Kameraden en vrienden,
het zijn - zoals steeds - drukke tijden.
Ontzaggelijk veel vergaderingen (altijd leuk), massa's werk en veel te regelen. Zoals onze Algemene Vergadering van gisteren. Op de agenda o.a. het nieuwste sportdecreet (een verontrustend voorbeeld van onze democratie, nog voor de stemming wordt er reeds met geld gesmijten) en het memorandum van ResPACT. Een zeer UGentse verslag vind je bij Schamper.
Gelukkig is er af en toe ook tijd voor leukere dingens. Zoals het trouwfeest van Hanne. En ik moet zeggen, het was ferm geestig. Een mooi kerkelijk huwelijk, met ontroerende momenten (vraag dat maar aan Julie), zoals Hanne die met trillende stem een gedicht voorlas. Mét (niet onbelangrijk) jenever achteraf. En dan het avondfeest in de prachtige Marmeren Zaal van de Antwerpse Zoo. Een ferm schone locatie. Gelukkig ook heel wat aangenaam gezelschap. En er was zelfs aan de rokers gedacht met een mooie overdekte rokerszone met verwarmingstoestanden en tafelkes. Kortom ambiance.
Een selectie aan foto's uiteraard op facebook.
10.31.2008
10.20.2008
La Chanson des Vieux Amants
Hoog tijd voor een muzikaal intermezzo, deze keer van de ongemeen geniale Belgische zanger Jacques Brel.
La chanson des vieux amants
een van zijn mooiste nummers, als je het mij vraagt, met een ronduit prachtige tekst.
Bien sûr, nous eûmes des orages
Vingt ans d'amour, c'est l'amour fol
Mille fois tu pris ton bagage
Mille fois je pris mon envol
Et chaque meuble se souvient
Dans cette chambre sans berceau
Des éclats des vieilles tempêtes
Plus rien ne ressemblait à rien
Tu avais perdu le goût de l'eau
Et moi celui de la conquête
Mais mon amour
Mon doux, mon tendre, mon merveilleux amour
De l'aube claire jusqu'à la fin du jour
Je t'aime encore, tu sais, je t'aime
Moi, je sais tous tes sortilèges
Tu sais tous mes envoûtements
Tu m'as gardé de pièges en pièges
Je t'ai perdue de temps en temps
Bien sûr tu pris quelques amants
Il fallait bien passer le temps
Il faut bien que le corps exulte
Finalement, finalement
Il nous fallut bien du talent
Pour être vieux sans être adultes
Oh, mon amour
Mon doux, mon tendre, mon merveilleux amour
De l'aube claire jusqu'à la fin du jour
Je t'aime encore, tu sais, je t'aime
Et plus le temps nous fait cortège
Et plus le temps nous fait tourment
Mais n'est-ce pas le pire piège
Que vivre en paix pour des amants
Bien sûr tu pleures un peu moins tôt
Je me déchire un peu plus tard
Nous protégeons moins nos mystères
On laisse moins faire le hasard
On se méfie du fil de l'eau
Mais c'est toujours la tendre guerre
Oh, mon amour...
Mon doux, mon tendre, mon merveilleux amour
De l'aube claire jusqu'à la fin du jour
Je t'aime encore, tu sais, je t'aime.
30 jaar jaar na diens overleden zijn er heel wat evenmenten en herdenkingen gepland.
Meer over deze Grootste Belg bij wikipedia (uiteraard), edition jacques brel, en in de prachtige biografie van een van de beste journalisten die dit land ooit gekend heeft: 'Jacques Brel. De Passie en de Pijn' van Johan Anthierens
La chanson des vieux amants
een van zijn mooiste nummers, als je het mij vraagt, met een ronduit prachtige tekst.
Bien sûr, nous eûmes des orages
Vingt ans d'amour, c'est l'amour fol
Mille fois tu pris ton bagage
Mille fois je pris mon envol
Et chaque meuble se souvient
Dans cette chambre sans berceau
Des éclats des vieilles tempêtes
Plus rien ne ressemblait à rien
Tu avais perdu le goût de l'eau
Et moi celui de la conquête
Mais mon amour
Mon doux, mon tendre, mon merveilleux amour
De l'aube claire jusqu'à la fin du jour
Je t'aime encore, tu sais, je t'aime
Moi, je sais tous tes sortilèges
Tu sais tous mes envoûtements
Tu m'as gardé de pièges en pièges
Je t'ai perdue de temps en temps
Bien sûr tu pris quelques amants
Il fallait bien passer le temps
Il faut bien que le corps exulte
Finalement, finalement
Il nous fallut bien du talent
Pour être vieux sans être adultes
Oh, mon amour
Mon doux, mon tendre, mon merveilleux amour
De l'aube claire jusqu'à la fin du jour
Je t'aime encore, tu sais, je t'aime
Et plus le temps nous fait cortège
Et plus le temps nous fait tourment
Mais n'est-ce pas le pire piège
Que vivre en paix pour des amants
Bien sûr tu pleures un peu moins tôt
Je me déchire un peu plus tard
Nous protégeons moins nos mystères
On laisse moins faire le hasard
On se méfie du fil de l'eau
Mais c'est toujours la tendre guerre
Oh, mon amour...
