8.07.2010

"Het is nog niet te laat, maar wel… hoog tijd"

"De regeringsonderhandelingen met de zeven partijen (groenen, socialisten, CD&V en cdH en N-VA) slepen zich voort. Er komen wel een paar verontrustende evoluties naar buiten. Over de regionalisering van de arbeidsmarkt, de voorbode van de splitsing van de werkloosheidsuitkeringen, en de splitsing van de kinderbijslagen is er al bijna een akkoord."

David Pestieau van het weekblad Solidair maakt enkele pertinente bedenkingen:

"Di Rupo wil absoluut een akkoord en gaat daarom veel verder dan Leterme durfde te dromen in 2007-2008."

"De Wever wil op kort termijn minstens een of twee ‘vette vissen’ : de volledige regionalisering van een belangrijk aspect van het federaal systeem (bijvoorbeeld de splitsing van de kinderbijslagen en/of van de belastingen), in de overtuiging dat dit een kwalitatieve doorbraak creëert die leidt tot de ontmanteling van de federale sociale zekerheid en de federale belastingen."

Uit respect voor het kiesresultaat?

"de evolutie naar het confederalisme leidt tot de splitsing van de sociale zekerheid en betekent daarmee het einde van de interpersonele solidariteit."

"Moeten we 'het kiesresultaat respecteren', omdat de bevolking in Vlaanderen zich duidelijk zou hebben uitgesproken voor het confederalisme of zelfs voor de onafhankelijkheid van Vlaanderen?"

1. hebben de kiezers in het noorden hier wel voor gekozen?

"Bijna alle grote partijen van het noorden wilden volgens hun kiesprogramma’s evolueren naar een confederalisme. En zij die dat niet wilden, gingen zeker niet tegen de stroom in. In de grote media was er zo goed als geen tegensprekelijk debat over deze kwestie. De kiezer had dus geen duidelijke politieke keuze tussen politieke partijen voor confederalisme en partijen die meer eenheid willen tussen noord en zuid van het land."

2. de motieven van de kiezers

"Volgens een postelectorale studie van het met de KUL verbonden Indigov-instituut waren de thema’s die het meest de keuze van de kiezer beïnvloedden, in rangorde van belangrijkheid:
1. de pensioenen
2. de begroting
3. de staatshervorming
4. werk
5. de migratiepolitiek
De motivering van de N-VA-kiezers was dus heel wat genuanceerder dan een eenduidig mandaat voor een staatshervorming naar een confederalisme dat op lange termijn leidt tot de splitsing van België." (geciteerd in artikel De Tijd)

3. de politici mogen in geen geval op hun eentje beslissen

"De werkloosheidsuitkeringen, de ziekteverzekering… zijn veroveringen van de werkende bevolking en de sociale zekerheid is een kathedraal die steen per steen door de werkende bevolking uit noord en zuid van het land is gebouwd. De sociale zekerheid wordt overigens gedeeltelijk ‘medebeheerd’ door de werkende bevolking. De werkloosheidsuitkeringen bijvoorbeeld worden door de vakbonden uitbetaald: een splitsing van het werkgelegenheidsbeleid zou een geïnstitutionaliseerde splitsing van de vakbonden betekenen."

4. de N-VA kan haar doel op korte termijn niet realiseren als ze daar geen objectieve bondgenoten voor vindt in het zuiden van het land, die akkoord gaan met dat splitsingsidee.

"De regionalisten van het zuiden van het land vormen op het moment nog maar een kleine minderheid maar ze kunnen de komende weken aan kracht winnen, vooral al het fatalistische argument “er is niets tegen te doen” meer gewicht krijgt."


Het is nog niet te laat… wel hoog tijd

"Het klinkt allemaal weinig hoopvol voor al wie vasthoudt aan de eenheid van de sociale zekerheid, zowel in het noorden als in het zuiden van het land. De weg die de onderhandelaars nu inslaan kan alleen maar doodlopen. In het beste geval komen er schijncompromissen en later nieuwe en nog diepere crisissen. In het slechtste geval volgt er een zware politieke crisis.

Met een doorgedreven splitsing van de bevoegdheden wil de N-VA uitdrukkelijk een rechtser beleid voeren en tegemoetkomen aan de vragen van de Vlaamse werkgeversorganisatie Voka. Ze brengt niets goeds voor de werkende mensen van het noorden van het land: verzwakte vakbonden, opgedreven verlenging van de loopbaan, beperking van werkloosheidsuitkeringen in de tijd. Ze verergert de situatie in Wallonië door het verlies van inkomsten van de sociale zekerheid, de loonsverlaging en de afbraak van de sociale rechten als gevolg van een verscherpte concurrentie met Vlaanderen.

Het N-VA-project waar ook CD&V zich achter schaart, is nationalistisch en neoliberaal. Het kan alleen gestopt als de georganiseerde werkende bevolking één blijft. En als links over de taalgrens heen overlegt en zich niet meer laat meeslepen door de logica van een Vlaams front tegen een Franstalig front of vice versa. Het is nog niet te laat, maar wel… hoog tijd."

Lees het volledige artikel

Andere ten zeerste aangeraden lectuur over dit thema:

Actieplatform Gezondheid en Solidariteit over splitsing gezondheidszorg

Dirk Van Duppen: 'Gezondheidzorg: Splitsing staat tegenover solidariteit'

en tenslotte een algemenere, zeer interessante powerpoint van Red de Solidariteit

Geen opmerkingen: