Als ode aan de recent overleden Hugo Claus, een prachtig gedicht dat hij in de woelige jaren '70 schreef samen met recent helaas overleden Walter de Bock:
GIJ, VLAMING, GIJ, VLAAMS-NATIONALIST,
gij, die vandaag de Guldensporenslag herdenkt,
gij die met wapperende leeuwen, tirades, bedevaarten, marsjliederen
uw eigen “volksaard” wilt terugvinden
omdat gij uw “volk” hoogverheven, religieus bewogen en cultureel
volwassen vindt,
herdenkt gij wel genoeg dat op 11 juli 1302 het de Vlaamse
arbeidersgilden waren die de feodale heren, de collaborateurs van
de Franse adel, bevochten,
denkt gij wel genoeg aan het evidente feit
dat de vazallen en leenheren van toen
vandaag de textielbarons, grondspeculanten, holdings en kapitalisten
zijn van de Vlaamse burgerij.
VLAMINGEN, uw “eigen aard”, uw “kultuur”, het beveiligen van uw bloed en
bodem zijn onbelangrijk geleuter vergeleken bij de ware ontvoogding
die moet doorgevoerd worden en die de Vlaamse afhankelijkheid
van het kapitaalmonopolie moet doorbreken.
VLAMINGEN, de geschiedenis van 1302 wordt misbruikt,
de Vlaamse beweging staat in dienst van de Vlaamse burgerij
die in dienst staat van de Belgische burgerij
die opgeslorpt is door internationale belangen.
Uw geestdriftig feest zet alleen de burgerij, de kerk en het kapitaal
in de bloemetjes. Want de Vlaamse “kultuur”
is een masker voor de Vlaamse burgerij
die een economische en politieke macht in handen houdt die aan
de massa verdoofde en lamgelegde arbeiders toekomt.
VLAMINGEN, terwijl gij met de leeuwevlag zwaait,
neemt het buitenlands en voornamelijk Amerikaans kapitaal uw
industrieën in,
worden SHAPE en NATO door Vlaamse parlementairen in uw land gehaald,
en telt de Vlaamse burgerij haar dividenden.
VLAMINGEN, gij stikt in de sonore domheid van uw volkslied,
gij draagt onder het masker van uw taalflamingantisme
het waterhoofd van de Vlaamse bourgeoisie.
‘T GEMEEN
Hugo Claus – Walter De Bock
Een prachtig gedicht geschreven tijdens de woelige jaren van het studentenprotest van '68.
3.22.2008
3.13.2008
SP in actie tegen het fenomeen 'werkende armen'
“Er zijn in Nederland bijna 1,4 miljoen mensen arm. Liefst 600.000 van hen heeft gewoon werk, onder wie veel mensen in loondienst en kleine ondernemers. Bijna 430.000 kinderen groeien op in armoede. Dat kan niet in een rijk land als Nederland. Het kabinet moet van armoedebestrijding topprioriteit maken.”
Het moet gezegd zijn, de SP in Nederland is goed bezig. Niet alleen slagen ze erin grote aantallen Nederlanders te overtuigen van hun positief uitgesproken links programma, ze slagen er steeds in positieve initiatieven te lanceren. Zo-ook in de strijd tegen de armoede in Nederland. Daarvan valt heel wat te leren.
SP-kamerlid Karabulut bindt de strijd aan tegen het fenomeen 'working poor': “Werk moet lonen. Daarom wil ik dat er een werkbonus komt voor de onderkant van de arbeidsmarkt. Die werkbonus wordt afgebouwd naarmate iemand meer gaat verdienen.” Ze gaat daarbij ook in tegen het hele offensief rond flexarbeid. "Ook moet het kabinet niet langer inzetten op flexarbeid, de markten voor persoonlijke dienstverlening en werken met behoud van uitkering, maar op echte banen met echt loon."
De door de SP voorgestelde maatregelen op een rij:
- de verhoging van de huurtoeslag wordt niet pas in 2009, maar al per juli 2008 ingevoerd
- de zorgtoeslag wordt verhoogd door ook de gemiddelde premie voor aanvullende ziektekosten in de zorgtoeslag op te nemen
- de kinderbijslag wordt eerlijker en dus inkomensafhankelijk
- kwijtschelding van gemeentelijke belastingen wordt mogelijk voor ondernemers met een laag inkomen
- er komt een inkomensafhankelijke werkbonus
- het wettelijk minimumloon moet strikter gehandhaafd worden
- het geld voor armoedebestrijding en schuldhulpverlening wordt geoormerkt
- de categoriale bijzondere bijstand wordt opnieuw ingevoerd en voorschotten bij aanvraag uitkering worden versoepeld
Lancering ResPACT
Kameraden en vrienden,
vandaag lanceerden VVS, FEF en hele hoop nederlandstalige en franstalige jongerenorganisaties de campagne ResPACT.
