In onze fiere Gentse steden is dit het programma:
Vertrek om 11u aan de Vooruit/ACOD/AMSAB
12u30 Vrijdagsmarkt, speechen van Chris van de Wijgaert (ABVV) en helaas ook van Freya Van den Bossche (sp.a)
Daarna DJ-sessie van DJ Volksvriend en de Kameraad en om 14u30 optreden van Yevgueni
Peter Mertens van de PVDA schreef volgende 1 mei-boodschap:
Consuelo uit Madrid is lerares. 36 is ze. Haar loon? 1.600 euro. Vanaf vandaag, 1 mei, wordt dat 1.200 euro, kreeg ze te horen. Op slag een kwart eraf. Ze aarzelt, heeft schrik. Iemand ontslaan is in Spanje gemakkelijker geworden. Hoeveel werkloze vrienden kent ze wel niet? Een op de vier Spanjaarden heeft geen job. Onder 25 jaar is dat zelfs een op de twee. En vier op de tien van die Spaanse werklozen moeten het zonder uitkering doen. 2,2 miljoen mensen zijn dat. Consuelo betaalt een crisis die niet de hare is. En door de inleveringen zakt de Spaanse economie verder weg.
Juan is koning van Spanje. Hij gaat op olifantenjacht in Afrika. Dat kost hem 44.000 euro per week. Hij breekt een heup, wordt met een privévliegtuig naar Madrid gevlogen en meteen geopereerd.
De onzichtbaren zichtbaar maken
Europa telt veel onzichtbare Consuelo’s: gepensioneerden met 500 euro per maand in Athene, mensen met een mini-job van 400 euro in Berlijn of van 375 euro in Lissabon, gezinnen zonder gas en elektriciteit in ons land. Zij betalen een crisis die niet de hunne is.
1 mei is een feestdag en een strijddag van de arbeid. Een dag om de onzichtbaren zichtbaar te maken. Een dag om opnieuw de toekomst op te eisen. In de Europese Unie van Merkel en Sarkozy gaan de neoliberalen gewoon door met die andere jacht: die naar maximale winst. Ze storten alles in de crisis, na Griekenland en Portugal nu ook Spanje. De sociaaldemocraten lopen hen achterna als golfbuddy’s. In Griekenland en Portugal hebben de sociaaldemocratische premiers niet opgeroepen tot verzet tegen de dictaten van de Europese Unie. Integendeel, ze hebben de eerste drastische besparingsplannen doorgeduwd en zo de toon gezet in heel Europa.
Banken zijn machtiger dan ooit, energiemonopolies dicteren de wet en publieke voorzieningen hebben managers “zoals in een bedrijf”. Alles wordt becijferd, het menselijke verdwijnt, met de markt als grote god.
1 mei is de strijddag om opnieuw het menselijke centraal te zetten, om publieke voorzieningen uit te bouwen een sociale samenleving waardig, om de economische levensaders – zoals de banken en de energie – onder publieke controle te brengen.
De logica van de winst en de sociale logica
Multinationals betalen haast geen belasting. Electrabel blijft woekerprijzen aanrekenen. De notionele interest blijft in voege. Bert De Graeve (Bekaert) en Pierre Richard (Dexia) blijven langs de kassa passeren. Als het van de Europese Unie afhangt, valt aan die logica niet te tornen. “Niks aan te doen.”
Dat hebben we heel de sociale geschiedenis al gehoord. Verbod op kinderarbeid was ooit ook “onmogelijk” omwille van de winstvoet. Waren kinderen niet speciaal gemaakt voor de mijngangen en om met hun kleine vingertjes tussen de weefgetouwen te komen? Geen sprake van een verbod, zegden de textielbaron en de mijnbaas. De arbeidersbeweging heeft toen haar eigen logica doorgeduwd. “Wij willen onderwijs voor onze kinderen” botste met de winstlogica. Door sociale strijd werd het verbod op kinderarbeid afgedwongen. En later ook het stemrecht, de werkloosheidsuitkeringen, het betaald verlof en de hele sociale zekerheid.
De Europese Lente
Er kiemt een Europese lente bij de protesterende mensenmassa’s in Spanje, Portugal, Griekenland en Frankrijk. Sluit je aan bij dat concrete, radicale verzet. Verwerp het “Niks aan te doen”. Sluit aan bij strijdpunten die billijk zijn, maar ook concreet en becijferd. Ze geven ademruimte aan de werkende klasse.
De miljonairstaks is alleen maar een terugbetaaltaks. Een taks die enkel de 2 procent allerrijksten treft, maar wel 8,7 miljard euro oplevert. Om een deel van de rijkdom die in hun zakken is verdwenen, terug in de samenleving te investeren.
De bankensector publiek maken is alleen maar het veiligstellen van het spaar- en pensioengeld. Private banken zijn onveilig. Het is niet de taak van de overheid met de pet rond te gaan om falende privébankiers te redden.
Sluit aan bij de nieuwe socialistische radicaliteit die opnieuw durft te dromen van een samenleving die mens en natuur respecteert en beschermt. Het kapitalisme buit de vader (de arbeid) en de moeder (de natuur) van de rijkdom uit en vertrappelt ze. Dat model is failliet. Het sociale, de democratie en de ecologie zouden het vertrekpunt van een economie moeten zijn. Een socialisme 2.0 waar de onzichtbaren zichtbaar worden, waar de mens de regulator en de norm is.
Een strijdbare, rode 1 mei!
De toekomst aan de toekomstmakers!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten