Posts tonen met het label Engels. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Engels. Alle posts tonen

4.28.2023

de graaicultuur in Marxistische termen

 Raoul Hedebouw, voorzitter van de PVDA en parlementslid, gaf deze week een vlammende toespraak over de graaicultuur. Een Marxistische analyse van de verwevenheid tussen de economische en politieke elite.

 

 

11.28.2020

Friedrich Engels 200

 

Tweehonderd jaar geleden kwam Friedrich Engels ter wereld. Wie Engels niet kent, lees een van zijn vele geschriften. Zijn beschrijving van de toestand van de gewone werkende mens tijdens de industriële revolutie bij voorbeeld, is nog steeds schokkend. Je voelt de miserie, je voelt het onrecht. Zijn boek over de zestiende-eeuwse Boerenoorlog in Duitsland is nog steeds bijzonder interessante lectuur. Engels zette zich met hart en ziel onafgebroken in voor een betere wereld. Speciaal voor de gelegenheid, een korte quote.


citaat uit: Friedrich Engels, Beginselen van het Communisme, 1847. 

2.14.2020

Friedrich Engels over liefdesverdriet

Ook op Valentijnsdag is er Friedrich Engels. Vandaag een overpeinzing over liefdesverdriet.





1.30.2020

Gedichtendag met Friedrich Engels

Ook op Gedichtendag lees je maar beter Friedrich Engels.





Uit het gedicht Ein Abend van Friedrich Engels, onder het pseudoniem Friedrich Oswald, gepubliceerd in „Telegraph für Deutschland" Nr. 125, August 1840, MEW, band 41. (eigen vertaling)



1.18.2020

Engels over bourgeois-parlementaire intriges


uit een brief van Friedrich Engels aan Victor Adler, London, 17 juli 1894.

Bron: Karl Marx & Friedrich Engels, Collected Works, Volume 50, Letters 1892-1895, Lawrence & Wishart, 2010, p. 327. Eigen vertaling.

1.09.2020

Levensvragen met Friedrich Engels



Friedrich Engels, Nachwort zu 'Soziales aus Russland, 1894, MEW Band 18, p. 666.

12.31.2019

Prost neujahr mit Marx und Engels

Doe zoals Marx en Engels en proost dit jaar op de ondergang van de reactionaire krachten! 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

11.13.2018

profetische woorden van Engels



En uiteindelijk is voor Pruisen - Duitsland geen andere oorlog meer mogelijk dan een wereldoorlog en wel een wereldoorlog van tot heden onvermoede omvang en hevigheid. 8 tot 10 miljoen soldate zullen zich wederzijds afmaken en daarbij heel Europa zo kaal vreten als een sprinkhanenplaag nog nooit gedaan heeft. De verwoestingen van de dertigjarige oorlog, gecomprimeerd in drie à vier jaren en over het hele continent verspreid; hongersnood, epidemieën, algemene verwildering van het leger en van de volksmassa's als gevolg van de acute nood; een hopeloze verwarring in ons kunstmatige mechanisme van handel, industrie en krediet, die op een algemeen bankroet uitloopt; het ineenstorten van de oude staten en van hun traditionele staatkundige wijsheid, zo dat de kronen bij dozijnen op het plaveisel rollen en niemand te vinden is die ze opraapt; de absolute onmogelijkheid te voorzien hoe dit alles zal aflopen en wie als overwinnaar uit de strijd zal treden; slecht één absoluut zeker resultaat: de algemene uitputting en het tot stand komen der voorwaarden voor de uiteindelijke overwinning van de arbeidersklasse.

Dat is 't vooruitzicht wanneer het ten top gedreven systeem van de bewapeningswedloop eindelijk zijn onvermijdelijke vruchten zal dragen. Dat is het, mijne heren vorsten en staatslieden, waarheen u in uw wijsheid het oude Europa gebracht heeft.

Friedrich Engels, London 15 december 1887

 geschreven als inleiding voor: S. Borkheim, Zur Erinnerung fur die deutschen Mordspatrioten. 1806-1807, Hottingen-Zurich, 1888.
geciteerd door Lenin in Profetische woorden, verschenen op 2 juli 1918 in Pravda. Uitgegeven in CW V27. Deze vertaling: Lenin, Over rechtvaardige en onrechtvaardige oorlogen, Uitgeverij Progres, 1990.

7.14.2016

14 julliet!

Op deze 14 juillet een hulde voor de Franse revolutionairen. En extra aandacht voor Jean-Paul Marat, geschreven door de onvolprezen Ludo Martens.



Marx en Engels staken hun bewondering voor de grote leiders van de Franse Revolutie niet onder stoelen of banken. Engels inspireerde zich op Marat, die "de sluier afgerukt heeft" van alle opportunisten van de burgerij "en hen ontmaskerd heeft als volslagen verraders van de revolutie". En bewonderend gaat Engels verder: "Net als wij beschouwde Marat de revolutie niet als af, maar als een permanente opdracht." En Engels trok van leer tegen "de hysterische razernij en alle historische vervalsingen, die er toe geleid hebben dat men alleen een totaal vervormde Marat kende." Vervang het woord Marat door Stalin en je zit midden in de hete discussies van vandaag.

In veel van zijn revolutionaire ideeën weet Marat instinctief het burgerlijk kader waarin hij gevangen zit, te overstijgen. Ook vandaag nog spreken de ideeën van Marat de revolutionairen aan die tegen een hoog ontwikkeld kapitalisme strijden.

Marat begrijpt dat alleen de werkende massa's en vooral de arbeiders consequent revolutionair kunnen zijn. "De revolutie werd alleen gevoerd en gesteund door de laagste maatschappelijke klassen, door de arbeiders, ambachtslui, de kleine handelaars, de boeren, het plebs, door die onfortuinlijken, die de schaamteloze rijkdom het canaille noemt."

Marat begrijpt de noodzaak van de revolutionaire dictatuur voor het verslaan van de uitbuitersklassen. Hij legt uit dat de klassen die al tien eeuwen heersen, na een eerste nederlaag kost wat kost op wraak zinnen. "Wij zijn in staat van oorlog. Het welzijn van het volk is de hoogste wet. Alle middelen die efficiënt zijn, zijn goed om zich te ontdoen van de verderfelijke vijanden, die blijven samenzweren tegen het openbaar welzijn. (...) Als onze tirannen van hun eerste schrik bekomen zijn, zullen ze het samenzweren tegen de ontluikende vrijheid niet opgeven. Het is je reinste waanzin te beweren dat mensen, die ons al tien eeuwen beteugelen, plunderen en straffeloos onderdrukken, zich uit vrije wil zullen neerleggen bij het feit dat ze maar onze gelijken zijn. Ze zullen eeuwig tegen ons manoeuvreren, tot ze uitgeroeid zijn. Als wij niet op die manier te werk gaan (...) zullen we niet kunnen ontsnappen aan de burgeroorlog en zullen we uiteindelijk zelf uitgemoord worden."

Marat walgt van de historici in dienst van de onderdrukkers. Die smukken de barbaarste daden van de onderdrukkers op en minachten en belasteren hen die strijden voor de bevrijding van de onderdrukte klassen: "De geschiedschrijvers zijn door vrees bevangen en gecorrumpeerd door geldzucht. Ze doen ons niet gruwen van de tirannie. Ze hemelen altijd de handelswijze van de prinsen op, hoe funest die ook moge zijn voor de vrijheid. Ze prijzen criminele daden de hemel in, terwijl die de ergste straf verdienen. Altijd behandelen ze de volkeren als opstandige slaven die opnieuw in de ketens moeten gedwongen worden. De edelmoedige inspanningen tegen de tirannie bestempelen ze als misdadige rebellie. Ze verdraaien de bedoelingen van de beste patriotten, bekladden hun reputatie, maken hun leven zwart, brandmerken hun herinnering, in plaats van eer te betuigen aan hun deugd." 

Vandaag hemelen de ideologen van de gevestigde orde nog steeds "de funeste handelswijze en de criminele daden van de prinsen" op: van de contrarevolutie in de Sovjet-Unie tot de oorlog en het embargo tegen Irak, van de militaire bezetting van de Balkan tot de genocide in Rwanda. En wat Lenin, Stalin en andere Che Guevara's betreft: alle reactionairen blijven "hun bedoelingen verdraaien, hun reputatie bekladden, hun leven onteren en hun herinnering brandmerken".

In de vorige eeuw gaf een Franse priester een vulgariserend werkje uit ter ere van de contrarevolutie. Hij noemde Marat, Robespierre, Saint-Just en alle Montagnards "terroristen". Als priester Pioget zijn haat spuwt tegen de Franse Revolutie, is het net of men onze burgerij bezig hoort over Stalin: anarchie, terreur, bloedig regime, een miljoen doden - alle ingrediënten zijn aanwezig! "De standbeelden van onze Koningen worden in gruizelementen gekapt en voortaan heerst in Parijs en in heel Frankrijk het bloedig regime van de anarchie, dat terecht het rijk van de Terreur genoemd wordt." "Een afgevaardigde roept Robespierre toe: ‘Ongelukkige, gij stikt in het bloed van Danton!’ Hij had beter gezegd: ‘Het bloed van een miljoen slachtoffers’, dat is veel dichter bij de waarheid."

uit: Het Manifest, 15 jaar jong in een geschiedenis die meet met eeuwen, Marxistische Studies, 41, 1998.

3.27.2012

Marxisme en Antropologie

Tijd voor een interessante lezing, Christophe Darmangeat, Frans marxist en auteur van 'Le communisme primitif n'est plus ce qu'il était - Aux origines de l'oppression des femmes'. Vandaag bekijken we een lezing van hem over 'Le marxisme à l’épreuve des progrès de l’anthropologie'

Christophe DARMANGEAT, Le marxisme à l’épreuve des progrès de l’anthropologie from Les Films de l'An 2 on Vimeo.