Mon doux, mon tendre, mon merveilleux amour
De l'aube claire jusqu'à la fin du jour
Je t'aime encore, tu sais, je t'aime.
30 jaar jaar na diens overleden zijn er heel wat evenmenten en herdenkingen gepland.
Meer over deze Grootste Belg bij wikipedia (uiteraard), edition jacques brel, en in de prachtige biografie van een van de beste journalisten die dit land ooit gekend heeft: 'Jacques Brel. De Passie en de Pijn' van Johan Anthierens
10.19.2008
democratie voor de elite
Kameraden en vrienden,Lazy Sunday, altijd goed om wat achterstallige lectuur in te halen. Op de leestafel van in het bijzonder de nieuwste uitgave van Michael Parenti ‘Democratie voor de Elite’. Een prachtwerk moet ik zeggen.
In dit boek maakt Parenti brandhout van de mythe van de democratie. Hij stelt onomwonden dat er onder het kapitalisme geen democratie is of kan zijn.
Deze professor politicologie maakt een rake analyse van de Amerikaanse maatschappij en hij stelt klaar en duidelijk wie er in de VS de touwtjes in handen heeft. Daarbij geeft hij wijze raad mee aan politicologen: ‘Politiek bestuderen betekent politiek bedrijven, want het is een activiteit waarbij je nauwelijks onpartijdig kunt blijven. Natuurlijk bestaat er weinig verschil van mening over objectief waarneembare feiten zoals de structuur van een regering. Wie zich niet verder waagt dan een beschrijving van dergelijke feiten zal weinig aanstoot geven, maar zal ook niet veel lezers kunnen boeien. Als we echter gaan onderzoeken hoe en waarom dingen gebeuren, komen we al snel op uiterst controversieel terrein. De meeste handboeken politicologie wekken de indruk dat ze geen partij kiezen, ten onrechte. Ze zouden zich neutraal opstellen, maar meestal conformeren ze zich gewoon aan de heersende opvattingen en wagen ze zich niet aan een analyse van de meer discutabele en duistere kanten van het politieke leven in de VS.’
Voor de liefhebbers, de inhoudstafel:
Voorwoord
1. Politiek en engagement
2. Rijkdom en armoede in de VS
3. De plutocratische cultuur: instellingen en ideologieën
4. Een grondwet voor de elite
5. De opkomst van de ‘corporate state’
6. Politiek: wie krijgt wat?
7. Het militaire wereldrijk van de VS
8. Gezondheidszorg en openbare dienstverlening? Het mes erin!
9. Het einde van de natuur
10. Ongelijk voor de wet
11. Politieke repressie en nationale onveiligheid
12. Wie regeert? Elite, arbeidersklasse en globalisering
13. De massamedia: voor de massa, door de elite
14. Kiezers, partijen en gestolen verkiezingen
15. Het Congres: de macht onder elkaar verdelen
16. De president: de hoeder van het systeem
17. De politieke economie van de bureaucratie
18. Het hoogpolitieke gerechtshof
19. Democratie voor de elite
EPO zou EPO niet zijn moest ze geen fragment online zetten, en een zeer raak gekozen fragment moet ik zeggen, uit hoofdstuk 14, Parentis analyse van het tweepartijenstelsel.
De geëerde professor was in het land om zijn boek te promoten, onder andere op Het Andere Boek. Er werden toen enkele zeer interessante interviews met hem gemaakt:
voor Solidair, het enige linkse weekblad dat België nog rest: 'Tegen wie moeten we ons eigenlijk beschermen', 'Democratie is onverzoenbaar met het moderne kapitalisme' en 'Inspirerend Latijns-Amerika'.
voor Indymedia
Wie Parenti beter wil lezen kennen, zou ik ten zeerste aanraden om diens site te bezoeken. Lees daarbij zeker enkele van zijn artikels. Ik kan u verzekeren ze zijn zeer de moeite.
Meer informatie uiteraard op wikipedia.
Andere boeken van Michael Parenti verkrijgbaar in het Nederlands:
De moord op Julius Caesar
Het Vierde Rijk
Zwarthemden & Roden
10.18.2008
meneer en mevrouw
Man man, de afgelopen dagen waren bijzonder druk en vol vergaderingen. Vergaderingen met PAS-verenigingen, ResPACT-comité Gent, VVS-vergaderingen, de Happening Genderendiversiteit van de UGent en tussendoor een deftige fuif van de Home Vermeylen (zoals steeds zeer de moeite moet ik zeggen).
Het spreekt voor zich dat uw kameraad zeer content is dat het weekend is.
Deze voormiddag is uw kameraad naar Antwerpen afgezakt voor het burgerlijk huwelijk van ons Hanne en haren Bruno. Het moet gezegd zijn het was schoon. In de chice huwelijkszaal van het stadhuis van Antwerpen (met fantastische 'historiserende' 19de-eeuwse schilderijen), iedereen chic aangekleed. Ons Hanne aan het glunderen, Bruno zo mogelijk nog meer. Ik werd er zowaar geëmotioneerd van.
Van nu af aan is Mevrouw Vermeiren-De Vel mijn favoriete getrouwde collega!
Achteraf werd er een 'bolleke' gedronken in café Den Engel. