"Hoe jongens slachtoffer worden van de manosfeer"

Vandaag nog een interessante video over 'de manosfeer'. 

 

 

 

Veel jonge mannen voelen zich aangetrokken tot de manosfeer, een groeiende onlinecultuur van influencers, websites en fora die mannelijke dominantie en seksistische ideeën promoten. Sterk worden in de gym, rijk worden en vrouwen domineren, daar draait het om in de manosfeer. Hoe worden jonge mannen meegezogen in deze beweging? Waar zit het gevaar? En wat kunnen we ertegen doen? Op zoek naar antwoorden, dompelt presentator Adriaan ter Braack zich onder in de wereld van manfluencers en anti-feminisme. Promotieonderzoeker criminologie Renée Pattyn doet onderzoek naar de incelgemeenschap en online vrouwenhaat in de manosfeer. Hoogleraar psychologie Harriet Over onderzocht de impact van online vrouwenhaat op Britse scholen, vanuit het perspectief van de leraren. En cultuurwetenschapper Ico Maly legt uit hoe jongeren in deze wereld terechtkomen en waar de oplossing ligt. In de mannengroep van Ruben Zuilhof praten ze juist wel over gevoelens en onzekerheden. 

Ico Maly: 'Als we mensenrechten, democratie en verlichtingswaarden willen behouden, zullen we ervoor moeten strijden.’

Op deze fraaie zondag wijs ik lezers graag op een lezenswaardig interview in de standaard met Ico Maly.

Enkele passages:

‘Populisten als Donald Trump en Boris Johnson zijn niet het grootste gevaar. Dat situeert zich bij het wereldwijde netwerk dat achter hen schuilt, en vooral in de grote politieke evolutie waarvan ze de symptomen zijn. Alles ligt klaar. We leven in een tijd van verandering. Als we de mensenrechten, de liberale democratie en de verlichtingswaarden willen behouden, zullen we ervoor moeten strijden.’

‘De cocktail van internet en populisme gaat steeds sneller, harder en ongecontroleerder. Trump zoekt opnieuw aansluiting bij zijn extreemrechtse achterban, die sinds zijn verkiezing teleurgesteld is geraakt. Je kunt de logica perfect ontleden, maar daarmee heb je nog geen adequaat antwoord.’

‘Hij is al vijf jaar op campagne, trekt volle zalen, zijn achterban op sociale media is gigantisch. Ik denk dat hij het nipt haalt in 2020, ook al heeft hij kiezers verloren. Wat 2016 zo uitzonderlijk maakte, is dat hij rechts groepeerde, van extreemrechts over evangelische christenen tot islamofoben, de alt-right en alt-light en uiteindelijk ook de Republikeinse kiezer. Maar of hij nu wint of verliest, er is iets gecreëerd dat niet snel meer weggaat. Door zijn gestook komen we in een zeer toxisch klimaat terecht. Er moet maar één gek zijn hoofd op hol laten brengen en Ilhan Omar gaat eraan. Alexandria Ocasio-Cortez krijgt van de FBI iedere dag een waslijst met doodsbedreigingen.’

‘Trump communiceert voor zijn eigen achterban. Telkens als je reageert, wordt zijn boodschap ook verkondigd naar jouw achterban. Als politicus zou ik het zo veel mogelijk proberen te negeren. De media kunnen en mogen dat niet doen, maar staan voor een gelijkaardig dilemma: ook door desinformatie te ontkrachten, riskeer je ze verder te verspreiden dan ze op eigen kracht was geraakt. Ik zou pas reageren wanneer iets groot genoeg is.’

‘Zodra Van Langenhove door Tom Van Grieken op de kieslijst van Vlaams Belang werd gezet, wist ik dat hij het zou halen. Maar het interessantste is niet Van Langenhove of Van Grieken, wel wat achter hen schuilgaat. Het oude Vlaams Belang was parochiaal, geworteld in een rancuneuze hoek van de Vlaamse Volksbeweging. Van Grieken en Van Langenhove hebben de blik op een identitair Europa, dat is een heel ander verhaal.’

‘Sinds 1968 leven we in een periode van overgang. De wereld is instabiel en zoekt een nieuw model. Mei ’68 is de onttroning van het liberalisme als dominant systeem, zowel politiek als economisch. Sindsdien hebben we het neoliberalisme, opkomend nationalisme maar ook de antiglobalistische beweging gekend. Trump illustreert het failliet van de politieke orde die we kennen. Wat er komt, weten we niet. We zien wel al dat het centrum plat valt. Daar is niets meer. Het enige wat het centrum nog doet, is proberen te behouden wat er is. Kijk naar de Europese verkiezingen. De centrumpartijen lijden verlies, maar brengen hun posities in veiligheid. Ik vind dat in deze tijd een heilloze strategie. Je weet dat het daar niet zal stoppen. Je ziet het offensief van de identitairen overal tegelijk: in Washington, in Brussel, in Moskou. Ze winnen nog zelden, maar ze worden ook niet verslagen. Het succes van Emmanuel Macron in Frankrijk is geen eindoverwinning, hij is de voorlopige redding van het neo­liberale centrum.’

