergeet wel iets.
Waarom we er dan zijn?
Om zaden te planten die op een dag zullen groeien.
Om water te geven aan wat al geplant is, wetende dat daar de toekomst begint.
Om funderingen te gieten waarop kan worden gebouwd.
Om te zorgen voor gist, die alles zal doen rijzen, veel beter dan dat wij dat zouden kunnen.
We kunnen niet alles doen
en dat is een bevrijdende gedachte.
Ze maakt dat we iets doen,
en het zeer goed doen.
Misschien onvolledig, maar een begin, een stap op de weg,
een kans voor Gods genade om binnen te komen en het van ons over te nemen.
Misschien zien we zelfs nooit het eindresultaat,
maar dat is het verschil tussen een bouwmeester en een werkman.
Wij zijn werklieden, geen bouwmeesters,
wij zijn een dienaar, niet de messias.
Wij zijn profeten van een toekomst die niet van ons is.
Het Romero-gebed, een gedicht geschreven door Ken Untener en John Dearden, geïnspireerd door Oscar Romero.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten