een dagje Leuven

Vrijdag was uw Kameraad Harko in Leuven te vinden. En wel voor de opening van het 'Centrum voor Gelijke Kansen en Diversiteit'.

“Met de oprichting van het Centrum voor Gelijke Kansen en Diversiteit wil de Katholieke Universiteit Leuven mee een antwoord bieden op de belangrijke uitdagingen én opportuniteiten die een diverse samenleving met zich mee brengt. Momenteel is er veel relevant onderzoek rond gelijke kansen en diversiteit aanwezig binnen de verschillende faculteiten en hun wetenschappelijke disciplines. Echter, het formuleren van antwoorden op een complexe materie vraagt om een interdisciplinaire aanpak.
Daarom wil het Centrum de krachten bundelen voor onderzoek, onderwijs en dienstverlening rond gelijke kansen en diversiteit, en een belangrijke rol opnemen in het maatschappelijke debat aangaande dit thema.”

Geef toe, dat klinkt interessant. Maar helaas, de opening was ongelofelijk saai te noemen. Na een speech van de immer boeiende Marc -'het zou maar saai worden'*- Vervenne kwam Maddy Janssens aan de buurt die een vaag discours liet horen omtrent diversiteit. Op dit punt was de moed in de schoenen gezakt en was het duidelijk dat ons hoger onderwijslandschap wederom een lege doos rijker was. Daarop volgde een reclame-item over de postgraduaatopleiding Diversiteitsmanagement'. Ondanks het ppt waar enkele cartoons in voorkwamen in de ijdele hoop om het daarmee beter verteerbaar te maken, lag het merendeel van de (anders wel rijk gevulde) zaal in slaap.

Maar toen kwam het onbetwiste hoogtepunt, wat mij betreft de meest geanimeerde speech van het jaar: Prof. dr. Arthur Spaepen over 'succesvolle interdisciplinaire onderzoeksprojecten'. Ik moet toegeven de titel klonk allesbehalve boeiend en blijkbaar vond die mens dat ook, daarom gaf hij in de plaats daarvan een ronduit hilarische lezing over diversiteit waarbij hij een onverstaanbaar burgie-discours hanteerde gecombineerd met een compleet onverstaanbare reeks filosofische overpeinsingen. Hij had er een ronduit fantastische ppt bij voorzien, waarbij elke slide een prachtige waterval of iets dergelijks toonde. Zowaar een fantastische vonds. Maar bleef het niet bij hij maakte daarbij ook gebruikt van zowat elke gemeenplaats in combinatie met een reeks foute uitspraken die kunnen tippen aan die van den domi. 'Diversiteit kan ook pijn doen', 'diversiteit is een verhaal van niveau-verschillen', en ga zo maar door, werkelijk hilarisch, zelden zo gelachen bij wat een voor de rest uitzonderlijke saaie opening was. Om te eindigen: 'diversiteit zit ook in jou'. Toen was het volgens het programma de beurt aan Fientje, die uiteraard haar kat stuurde. Uiteraard want op vrijdag is het regering. Het is mij een volslagen raadsel hoe dat mens op het laatste moment verhinderd durft te zijn als ze gewoon, zoals elke week in de regering zit. Mens toch, zeg dan toch gewoon dat je dan niet kunt. Maar bon, ze stuurde dus haar kat, allé tis te zeggen iemand van haar kabinet, die de zaal vlug terug deed wegzakken met een of ander vaag discours over gender en Lissabon-doelstellingen.

Nadat we dit overleeft hadden was het beurt aan de receptie. En ik moet eerlijk toegeven, dat was eigenlijk de reden waarom we gekomen waren. U zat zuipen op kosten van de KULeuven dat doet deze ex-UGenters' hart nog steeds sneller slaan. En ik moet zeggen het was deftig, veel deftige rode wijn, hapjes allerhande en veel bekent volk. Domi en Debbie, Stijn Demaré, Frederik Vermeulen, en ga zo maar door. Zoals het echte reporters betaamd kwamen de veto-jongens (Ilse heeft het genoegen mogen meemaken om alle presentaties en speechen te moeten aanhoren) toe voor de receptie. Kortom de avond kon begingen.

Nadat alles was opgegeten en alle drank achterover was geslagen en nadat de tafels definitief waren opgeruimt was het ook voor ons tijd om andere oorden te gaan opzoeken, samen met Ilse, Simon, Maarten, Stijn en Nele gaan eten, kwestie van het alcoholpeil terug wat normaal te krijgen.

Daarna zijn we naar 'de voormalige Universitaire Parochie' getrokken voor het 'beeldende kunstenfestival Ithaka', voor de spannede tentoonstelling 'Deus Ex!'. Waar Kristof – watermerk – Muylaert ons verwelkomende (zij het moet ik toegeven met een zekere verbazing in de ogen). Werkelijk een bizare bedoeling. Het deed qua sfeer onvermijdelijk denken aan de kunst van de jaren '60-'70, toen er nog moest afgerekend worden met het te katholieke verleden. Hoogtepunt was wel het werk 'Zonder Titel!' in zaal 14. Een installatie van hou u vast Jeroen Vandromme. Ja, ja, de enige echte Vandromme. “De provocerende installatie van Jeroen Vandromme roept veel vragen op, vragen over het grote kerkelijke dogma van de transsubstantiatie. Het werk is er zelfs letterlijke weergave ervan (sic), een interpretatie van hoe 'het lichaam van Christus' tot bij de gelovigen geraakt.” zo meldt ons de catalogus/katern in de veto. Ongelofelijk. Het moet toch gezegd zijn, Leuven is toch echt wel een wereld apart.

