Posts tonen met het label Corona. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Corona. Alle posts tonen

1.28.2021

Wat helpt - Stijn De Paepe

 Op deze Gedichtendag een actueel gedicht van Stijn De Paepe. Wat helpt.


Wat helpt

Als vloeken helpt, dan vloek je maar.
Maak herrie, stennis en misbaar.
Scheld schel en luid je goudvis uit
en schreeuw je scherven bij elkaar.

Als bidden helpt, bid dan gerust.
Als het je troost of sterkt of sust.
Of vraag om raad. Als Hij bestaat
dan is het goed, maar ‘t is geen must.

Als huilen helpt, ga dan je gang.
Het is niet niks en het duurt lang.
Het kan geen kwaad als het niet gaat.
Het mag gezien zijn, wees niet bang.

Als praten helpt, bel me dan op
en steek van wal, hals over kop
en van de hak weer op de tak
of zachtjes sluipend uit je slop.

Als lopen helpt, vertrek meteen.
Zeer doelgericht of nergens heen.
Het hoeft niet snel, al mag dat wel.
Met verre vrienden of alleen.

Als zwijgen helpt, wees dan maar stil
en duik - als dat is wat je wil -
een tijdje weg van pijn en pech
- als je weer opduikt, geef een gil.

Als lachen helpt, ken ik een grap
of val dolkomisch van de trap.
Denk aan je kat die keer in bad
of aan het Belgisch staatsmanschap.

Als dansen helpt, is er muziek.
Als breien helpt, dan hou je steek.
Als boos zijn helpt, geef ik kritiek.
Als bakken helpt, let there be cake.
Als yoga helpt, wees fluks en zen.
Als slapen helpt, stop ik je in.
Als schrijven helpt, scherp dan je pen.
Als poetsen helpt, welaan: begin!

Je voelt je murw en overstelpt
en snakt naar stranden, wit geschelpt...
Hou vol. Vat moed. Want het komt goed.
Doe ondertussen maar
wat helpt.

 

link

7.17.2020

Geen Gentse Feesten 2020 #GGF2020



GentseFeesten2020 door Harko Vande Loock

#inonzebubbel #inuwkotofinhetmijne


4.19.2020

Eeuwigheid

Vandaag een toepasselijk en vooral opbeurend gedicht van Heinrich Heine. Een gedicht dat het allesomvattende gevoel van deze tijd toch wel raak weet te vatten. Geschreven in 1855.

Eeuwigheid door Harko Vande Loock


4.16.2020

Gentse Feesten afgelast


De Gentse Feesten moeten wijken voor onze gezondheid en zo hoort het ook. Corona plat krijgen en onze samenleving terug gezond maken en solidair houden is nu de grootste zorg. De nachtmerrie die veel Gentenaars nu meemaken, met een dodelijke ziekte in de gangen van onze WZCs, met zo veel mensen die nu dierbaren verliezen, met zo veel mensen die as we speak moeten vechten om te overleven, dit is nu onze grootste zorg. Dit moeten we en zullen we verslaan, o.a. door nu #inuwkot te blijven. Maar dat wil niet zeggen dat you & me midden juli geen danske zullen placeren, #alshetmagvanMarcVanRanst


GentseFeesten2020 door Harko Vande Loock

4.15.2020

#BeterNaCorona

De Coronacrisis legt de structurele fouten van het huidige economische systeem bloot. Toch proberen de neoliberale partijen een 'exit' door te duwen zonder enige inspraak van de werknemers. #beternacorona graag, mét een sociale visie, mét inspraak, mét het middenveld.

4.12.2020

Pasen!

Pasen door Harko Vande Loock

4.07.2020

COVID-19 maakt ontsporing gezondheidsbeleid zichtbaar


Het is vandaag WereldGezondheidsdag. Speciaal voor de gelegenheid schreef het Actieplatform Gezondheid en Solidariteit een open brief. 

 

Besparingen en commercialisering verzwakken ons gezondheidssysteem. 


Ons gezondheidsmodel gebouwd op de welvaartsstaat is op solidariteit gebaseerd en wordt met sociale bijdragen gefinancierd. Het evolueerde naar een model dat steeds meer ruimte laat voor de logica van commercialisering, privatisering en beheer volgens bedrijfsmanagementprincipes. 

Hoe is het zo ver kunnen komen?


De bezuinigingen in de gezondheids- en welzijnssector namen een bijzonder drastische wending de afgelopen jaren. De opeenvolgende regeringen beslisten om de jaarlijkse groeinorm voor de gezondheidszorguitgaven te verlagen. Onder de regering Verhofstadt bedroeg die groeinorm 4,5 procent. Onder de regering Di Rupo daalde die naar 3 procent en vervolgens naar 1,5 procent onder de regering Michel. Als we daar de nettobesparing bij optellen, krijgen we een inkrimping van 3 miljard euro in het gezondheidszorgbudget over 5 jaar.
Onder druk van de besparingen gingen de zorgverleners op zoek naar nieuwe financieringsbronnen zoals de ereloonsupplementen, de aanrekening van niet-terugbetaalde verstrekkingen of nog … deconventionering. De kostprijs voor de patiënt steeg en leidde tot de ontwikkeling van privé-verzekeringen, hogere premies en een geneeskunde op twee snelheden. 
De verkorting van de duur van bepaalde ziekenhuisopnames, zoals onder andere op kraamafdelingen, leidt tot een ontmenselijking van de zorg en een onhoudbare werkdruk voor de zorgverleners. Het gemiddelde aantal patiënten per verpleger in België (10,5) is hoger dan in de rest van de Europese Unie (9) en dit is zeker niet vreemd aan het steeds toenemend aantal burn-outs bij het verzorgend personeel.
In België maar ook in Frankrijk, Nederland, Spanje, Italië, enz. stellen gezondheidswerkers het gebrek aan mensen en financiële middelen aan de kaak evenals een beheer van de sector dat te veel gericht is op budgettaire doelstellingen ten koste van de eigenlijke zorgtaak. Het aantal bewegingen, demonstraties en zelfs stakingen de afgelopen maanden bewijzen dit ruimschoots.
Bij onze analyse van de besparingen op de overheidsbegrotingen moet ook herinnerd worden dat gezondheid een algemene toestand van lichamelijk, geestelijk en sociaal welzijn isDit houdt enerzijds in dat we voor ogen moeten houden dat het zorgnetwerk niet beperkt is tot het ziekenhuis. De sectoren van de thuishulp en thuiszorg maar ook de woonzorgcentra nemen een belangrijkere plaats in, gezien de vergrijzing van de bevolking. Nogmaals is de vaststelling dat deze sectoren onvoldoende gefinancierd zijn en vaak het voorwerp van commercialisering worden met nadelige gevolgen op het vlak van betaalbaarheid, de zorgkwaliteit en de werkomstandigheden van het personeel. 
Anderzijds is gezondheid sterk afhankelijk van onze collectieve levensstijl, arbeidsomstandigheden, leefmilieu en huisvesting. Al die sociale determinanten worden ook sterk beïnvloed door, meer bepaald, sociale en genderongelijkheden. 

De liberale Europese visie schaadt de gezondheid!

