'spreekrecht' van SOS Sint-Anna

De zogenaamde SOS-actiegroep was gisteren te gast op de gemeenteraad.

Voor de liefhebbers te beluisteren via ebesluitvorming. 

Met een petitie met 4600 (geldige) handtekeningen erop konden ze op het gemeenteraad een kwartier spreekrecht krijgen en een stemming over hun voorstellen.

Paul Van Houtte en Tania De Mulder spraken namens de actiegroep.

We hebben geen tijd om elke letter te bespreken, maar ik kies er enkele opmerkelijke passages uit.

Toen in december 2018 de schepen bekend maakte dat er een valabel voorstel was en dat er voorkeurspartner was met wie verder zou onderhandeld worden schoot zich een fantast naar de kerkdeur. Hij riep dat hij wereldberoemde violist was en elke dag aan de kerk zou komen spelen tot ze hem die kerk zouden geven. Die figuur kwam vlot in de pers, hij mocht zelf in de Afspraak zijn fantasmen spuien. Er verzamelde zich een groepje mensen rond hem die zich vrij vlug 'de SOS Sint-Anna' actiegroep gingen noemen. De actiegroep wil het gebouw in eigen handen krijgen. Met de regelmaat van een klok formuleren ze voorstellen wat ze met de kerk willen doen als die van hen wordt. “Er zijn niet genoeg gesloten kerken, zo veel opportuniteiten met Sint-Anna.” Het blijft altijd bij vage voorstellen.

"Zowel in de buurt als bij de hele stad en zeker in de buurt zijn er noden en ideeën."

Het volledige lijstje dat ze vandaag doorliepen: 

- toerisme
(waarbij ze in het verleden reeds aankondigden drie euro per bezoeker te gaan vragen, hetgeen voor enorme inkomsten zou zorgen als 'de stad' de promotie van het toeristische circuit zou doen.)

- muziek - "waarbij onderzocht moet worden welke het meest geschikt is."

(weet u nog hoe de actiegroep maandenlang verkondigde dat de kerk zo'n fantastische concert akoestiek had en zei dat ensembles van over de hele wereld het zo'n hele eer zouden vinden om hier te mogen spelen, daar zijn ze precies toch serieus van op teruggekomen).

- beeldende kunst, inspiratie, hedendaagse kunst

- initiatieven, ook scholen

- een goede oefenruimte voor musici

- sacraliteit

- meditatie, yoga

Al deze voorstellen zou dus voor de nodige financiële middelen zorgen, dat en 'mecenaat'.

Dat is nu niet echt een vernieuwend lijstje te noemen. Elk punt dat ze hier aanhalen is al gebeurd in een kerk (of in een ander gebouw). Het enige dat nog niet in Gent is gebeurd is drie euro entreegeld vragen voor een bezoek aan een kerk.

Het is tamelijk pijnlijk om al negen maanden te beweren bezig te zijn met een bepaald dossier en met een gelijkaardig lijstje af te komen als in het begin. Nog niet zo lang geleden kondigden ze aan, "we werken aan een voorstel dat zijn gelijke niet kent in de wereld."

In plaats van toe geven dat ze geen flauw benul hebben, in plaats van toe te geven dat ze niet in het minst geschikt zijn om uitspraken te doen, schakelen ze nog een versnelling hoger. Ze eisen blijkbaar dat de stad hen ondersteunt in het formuleren van hun eisen.

“Wij werken heel verbindend (sic). We zijn mensen van allerlei pluimage. Bedenk een piste die het optimaal maakt. We zijn ook voor het betrekken van de prive-sector. We zijn ons daar van bewust, we moeten daar geld mee verdienen. En we hebben inderdaad geen precieze berekening gemaakt. Want daarvoor ontbreken ons de gegevens, omdat we hebben ze nog niet ter beschikking, maar we hopen die dus binnenkort ter beschikking dus te krijgen. En dan ook met financiers aan een businessplan te werken.

Maar we hebben wel pistes om er wel geld mee te verdienen.

Toerisme is een belangrijke ader om geld in het laatje te krijgen. Naast de waterfonteintjes."

"Ge moet hier een proces in gang brengen. En het eerste punt van dat proces is, doe die kerk open. Dat is ook zo gebeurd met andere kerken in het land, Sint-Barbarakerk (geen idee waar dit over gaat). Er zijn ook in Nederland tal van kerken die eigenlijk door voortschrijdend inzicht tot ideeën komen en dan ook aftastend kunnen eigenlijk de constructie, het volledige plaatje volledig maken."

Ik vertaal: de stad moet ons de kerk in handen geven, we zien wel wat we ermee gaan doen.

Burgerparticipatie

Volgens hen zou 'de burger' en dan vooral 'de buurt' moeten betrokken worden bij het herbestemmingsproces.

Dit klinkt 'participatief' en interessant, maar is een dooddoener zonder inhoud. Want wat eis je hier? Participatie en inspraaktrajecten voor herbestemmingen? Voor alle grote veranderingen in een bepaalde buurt? Enkel voor kerken? Ook voor kerken die private eigendom zijn? Enkel voor kerken die publieke eigendom zijn? Voor alle openbare gebouwen? Enkel voor stadsgebouwen? Dus ook voor silo's en loodsen? Ook voor kantoren? Enkel voor publiek toegankelijke stadsgebouwen? Dus bijvoorbeeld ook voor de voormalige stadsbibliotheek? 

Enkel voor die stadsgebouwen waar er roepers aan de deur komen? En zo ja, vanaf hoeveel decibel?
 

Al die roepers over 'burgerparticipatie' zouden best eens concreet worden in hun eis. 

Maar de groep gaat verder dan simpele participatie, ze willen als partners betrokken worden in het proces.

