"Heiligschennis". Het staat er werkelijk. Het is niet omdat de sos-bende hysterisch loopt te doen, dat je dat discours gewoon moet overnemen. Het lijkt een mooi woord om te gebruiken in een artikel over een kerk, maar het is volledig ongepast. Deze herbestemming zal er gekomen zijn na een lang proces. De katholieke kerk heeft geen bezwaar tegen deze herbestemming. Het gebouw zal dan een voormalige kerk zijn. Wat zou er 'heiligschennis' zijn aan een markthal in een gebouw dat vroeger kerk was? In onze stad zijn er heel wat herbestemmingen van voormalige religieuze gebouwen, van restaurant en bar over kledingwinkel en klaslokaal, van woningen tot circusplaneet. Dus laat ons de hysterie thuis laten. 
 
 

De ombouw van de beschermde kerk tot een winkelcentrum is omstreden. De actiegroep SOS Sint-Anna trok naar de Raad van State en de Raad voor Vergunningsbetwistingen om de plannen tegen te houden. Zonder resultaat, maar toch gelooft voorzitter Peter Van Blankenberg nog in een ommekeer.

 

“Er zijn wel meer dossiers geweest die in kannen en kruiken leken maar er uiteindelijk niet kwamen omdat de politiek plots eisen stelde of ondernemers zich alsnog terugtrokken. Hopelijk verandert Delhaize nog van gedachten. Het bedrijf zit met die sociale onrust, is het wel een goed moment om een chique wijnbar te openen?”

 
 
"Omstreden" is een objectief-klinkende term, maar betekent hier eigenlijk, er is een actiegroep en die geven we disproportioneel veel aandacht.
De sos-bende probeerde de plannen tegen te houden, jarenlang. Met proberen bedoelen we hysterisch staan roepen aan de kerkdeur, verschillende keren pathetisch speechen voor de gemeenteraad en enkele ingediende bezwaarschriften. Dat is hun hele poging. En dan nog enkel en alleen nadat het herbestemmingsproces dat al een decennium geleden gestart is in zijn laatste fases kwam. De sos-bende heeft herhaaldelijk publiekelijk toegegeven dat ze "het dossier" niet volgden voor het woord Delhaize viel.
 
 
 

Van Blankenberg hoopt dat het referendum dat in Gent doorgaat dit najaar nog een debat op gang brengt. Op 8 oktober mogen de Gentenaars stemmen over de verkoop van publieke gronden en gebouwen aan de privé. Dat kan een duidelijk signaal zijn, hoopt de actievoerder.

 

Dan komen we aan de eigenlijke inhoud van hun persbericht. Ze 'hopen' dat het referendum hun weer wat aandacht gaat geven. Dat Sint-Anna niet verkocht wordt, gaat hij mooi uit de weg in dit 'interview'. 

 

Dat de sos-bende al jaren eist (!) dat het gebouw aan hen wordt gegeven, zegt hij er ook niet bij. 

 

En dan gaat de sos-bende weer aan het fantaseren:

 

“Er is nood aan plekken om gewoon te zitten en tot rust te komen. Kijk maar naar de discussie rond de jachthaven aan het Houtdok. De Sint-Annakerk is een ideale stilteplek, om even te ontsnappen aan het lawaai en bijvoorbeeld tentoonstellingen te organiseren. Dat zou een veel betere invulling zijn, die past bij het verleden van de kerk.”

 

 

De sos-bende heeft jarenlang zeer grootsprakig verkondigd dat zij fantastische ideeën hadden over wat ze met het gebouw moest gebeuren. Nu komen ze dus af met 'stilteruimte' en 'bijvoorbeeld tentoonstellingen'. Dan negeer ik nog de vraag wat die jachthaven te maken heeft met 'stilteruimte'. De sos-bende kondigde eerder aan dat ze fantaseerden over drie euro entreegeld vragen aan "tienduizend zevenhonderd mensen" die het gebouw volgens hen zouden komen bezoeken. Het zal daar stil zijn. Er zijn trouwens "stilteplekken" op directe wandelafstand. En die tentoonstellingen, denken nu werkelijk dat er niet heel wat tentoonstellingsruimtes in de stad zijn?

 

Bij dergelijke fantasmen denk ik altijd, waarom zijn degelijke plannen van een consortium met voldoende financiële draagkracht, stabiliteit en vooral expertise ongeschikt en zijn hun wildste fantasieën wel geschikt? Hoe werkt die kronkel in hun hersenen? En vooral, maakt die journalist zich dan die bedenking nooit? 

 

Het laatste woord is voor Delhaize.


 “We begrijpen de gevoeligheden in het dossier”, zegt Dekelver. “Maar met dit project geven we een mooie nieuwe bestemming aan de kerk, met respect voor de symboliek en tradities. We geloven rotsvast in het project en gaan ermee door.”

 

 

 
 
 
Meer schrijfels over de Sint-Annakerk