"In 1983 ratificeerde België het VN verdrag van 1966 omtrent de economische, sociale en culturele rechten (het zogenaamde Pact van New York). Dat Pact stelt in artikel 13 dat
“het hoger onderwijs door middel van alle passende maatregelen en in het bijzonder door de geleidelijke invoering van kosteloos onderwijs voor een ieder op basis van bekwaamheid gelijkelijk toegankelijk dient te worden gemaakt.”
Nochtans stellen we vast dat ons hoger onderwijs, in België net als elders in Europa, verre van democratisch is. Naast de kansenongelijkheid die al voortvloeit uit het middelbaar onderwijs, verhinderen verschillende sociaal-economische drempels vele jongeren om hoger onderwijs aan te vatten of te voltooien.
Studiekosten beperken zich niet tot inschrijvingsgelden en cursuskosten alleen. Talloze bijkomende kosten, zoals voor huisvesting, vervoer en culturele activiteiten.. zijn ook eigen aan het student-zijn. Bovenop de kosten die rechtstreeks verbonden zijn aan het studeren, moet men ook nog de vaste kosten rekenen voor gezondheidszorg, voeding, kleding en andere onvermijdelijke uitgaven.
Als wij de situatie in België bekijken, moeten we vaststellen dat er geen sprake is van kosteloosheid en we deze zelfs niet benaderen. Dit is vooral problematisch omdat studenten niet over een eigen inkomen beschikken. Gezien de tijd die kruipt in de studies, schiet er doorgaans geen tijd over om te werken. De hoge rekeningen worden dus maar al te vaak doorgeschoven naar hun ouders, als die ze al kunnen betalen. In de huidige economische context, waarin de koopkracht onder druk staat, wegen de studiekosten steeds zwaarder door voor een groot aantal studenten en/of op het gezinsbudget.
We maken ons zorgen dat ook ons land plooit en meegaat in een hoger onderwijsbeleid dat in meerdere Europese landen tot sterke stijgingen van de studiekosten leidt. Onder internationale druk, als gevolg van de rapporten van de OESO, de Lissabonstrategie of het Bolognaproces, komt het onderwijs meer en meer onder druk te staan als publiek goed en publieke verantwoordelijkheid. Dit betekent op termijn het risico dat ons hoger onderwijs zich omvormt tot een markt waarin aan een kwaliteitsvol product ook een hoog prijskaartje zal hangen.
Wij, studentenkoepels, vakbonden, verenigingen, collectieven, politieke organisaties, jongerenbewegingen – en organisaties, gaan volluit voor het principe van de onderwijsdemocratisering en kwaliteitsvol onderwijs. Daarom vragen we maatregelen en politieke engagementen om:
- het artikel 13 van het Pact van New York effectief te respecteren
- en zo de directe en indirecte studiekosten te drukken
Door aan te sluiten bij dit platform engageren wij ons om een brede beweging op te starten voor de vermindering van de studiekosten en met lokale, regionale, nationale en/of Europese acties de publieke opinie en de politieke wereld wakker te schudden."
Wie meer wil weten is meer dan welkom om een kijkje te nemen op de campagnewebsite. Alle opmerkingen, aanvullingen en suggesties over deze website, kunnen, zoals steeds, doorgemaild worden. Alle vragen, opmerkingen over de campagne zelf kan je eveneens steeds doormailen. Wil je met je organisatie meedoen met de campagne -> onderschrijf het charter en stuur je logo door en het verschijnt hier.
vandaag lanceerden VVS, FEF en hele hoop nederlandstalige en franstalige jongerenorganisaties de campagne ResPACT.
"In 1983 ratificeerde België het VN verdrag van 1966 omtrent de economische, sociale en culturele rechten (het zogenaamde Pact van New York). Dat Pact stelt in artikel 13 dat“het hoger onderwijs door middel van alle passende maatregelen en in het bijzonder door de geleidelijke invoering van kosteloos onderwijs voor een ieder op basis van bekwaamheid gelijkelijk toegankelijk dient te worden gemaakt.”