Een aantal figuren die zich rond de violist hebben verzameld hebben zich verenigd in een vzw. Deze vzw, met maatschappelijke zetel bij Paul Van Houtte thuis, eist betrokken te worden.

Burgerparticipatie zoals de actiegroep dit voorstelt is een tamelijk onverhulde eis om henzelf 'inspraak' en beslissingsrecht te geven in een proces.

“Geef sos sint-anna de kans en de ruimte om samen een overlegplatform te creëren, met voortschrijdend inzicht.”

Aan het einde van hun pleidooi formuleerden ze hun concrete 'voorstellen', waaronder: “Neem de vzw SOS Sint-Anna als officiële gesprekspartner op in een overlegplatform, gevormd door experten, stadsdiensten, juristen, financiers, architecten. Mensen die het volledige herbestemmingsproces adviserend begeleiden.”

Open de kerk

De actiegroep eist al maanden dat de kerk voor hen moet worden geopend. Meer. Nu proberen ze hun slag te slaan. "Open de Sint-Annakerk, op vaste openingsmomenten. Voor iedereen en biedt mogelijkheid tot deelname overkoepelende activiteiten geschikt voor het gebouw te organiseren."
Eerst en vooral toch even de zij-bemerking dat deze eis nog maar eens het gebrek aan enige dossierkennis aantoont van de actiegroep. De Sint-Annakerk is, voorlopig nog, een kerk, een gebouw van de eredienst en de afspraak is dat dit zo blijft, tot op het moment van de herbestemming. De gemeenteraad kan zich niet uitspreken over het beheer van een gebouw van de eredienst. Maar bon.

De actiegroep wil dat de stad de kerk openstelt voor hen. Ze willen de kerk gebruiken als actiemiddel en ze willen dat de gemeenschap hier voor betaald. 


de restauratie

De vorige keer dat de actiegroep de gemeenteraad mocht toespreken stelde ze: “We moeten de kerkfabriek feliciteren, ze heeft de kerk goed onderhouden. De kerk moet niet gerestaureerd worden.” Gevleugelde woorden van woordvoerder Paul Van Houtte. Geen verdere toelichting te horen of achteraf te vinden over waar deze uitspraak op zou gebaseerd zijn, noch over de bevoegdheid of expertise van diegene die deze uitspraak deed.

Terwijl elk klein kind ziet dat de kerk verder gerestaureerd moet worden.

Dezelfde woordvoerder, Paul Van Houtte slaagde er in om nu iets heel anders te zeggen. “De grote restauratie kan gespreid worden in de tijd. Er kan gekeken worden welke stukken het eerst moeten gedaan worden en dan telkens weer gekeken. Spreiden is beter dan alles in één keer doen.” Wederom geen enkele indicatie van waar die uitspraak op zou kunnen gebaseerd zijn, noch over de expertise van diegene die deze uitspraak doet.

Het is dan ook ongelofelijke onzin. Het is overduidelijk dat de spreker geen enkel benul heeft van wat de restauratie van een dergelijk gebouw allemaal inhoudt.

Deze twee, tegengestelde, uitspraken hebben twee dingen gemeen: Ten eerste getuigen ze van een fundamenteel gebrek aan dossierkennis, in combinatie met de arrogantie om ondanks dat gebrek zwaarwichtige uitspraken te doen. Ten tweede zijn beide uitspraken ingeven niet door een 'liefde voor het monument' maar door het feit dat ze niet kunnen antwoorden op de vraag waar ze de nodige middelen vandaan schikken te halen. Als je geen geld hebt, en geen benul hoe er aan te geraken, dan zeg je maar dat je dat geld helemaal niet nodig hebt en hoop je dat niemand dat door heeft. 

Beide uitspraken zijn ronduit gevaarlijk. Sint-Anna moet gerestaureerd worden. Sint-Anna moet dringend gerestaureerd worden. 

Onzin rondbazuinen brengt geen zoden aan de dijk. Integendeel. 

verder

Op haar geheel eigen onbescheiden wijze geeft de SOS-groep haar visie op hoe het gebouw in de toekomst beheert dient te worden. “Aangezien de burger sowieso meebetaald moet het gebouw stadsbezit blijven. Het moet beheerd worden door een samenwerkingsverband, de stad organisatorisch, mecenaat en burgers die meedenken.”

Wie denkt dat de sos-actiegroep opkomt tegen een commercialisering is dus grondig mis. De groep stelt hier voor dat de stad alles regelt en dat zij ('met 'burgers' bedoelen ze zichzelf) en de sponsors het beheer op zich gaan nemen.

"we zijn een verbindende groep"

Een uitspraak die werkelijk om over de grond te rollen van het lachen is. De SOS-groep beweert 'een verbindende groep' te zijn.
Iedereen die niet mee doet met de groep of die zelf maar kritische vragen heeft krijgt te horen dat hij/zij 'verkocht' is. Vorige week liep er op straat een sujet naar mij te roepen 'wie betaalt er u'.
Iedereen die niet akkoord gaat krijgt te horen dat 'Sint-Anna u niet kan schelen', dat 'ge de kerk dus niet wilt redden'. En andere verwijten.
De groep is zelf zo verbindend dat Luk De Bruyker het zelfs nodig vond om er in zijn column in de Gentenaar over te getuigen. "'k Hê tslefs al bedreiginge gekreege omda 'k nie solideer ben." Meer

Ik vat het geheel van hun interventie samen: SOS Sint-Anna eist de kerk, nu onmiddellijk, om er mee te doen wat ze willen. Sponsors mogen meebeslissen. De stad moet hen ondersteunen, financieel én organisatorisch.  Ze hebben geen dossierkennis en dat is de schuld van de stad.