Bovenvermelde vaststelling is gelijkaardig in alle Europese landen. Dat komt omdat ze aan dezelfde neoliberale doctrine onderworpen zijn waar economische doelstellingen voorop staan. Volgende twee mechanisme geven hieraan gestalte: 
  1. het Europees semester voor controle op de strikte naleving van de begrotingsdiscipline van de lidstaten. Een lidstaat die van het uitgestippelde begrotingstraject afwijkt, zal moeten bezuinigen, meer bepaald in de gezondheidszorg als exclusieve bevoegdheid van de lidstaten.
  2. de Europese boekhoudkundige regels (ESR2010) verbieden voortaan dat overheidsadministraties (ziekenhuizen inbegrepen) de terugbetaling van een lening in de tijd spreiden. Dit zet de overheidsfinanciën onder druk en belet nieuwe overheidsinvesteringen voor gezondheid.
Om dit te illustreren, bekijken we de impact van deze mechanismen in de sector van de woonzorgcentra (WZC), waar meer bedden nodig zijn door de vergrijzing. 
  1. Het Europees semester verbiedt de gemeenten en de gewesten om de budgetten te verhogen om nieuwe plaatsen open te stellen
  2. De boekhoudkundige regels verhinderen hen geld te lenen voor de bouw van nieuwe woonzorgcentra. Gevolg: de overheid moet zich noodgedwongen tot commerciële spelers wenden …
Voeg daarbij de sociale dumping, belastingontduiking en de fiscale concurrentie in Europa en we krijgen het Europese recept voor de commercialisering van de gezondheid:
  1. drooglegging van de budgetten (bezuinigingen, belastingontduiking en fiscale concurrentie), 
  2. overheidsinvesteringen verhinderen (ESR2010), 
  3. commerciële spelers laten binnendringen in de gezondheids-“markt” uit naam van de heilige “vrije concurrentie”.

COVID-19 maakt ontsporing gezondheidsbeleid zichtbaar!

Zal het coronavirus de publieke opinie wakker schudden en een diepgaande verandering in de hiërarchie van onze waarden en politieke prioriteiten afdwingen? Het netwerk dat wij vertegenwoordigen eist een duidelijke stopzetting van de bezuinigingen en de commercialisering van de gezondheidszorg. Het vraagt een echt volksgezondheidsbeleid met een visie op lange termijn.
Daarom doen we een beroep op de Belgische en Europese politieke beleidsmakers om een sterk Europees publiek gezondheidszorgsysteem te creëren dankzij een volwaardige, solidaire financiering voor kwaliteitsvolle en toegankelijke zorg voor de hele bevolking. De gezondheidsnoden vragen een allesomvattend en universeel antwoord met meer investeringen in volksgezondheid, preventie, screening en bescherming. Alleen zo’n beleid kan epidemieën efficiënt bestrijden. 
Het systeem moet ook gebaseerd zijn op onderlinge solidariteit bij de bevolking en tussen de Europese lidstaten eerder dan op de private belangen van aandeelhouders of aanbieders met een winstoogmerk. Daarnaast roepen wij de Europese lidstaten op om een meer vastberaden strategie te volgen bij de prijsonderhandeling over nieuwe geneesmiddelen en medische apparatuur. Ook moet onderzoek meer door de overheid worden gefinancierd zodat de patentrechten beperkt worden en de prijs van farmaceutische specialiteiten kan worden verminderd.
De beslissingen die op Europees niveau worden genomen door de Commissie en de Europese Raad van Ministers van de lidstaten blijken onaanvaardbaar om onze “welvaartsstaat” veilig te stellen. De Europese Unie mag niet worden teruggedrongen tot een louter economische controle-eenheid die leidt tot bezuinigingen ten bate van de financiële sector en transnationale ondernemingen.
De EU moet een echte politieke entiteit worden die meer verantwoordelijkheden opneemt voor de organisatie van sociale solidariteit en de samenwerking tussen de lidstaten kan organiseren, meer bepaald bij sanitaire crisissen.
Sterke overheidsdiensten en niet-commerciële diensten zullen dit garanderen en zullen in staat zijn de bevolking het hoofd helpen te bieden aan de risico’s van het leven door de toegankelijkheid voor alle bevolkingsgroepen te garanderen. Het Europees Parlement moet hier als vertegenwoordiger van de volkeren een leidende rol spelen. Wij roepen de Belgische regering op een grotere rol op te nemen om die solidariteit en Europese samenwerking tot stand te brengen.