Gelukkig konden we al die 'kunst' vlug gaan doorspoelen en wel in de Charlatan, een punkachtig alterno kot, dat ik zeker kon smaken. Muziek die onmiddelijk deed terugdenken aan het jeugdhuis van lang vervlogen tijden, mijn gemoed vulde zich met nostalgie, mijn maag echter met Cristal-bier, op zich wel bucht, maar in onmatige hoeveelheden best wel te pruimen.

Helaas zat mijn avondje Leuven er toen op, de laatste trein behoedde mij ervoor dat ik een of andere jonge deerne moest gaan opscharrelen om er te kunnen blijven maffen, of erger nog dat ik den domi moest gaan wakker bellen om daar te crashen. Tegen 1u30 terug in Gent, om nog wat te gaan zuipen in de oude vertrouwde Gentse cafés.

Kortom, zeker voor herhaling vatbaar.

* reactie van de rector van de KULeuven op het 'voorstel' van Paul -de immer sympathieke grootvader met gitaar- Van Cauwenberge voor de oprichting van een eengemaakte Vlaamse Universiteit.

19 maart Comedy Night

Kameraden en vrienden,

vermits iedereen toch reeds zijn dan wel haar agenda genomen heeft om de 22ste en de 27ste in te schrijven, reclame voor een niet te missen Gentse afspraak.

Op maandag 19 maart organiseert de studentenvereniging van de pol&snokkers van de UGent, politeia, een fantastische Comedy Night met hoogstaande comedians.
Op zich is dit niet zo opzienbarend nieuws, er zijn wel meer studentenverenigingen die interessante activiteiten organiseren.
Opzienbarend is wel dat ze dit doen voor het goede doel, de opbrengst van de avond gaat integraal naar de StudentenWerkgroep BSH, een studentenvereniging in wording voor de participatie en empowerment van studenten met een functiebeperking of chronische ziekte. Deze werkgroep met die niet echt gelukkige werknaam is een onderdeel van het project VVS - Erbij.

Dus kameraden en vrienden, een bijzonder warme oproep om massaal te komen afzakken naar het schone Gent om een amuzant avondje door te brengen.
De prijs ligt belachelijk laag, slechts € 2 in voorverkoop. Geef toe, voor de prijs kun je het niet laten. Vooral omdat de kostprijs van ons hoger onderwijs zo belachelijk laag is, allé volgens de oeso toch.
Mensen met een te zware geldbeugel kunnen ook gerust een kaart kopen zonder af te komen.

Dus iedereen wordt opgeroepen om te genieten van een komisch avondje, laat weten dat je komt en ik zal een kaart voor jou opzij laten leggen.

Het spreekt voor zich dat de nodige ondersteuning is voorzien voor studenten en geïnteresseerden met een visuele of auditieve functiebeperking.

Het hele spel vindt plaats in aud. E van de Blandijn, dat is het gebouw van de faculteit Letteren en Wijsbegeerte van de UGent, vlakbij het Sint-Pietersplein. Dat is bijzonder gemakkelijk te bereiken, mensen die de streek niet goed kennen, laten maar iets weten, dan stuur ik een planneke door.

oeso aan de ouzo

Een persbericht dat VVS en FEF deze week de wereld instuurden, naar aanleiding de presentatie van een draak van een studie van de OESO:

OESO VERLIEST GELOOFWAARDIGHEID IN ACADEMISCHE KRINGEN

VVS (de Vlaamse Vereniging van Studenten) en FEF (la fédération des étudiant(e)s francophones) hebben met grote verontwaardiging kennis genomen van het recentste OESO- rapport. Daarin pleit de economische organisatie voor hogere inschrijvingsgelden om de kwaliteit en de slaagcijfers in het hoger onderwijs op te krikken. Als de kwaliteit van de OESO-rapporten representatief zou zijn voor die van ons hoger onderwijs, dan is er inderdaad reden tot paniek. Ze staan vol met ongestaafde argumenten en kromme redeneringen. Gelukkig is het zo slecht nog niet gesteld met het Belgische hoger onderwijs en leren studenten er nog om wetenschap te onderscheiden van enggeestige ideologische agenda's. De studenten uit beide landsdelen, hopen hetzelfde van hun politici. VVS en FEF wijzen erop dat de OESO niet de democratische legitimiteit heeft van de Verenigde Naties en het verdrag van New York waarin ons land zich verbond tot de geleidelijke invoering van kosteloosheid in het hoger onderwijs. Met de federale verkiezingen in het verschiet, krijgen de politieke partijen de kans om aan te tonen dat een internationaal verdrag geen vodje papier is. De studenten eisen dat de standstill-bepaling voor inschrijvingsgelden wordt opgenomen in de grondwet.