Nochtans stellen we vast dat ons hoger onderwijs, in België net als elders in Europa, verre van democratisch is. Naast de kansenongelijkheid die al voortvloeit uit het middelbaar onderwijs, verhinderen verschillende sociaal-economische drempels vele jongeren om hoger onderwijs aan te vatten of te voltooien.
Studiekosten beperken zich niet tot inschrijvingsgelden en cursuskosten alleen. Talloze bijkomende kosten, zoals voor huisvesting, vervoer en culturele activiteiten.. zijn ook eigen aan het student-zijn. Bovenop de kosten die rechtstreeks verbonden zijn aan het studeren, moet men ook nog de vaste kosten rekenen voor gezondheidszorg, voeding, kleding en andere onvermijdelijke uitgaven.
Als wij de situatie in België bekijken, moeten we vaststellen dat er geen sprake is van kosteloosheid en we deze zelfs niet benaderen. Dit is vooral problematisch omdat studenten niet over een eigen inkomen beschikken. Gezien de tijd die kruipt in de studies, schiet er doorgaans geen tijd over om te werken. De hoge rekeningen worden dus maar al te vaak doorgeschoven naar hun ouders, als die ze al kunnen betalen. In de huidige economische context, waarin de koopkracht onder druk staat, wegen de studiekosten steeds zwaarder door voor een groot aantal studenten en/of op het gezinsbudget.
We maken ons zorgen dat ook ons land plooit en meegaat in een hoger onderwijsbeleid dat in meerdere Europese landen tot sterke stijgingen van de studiekosten leidt. Onder internationale druk, als gevolg van de rapporten van de OESO, de Lissabonstrategie of het Bolognaproces, komt het onderwijs meer en meer onder druk te staan als publiek goed en publieke verantwoordelijkheid. Dit betekent op termijn het risico dat ons hoger onderwijs zich omvormt tot een markt waarin aan een kwaliteitsvol product ook een hoog prijskaartje zal hangen.
Wij, studentenkoepels, vakbonden, verenigingen, collectieven, politieke organisaties, jongerenbewegingen – en organisaties, gaan volluit voor het principe van de onderwijsdemocratisering en kwaliteitsvol onderwijs. Daarom vragen we maatregelen en politieke engagementen om:
- het artikel 13 van het Pact van New York effectief te respecteren
- en zo de directe en indirecte studiekosten te drukken
Door aan te sluiten bij dit platform engageren wij ons om een brede beweging op te starten voor de vermindering van de studiekosten en met lokale, regionale, nationale en/of Europese acties de publieke opinie en de politieke wereld wakker te schudden."
Wie meer wil weten is meer dan welkom om een kijkje te nemen op de campagnewebsite. Alle opmerkingen, aanvullingen en suggesties over deze website, kunnen, zoals steeds, doorgemaild worden. Alle vragen, opmerkingen over de campagne zelf kan je eveneens steeds doormailen. Wil je met je organisatie meedoen met de campagne -> onderschrijf het charter en stuur je logo door en het verschijnt hier.
3.03.2008
vernieuwing bij de PVDA
Het was de voorbije dagen herhaaldelijk in de media, maar voor wie het gemist heeft, een kleine update. De Partij van de Arbeid is volop aan het vernieuwen. Het Achtste Congres van de Partij heeft in de voorbije maanden gebogen over de nieuwe oriëntaties voor de partij. Sluitstuk van dit congres was de Plenaire Slotzitting van voorbije zondag. De massaal opgekomen leden en sympatisanten van de Partij werden vergezegd door tal van genodigden uit binnen- en buitenland.Een progressieve arbeiderspartij van de 21ste eeuw worden, dat was het doel van het congres. Gedaan met grote speechen vol grootste termen, maar een aanpak gericht op de dagdagelijkse problemen van de werkende mensen.
In het verleden had de partij maar al te vaak last van een misvatting die helaas leeft bij heel wat progressieven, de misvatting dat je revolutionair bent door minstens zes keer dat woord te laten vallen in elke tekst, en hetzelfde voor heel wat andere termen. Met deze neiging willen we voor eens en voor altijd afrekenen.