 

‘Ook als het om rechtvaardigheid gaat, moet je je niet vergissen van vijand. Een thema dat op het rechtvaardigheidsgevoel van veel mensen inspeelt, is goedkope concurrentie door Centraal-Europese werkkrachten met inferieure arbeidsvoorwaarden en dito sociale bescherming. Het antwoord van de nationalist is: migratie aan banden leggen, soevereiniteit heroveren op de Europese Unie. Maar dat is een vals antwoord, want zonder Europese steun zullen we onze goede arbeidsvoorwaarden al zeker niet kunnen verdedigen. Je moet de sociale bescherming juist opschalen. Als ook Polen beter betaald en beschermd worden, wordt je systeem stabieler. Het alternatief is een race to the bottom. Met mensenrechten gaat het net zo. Als ze niet algemeen gelden, worden ze uitgehold.’

 ‘Ik betreur de opgang van antidemocratisch rechts en ik vrees dat dat voor nagenoeg iedereen een slechte zaak is. Politiek gaat over de organisatie van de samenleving. Verschuivingen in denken en beleid hebben een reële impact. Ze zullen leiden tot een samenleving die minder goed is in het voorzien van een goed leven voor elke burger. Je ziet het overal om je heen. Ik ook. De werkdruk op universiteiten wordt stilaan ondraaglijk. Professoren zijn geprivilegieerde mensen. Wat moet het dan niet zijn om kassier te zijn in een supermarkt? Het neoliberalisme heeft het vrijwel vanzelfsprekend gemaakt dat alles moet renderen, maar je kunt ook streven naar een goed leven voor iedereen. Critici noemen de verlichting soms gevoelloos. Dat is ze juist niet. Het idee is: organiseer de samenleving rationeel en maak zo het goede leven mogelijk. Dat idee is compleet van de radar. We moeten werken tot we doodvallen.’

'De wereld kan beter. Ik ben nogal pessimistisch in de analyse, maar optimistisch in de strijd.’

Lees het volledige artikel.

N-VA ten aanval tegen democratie en verlichting?

“Voert de N-VA een aanval tegen de Belgische democratie en de waarden van de Verlichting?”

met Ico Maly (auteur van “N-VA. Analyse van een politieke ideologie” (Uitgeverij EPO), doctoraat Universiteit Tilburg, coördinator Kif Kif, auteur “De beschavingsmachine”), Karim Zahidi (filosoof Universiteit Antwerpen, lid Vooruitgroep), Paul Dirkx (docent Cultuurwetenschappen, Université de Nancy, auteur van "De Vlaams-Waalse fictie. Over België, Europa en het etnoliberalisme"(EPO), Olivier Boehme (historicus en auteur van “De welvaart en trots van naties”); Paul Goossens (Europajournalist, publicist, voormalig hoofdredacteur van De Morgen); Marc Reynebeau (historicus, journalist, columnist De Standaard, auteur van o.a. “Het klauwen van de Leeuw”); Lieven De Cauter (filosoof, kunsthistoricus, schrijver; docent cultuurfilosofie departement Architectuur KULeuven en mediaschool RITS; stichter Verontruste Juristen, die aan de basis lagen van het eerste proces tegen het Vlaams blok begin jaren negentig; stichter BRussells Tribunal)

meer inspirerende lectuur bij de enige echte Vooruitgroep

Afspraak om 14u in het NTG op het Sint-Baafsplein

 

Ten Oorlog tegen de islam!

Lucas Catherine publiceerde vorige week een opmerkelijk opiniestuk op indymedia.be over (hoe kan het ook anders) het veelbesproken islamdebat. Enkele zeer rake passages:

"Meer en meer blijken er zich twee kampen af te tekenen in het intellectuele debat over de islam. Een groep schaart zich achter de demonisering van de islam die gebeurt in het kader van een nieuw vijandbeeld dat oorlogen in Irak, Afghanistan en straks misschien Iran moet aanvaardbaar maken. Anderen weigeren daar aan mee te doen. De islamofoben affirmeren zich ter zelfde tijd als onvoorwaardelijke verdedigers van het Westers bastion Israël. Voorts gebruiken ze de hoofddoek als rode lap om op het gevaar van een interne islamitische vijand te wijzen die ons zou bedreigen. Ze zoeken daarbij toenadering tot de theoretici van de Onafhankelijke Vlaamse Identiteit (Gravensteengroep).

De manier waarop intellectuelen in Vlaanderen zich tegenwoordig positioneren doet mij sterk denken aan de periode voor de Eerste Wereldoorlog. Toen raakte de linkerzijde en meer bepaald de arbeidersbeweging verdeeld in twee kampen: het anti-oorlogskamp dat zich keerde tegen steeds sterker wordende oorlogspropaganda: communisten en anarchisten, en de sociaal-democratie die mee stapte in de oorlogsretoriek en de vijandbeelden die werden opgebouwd. Iets gelijkaardigs speelt zich nu af in het intellectueel milieu.