Het OESO-rapport wijdt een heel hoofdstuk aan het verhogen van de efficiëntie in het Belgische hoger onderwijs. De 'eerbiedwaardige' economische organisatie lijkt te geloven dat een hogere prijs automatisch tot hogere kwaliteit zou leiden. Die redenering gaat vaak al niet op in de economie, laat staan voor hoger onderwijs dat nog altijd een publieke verantwoordelijkheid is en moet blijven.

Verder denkt de OESO dat hogere inschrijvingsgelden de studiemotivatie van studenten positief zal beïnvloeden. Naast de afwezigheid van selectie (ingangsexamens) zou dat de voornaamste verklaring zijn waarom de instroom in het eerste jaar hoger onderwijs hoog is, maar de slaagcijfers laag en heroriënteringen frequent. Dat is een draak van een redenering. Ondanks het feit dat de inschrijvingsgelden in de hogere jaren dezelfde zijn, ligt het slaagpercentage daar véél hoger. De slechte slaagcijfers in het eerste jaar hoger onderwijs hebben alles te maken met een slecht remediëringsbeleid en falend oriënteringsbeleid, dat al vroeg in het secundair onderwijs begint. Ingangsexamens zouden door de grote verschillen tussen secundaire scholen een sociaal bloedbad creëren aan de poort van het hoger onderwijs. Tenslotte wijst de praktijk in de buurlanden uit dat bij hogere inschrijvingsgelden, studenten meer moeten bijklussen om hun studies te bekostigen. Daardoor vertraagt net hun studievoortgang.

Het is opvallend dat een instantie met een zekere wetenschappelijke uitstraling niet blijkt te beseffen dat inschrijvingsgeld vandaag in België al een zeer groot aandeel heeft in de financiële drempels tot het hoger onderwijs. Het is betreurenswaardig dat de OESO niet van de falende democratisering in het hoger onderwijs een punt maakt maar wel focust op hogere inschrijvingsgelden om de competitie tussen instellingen op te drijven. Nog schrijnender is dat de gezagdhebbende instantie studieleningen een geschikter democratiseringsinstrument lijkt te vinden dan studiebeurzen. De OESO promoot eenzijdig het Angelsaksisch model. Nochtans heeft de stijging van inschrijvingsgeld in Groot-Brittannië geleid tot een daling van de participatie met 4%. En dat terwijl de Scandinavische landen met een veel hogere participatiegraad en zonder inschrijvingsgelden economisch zeer performant zijn. Als de OESO zich wil bezighouden met de eigenlijke uitdagingen voor hoger onderwijs en kenniseconomie, moet ze nadenken over hoe financiële drempels kunnen worden verlaagd in plaats van opgetrokken.

De neoliberale ideologie van de OESO begint stilaan door te sijpelen in gans Europa en heeft ook het Belgische grondwettelijke hof bereikt. Het Arbitragehof zette in haar arrest van 22 februari over het decreet van juli 2005 van de Frans Gemeenschap de deur open voor astronomische inschrijvingsgelden in de vorm van het doorrekenen van kosten voor aan de student geleverde goederen en diensten.

Deze twee recente feiten nopen de politieke wereld ertoe duidelijk kleur te bekennen. De studenten roepen het federale parlement op om in het vooruitzicht van de federale verkiezingen artikel 24 van de grondwet voor herziening open te verklaren. VVS en FEF eisen dat de standstill-verplichting voor alle soorten inschrijvingsgelden in de grondwet wordt opgenomen. De studenten roepen de politieke partijen op om kleur te bekennen. Is hun referentiekader dat van de twijfelachtige wetenschappelijkheid van de OESO, of de democratische legitimiteit van de VN?

22 maart wordt ieder van harte opgeroepen om naar Brussel te komen afgezakt, verzamelen om 14u aan Brussel-Noord
Kameraden en vrienden, hopelijk tot dan!

hoorzitting 27 maart

Kameraden en vrienden,

zoals ieder nog weet heeft VVS het voorbije jaar hard gewerkt rond
de financiering van het hoger onderwijs.
- 3 betogingen en 2 kleinere ludieke acties,
- 12 ton papier aan standpunten en dossiers
- en vooral 18.000 handtekeningen
tegen de huidige voorstellen en
voor een democratische financiering van ons hoger onderwijs

Zoals je al eerder kon lezen is VVS deze petities enkele weken
geleden gaan afgeven in het Vlaams Parlement.
In het verzoekschrift vroegen we een parlementaire hoorzitting
dit om het publieke debat over het dossier open te trekken
en om de studentenvisie te verspreiden.

De hoorzitting komt er, en wel op 27 maart.

Iedereen wordt zeer hard opgeroepen om te komen luisteren,
dus allen naar Brussel op 27 maart!
We verwachten je om 14u in het Vlaams Parlement.

Meer informatie vind je op onze actie-siteje kan ook altijd persdossier lezen. 

18 maart