We willen ook af van het 'belerende vingertje'. Het komt er niet op aan de mensen met grootse theorien dingen 'uit te leggen'. Het komt er op aan de problemen waar de mensen mee te kampen hebben te kennen en samen met hen aan te pakken. De kiwi-campagne is daar een mooi voorbeeld van. De duurte van de geneesmiddelen. In vroegere tijden zouden we waarschijnlijk een grootse toespraak afgestoken hebben over de farma-industrie en de noodzaak om die stante pede te nationaliseren. Een discours dat helaas geen zoden aan de dijk brengt. Hoe hebben we dit nu aangepakt? Dirk Van Duppen, dokter van geneeskunde voor het volk en lid van de disrictsraad van Deurle, maakte in zijn boek 'De Cholesteroloorlog. Waarom geneesmiddelen zo duur zijn' een uitgebreide analyse van het fenomeen en bracht heel wat sociale organisaties samen rond een concreet en haalbaar alternatief: Het Kiwimodel. Met die campagne hebben ze al heel wat concrete verbeteringen kunnen afdwingen, die de gezondheidszorg en de patiënten direct ten goede komen.
Voor wie alles wil lezen wat het Congres beslist heeft. De teksten zijn samengegoten in een fraaie brochure.Voorstelling nieuw partijbureau PVDA from pvda-ptb on Vimeo.
Geen NSV
In Gent zijn het drukke tijden, niet alleen studentenverkiezingen aan de UGent, opkomende paper-indien-stress voor sommigen, accuut leverfalen bij anderen.
De jonge nazi's houden hun jaarlijkse pride-parade. En dit jaar doen ze dat in ons eigenste Gent.
Uiteraard kan dit niet zomaar ongemerkt voorbij gaan.
Een aantal progressieve jongerenorganisaties, ABVV-Jongeren, Comac, Groen Alternatieve Studenten,
Vluchtelingen Aktie Komitee , VONK, Overleg Noord-Zuid, Rood, 't Zal Wel Gaan, hebben zich verenigt en voeren actie tegen een dreigende erkenning van het NSV als studentenvereniging aan de UGent.
Beste vrienden van een democratische samenleving, ga, surf en tekende online petitie
De jonge nazi's houden hun jaarlijkse pride-parade. En dit jaar doen ze dat in ons eigenste Gent.
Uiteraard kan dit niet zomaar ongemerkt voorbij gaan.
Een aantal progressieve jongerenorganisaties, ABVV-Jongeren, Comac, Groen Alternatieve Studenten,
Vluchtelingen Aktie Komitee , VONK, Overleg Noord-Zuid, Rood, 't Zal Wel Gaan, hebben zich verenigt en voeren actie tegen een dreigende erkenning van het NSV als studentenvereniging aan de UGent.
Beste vrienden van een democratische samenleving, ga, surf en tekende online petitie
3.02.2008
nieuwe collega
In de reeks droef nieuws en leuk nieuws terzelfdertijd.
Vaste stamgasten van VVS weten het reeds: er deed zich recentelijk een personeelswissel voor bij uw eigenste studentenkoepelorganisatie. De bijzonder sympathieke Limburgse Nele - voormalig Duvelkoninging - Vandersteen verliet de firma om van haar halftijdse functie aan de KUL naar een voltijdse te kunnen gaan. En je kan ervan opaan, ze wordt gemist!
Maar dit betekent uiteraard niet dat VVS zonder stafmedewerker onderwijs valt. In geen geval. Rebacca, een studente pedagogie aan de KULeuven kwam onze staf vervoegen.
Eenieder die haar in 'levende lijve' wil aanschouwen moet maar eens langs komen, naar ons congres bijvoorbeeld, maar daarover later ongetwijfeld meer.
Meer foto's en meer spannende avonturen op VVS, coming soon.
Vaste stamgasten van VVS weten het reeds: er deed zich recentelijk een personeelswissel voor bij uw eigenste studentenkoepelorganisatie. De bijzonder sympathieke Limburgse Nele - voormalig Duvelkoninging - Vandersteen verliet de firma om van haar halftijdse functie aan de KUL naar een voltijdse te kunnen gaan. En je kan ervan opaan, ze wordt gemist!
Maar dit betekent uiteraard niet dat VVS zonder stafmedewerker onderwijs valt. In geen geval. Rebacca, een studente pedagogie aan de KULeuven kwam onze staf vervoegen.
Eenieder die haar in 'levende lijve' wil aanschouwen moet maar eens langs komen, naar ons congres bijvoorbeeld, maar daarover later ongetwijfeld meer.Meer foto's en meer spannende avonturen op VVS, coming soon.
Abonneren op:
Posts (Atom)