Het Ten Oorlog klinkt steeds sterker. Deze oorlog wordt al gevoerd in Irak en Afghanistan, Iran ‘moet’ volgen. Een vijandbeeld is nodig en dat is ‘de islam’ geworden, die steevast verweten wordt fascistisch te zijn en met de nazi’s te hebben samengewerkt. Tenoren hiervan zijn Wim Van Rooy, Benno Barnard en ook Mia Doornaert.

En dan is er hun tweede thema: Israël wordt steevast opgevoerd als een bastion van westerse beschaving tegen de Arabische barbarij.

Onze oorlogstrommelaars zijn dan ook geweldige verdedigers van de staat Israël.

En natuurlijk keren deze schuintamboers zich ook tegen de moslims in België. Hier gebruiken ze de hoofddoek als rode lap om op het gevaar van een interne islamitische vijand te wijzen die ons zou bedreigen.

Een derde tendens die deze voormalige progessieven kenmerkt is hun toenadering tot vlaams-nationalisten en separatisten zoals de Gravensteengroep. Immers, als de islam de vijand is, dan zijn de moslims onder ons een bedreiging voor onze identiteit. Al wie zich inzet voor een echte Vlaamse zelfstandigheid en identiteit, zoals de Gravensteengroep wil men dan ook van dit gevaar overtuigen.

Daarom is het nodig om deze Vlaamse identiteit die men ons sinds de jaren 1980 probeert in de strot te duwen permanent te bekritiseren op zijn parochialisme en zijn etnocentrisme. Culturen botsen niet, culturen overlappen en nemen van elkaar over. Identiteiten zijn meervoudig en als ze zich construeren tegen andere identiteiten dan is het als tweelingbroers, ook al gedragen die zich soms als Cain en Abel.

Deze voormalige progessieven stellen zich ten dienste van het Ten Oorlog! waartoe rechts in Amerika én Europa oproept. Ze worden de waakhonden van rechts, en aan hun scheldpartijen te horen worden ze straks misschien de bloedhonden van rechts. En zij hebben de tijdsgeest mee.
Het diaboliserende discours tegen de Islam is algemeen. U moet er maar de recente boeken van Ico Maly en Sami Zemni, op nalezen. Zij beschrijven duidelijk hoe het integratiedebat verschoof van een sociaal-economisch niveau (achterstelling, werkloosheid, racisme) naar een louter cultureel niveau waarbij de nieuwkomers zogezegd onze waarden en normen niet willen aanvaarden, omdat hun achterlijke godsdienst en cultuur dit verhinderen:

“Cultuur is vandaag het belangrijkste probleem in onze media, terwijl het slechts een handig alibi is om te zwijgen over zaken die er echt toe doen.” (Ico Maly). Hij behoort tot het andere kamp. Het kamp van Tom Lanoye, Bambi Ceuppens, Karel Arnaut, Kristien Hemmerechts… en niet te onderschatten intellectuelen die volgens de islamofoben tot de interne vijand behoren zoals Sami Zemni, Nadia Fadil (“Fuck Fadil! Alma Mater: ontsla het serpent!” volgens Benno Barnard op zijn blog)."

de beschavingsmachine

Omdat het boekenbeurs is, extra aandacht voor een aantal interessante publicaties.
Eerst en vooral Ico Maly.

In 'De beschavingsmachine. Wij en de islam' maakt Ico een diepgaande analyse van 'de beschavingsmachine'.
“Het discours over de islam als een monolithisch blok dat onze cultuur zou bedreigen heeft als doel bij de bevolking een draagvlak op te bouwen om een nieuwe beschavingsmachine op te zetten, zoals in het koloniale tijdperk”.

In zijn analyse gaat hij dieper in op 'de beschavingsmachine' zelf en haar aanstokers. Daarbij gaat hij vooral in op de vraag waarom het discours over moslims en hun 'andere normen en waarden' zo dominant is geworden.
Hij gaat ook dieper in op de linkerflank van die machine.

Wie nog zou twijfelen kan ik aanraden op meer te lezen op de EPO-website. Wie dan nog niet tevreden is kan ik zeker mijn interview met Ico aanraden op indymedia.be. Daarin gaat hij dieper in op de rol van het Vlaams Belang die 'het volk' heeft 'leren spreken' over moslims, op Lucas Vander Taelen en Benno Barnard, Dedecker en Keulen, maar heeft hij ook over wat we kunnen doen om die machine te stoppen.

Voor wie het liever eens wil horen ipv het te lezen, zijn er heel wat momenten op Ico aan het werk te zien.
Of wie in zijn luie zetel wie blijven, op youtube staat een hele reeks filmpjes, een opname van een debat tussen Ico en Wim Van Rooy.