Het Actieplatform Gezondheid en Solidariteit is een samenwerkingsverband van volgende organisaties: Africa Faith And Justice Network (antenne belge), Artsen Zonder Vakantie – Médecins Sans Vacances, Atelier santé de Charleroi, Attac Bruxelles 2, Autisme en Action, Belgian Anti-Poverty Network (BAPN), Centre Bruxellois de Coordination Sociopolitique, Centre Bruxellois de Promotion de la santé, Centre de Défense et d’actions pour la santé des travailleurs – C-DAST, Centrale Générale FGTB – Algemene Centrale ABVV, Centrale Nationale des Employés (CNE), Centrale Générale Services Publics BXL ALR/ CGSP Brussel LRB, Centre Tricontinental, CSC Services Publics, Cultures & santé, Dentisterie sociale, Ella vzw (Kenniscentrum gender en etniciteit), Famille Du Monde, Fédération Générale du Travail de Belgique – Algemeen Belgisch Vakverbond, Fédération des Maisons Médicales, Fédération des Associations Sociales et de Santé, Fédération des Services Sociaux, Femmes et Santé, Fonds Social Intersectoriel Bruxellois, Free Clinic, GAMP, Geneeskunde voor het Volk – Medecine pour le Peuple, Inforautisme asbl, Landelijke Bediendencentrale – Nationaal Verbond voor Kaderleden (ACV PULS), Le Monde Selon les Femmes, Les Pissenlits, Ligue des Usagers des Services de Santé (LUSS), Links Ecologisch Forum – Forum Gauche Ecologie (LEF-FGE), Médecin du Monde – Dokters van de Wereld, Memisa, Mouvement Ouvrier Chrétien (MOC), Oxfam Solidarité – Oxfam Solidariteit, Pour la Solidarité, Projet Lama Asbl, Santé Communauté Participation, SOLENTRA, Syndicat des Employés, Techniciens et Cadres – Bond van Bedienden Technici en Kaderleden (SETCA-BBTK), Théâtre du Copion, Union Nationale des Mutualités Socialistes, Vereniging Wijkgezondheidscentra (VWGC) en Viva Salud.

3.20.2020

Omgaan met quarantaine: 3 lessen van Antonio Gramsci

Vandaag brengen we een lezenswaardige korte bijdrage, over de lessen van Gramsci in deze tijden van Corona ophokplicht. Deze tekst schreef Seppe De Meulder op facebook en ik neem ze hier integraal over.
 

Omgaan met quarantaine: 3 lessen van Antonio Gramsci

Ik had liever een virus gehad waardoor we allemaal dichter bij elkaar moesten kruipen. Een crisis hoort mensen dichter bij elkaar te brengen. De ironie wil dat we dit vandaag doen door van elkaar weg te blijven. Het zijn dan misschien geen zelfgekozen omstandigheden, dit is wel een moment bij uitstek waarop mensen hun eigen geschiedenis kunnen maken.

Gisteren was ook bij mij een dag van warrige chatgesprekken, een eindeloze stroom aan nutteloos ‘breaking news’ en lichte paniek bij het idee van een onbepaalde periode zonder knuffelen. Maar dan zijn er de brieven uit de gevangenis van Antonio Gramsci, een man die wist wat omgaan met zwaardere vormen van quarantaine is. Als mede-oprichter van de Communistische Partij in Italië was Gramsci niet de beste vriend van de fascisten. Na de machtsovername van Mussolini zou hij de gevangenis nooit meer verlaten. Naast goed voor het relativeren van de eigen situatie zijn die brieven ook best een goede bron van inspiratie.

Deze situatie zou wel eens lang kunnen duren. En aangezien ik merk dat veel mensen momenteel een vergelijkbare worsteling doormaken, zet ik even de drie belangrijkste lessen die ik uit de brieven haal op een rijtje.


1. Hou contact

“Schrijf me veel, want brieven ontvangen is de meest vreugdevolle ervaring die ik kan hebben in deze omstandigheden”, zo schrijft Gramsci, die elke brief afsluit met “tedere knuffels.”

Brieven waren zijn enige manier om contact te houden met de buitenwereld. Dat heeft zo zijn beperkingen. “Ik heb de indruk,” schrijft hij, “dat ik echt spreek met je terwijl ik schrijf. Het enige probleem is dat ik beperkt ben tot een monoloog wanneer jouw brieven niet komen of ze niet lijken te antwoorden op de conversaties die ik begon.” Vandaag hebben we zo veel meer mogelijkheden. Fysiek zijn we momenteel beperkt, maar een mens leeft van sociaal contact. De neiging om honderd-en-één chatconversaties te starten ga ik achterwege laten, dat is me te chaotisch. Maar laten we de nieuwe technologie optimaal benutten. Het moet echt wel mogelijk zijn om Skype te leren appreciëren. En vandaag leerde ik dat je via watchtogether.com zelfs ‘samen’ film kan kijken.


2. Blijf mopjes maken

“Een vleugje ironie, boordevol humor die me overal volgt, is een eindeloze hulp”, schrijft Gramsci. Het leven in de gevangenis is hard, veel harder dan in je eigen kot opgesloten zitten. En het grootste deel van zijn leven was Gramsci ziek, veel zieker dan wie zoals ikzelf nu thuis zit met een stomme verkoudheid. “Je moet je geen zorgen maken”, schrijft Gramsci wanneer hij naar een andere gevangenis verplaatst wordt. “Dit maakt dingen slechts tot op een bepaalde hoogte erger en veroorzaakt voornamelijk slechts nieuwe irritaties en ergernissen.” Op het eerste zicht zijn die brieven nogal triest. En wellicht was hij dat ook wel vaak, maar humor en ironie hielden hem in alle omstandigheden overeind.

Vandaag hield Fox News een live stemming op televisie. Amerikanen konden kiezen of ze Trump zijn aanpak van het coronavirus ‘superb’, ‘great’, of ‘very good’ vinden. Dit is geen mop, maar wat een mop. Wat een mop, maar dit is geen mop. Duizenden mensen dreigen te sterven omwille van de waanzin van onze leiders. Maar het is niet omdat een situatie extreem ernstig is dat je er niet mee kan lachen. En het is niet omdat je er mee kan lachen, dat de situatie niet extreem ernstig is.


3. Niet panikeren, organiseren.

a) Jezelf organiseren

Gramsci beschrijft gedetailleerd zijn weekindeling. Hij legt zichzelf een bepaald patroon op en staat op vaste uren op en gaat op vaste uren slapen. “Sporten”, schrijft hij verder, “weerhoudt mij ervan om te veel bagger te lezen.”

Met bagger bedoelde Gramsci de minder informatieve delen van de krant. In het huidige tijdperk van liveblogs en sociale media is de stortvloed aan bagger een nog veel grotere bedreiging geworden. Het is zeker geen slim idee om je af te sluiten en het nieuws niet meer te volgen, maar voor de mentale gezondheid lijkt mij een beetje sporten in plaats van eindeloos scrollen en doorklikken wel aangewezen.

b) Onszelf organiseren

De bagger probeert hij te vermijden, maar Gramsci volgt de politieke situatie in zijn land en daarbuiten wel op de voet. Gedurende zijn gevangenschap organiseert hij samen met de andere gevangen een school en vat hij het plan op om te studeren en iets te schrijven dat de mensheid vooruit kan helpen, “für ewig”.

Niet iedereen hoeft daarom te beginnen lezen en schrijven. Boodschappen doen voor ouderen en zieken, het werk neerleggen in niet-essentiële sectoren of applaudisseren voor de mensen in de zorgsector kunnen net zo goed (waarschijnlijk zelfs beter) de wereld voor altijd een duwtje in de juiste richting geven.

Crisissituaties zijn momenten waarop het onmogelijke mogelijk wordt. De wereld kantelt, aan ons om ze op haar voeten te laten terechtkomen. De mens is een sociaal wezen, dus ik geloof dat het goed komt. Dat is geen voorspelling, dat is een belofte. Want hoop is niet iets dat je hebt. Hoop is iets dat je maakt, met je handelingen.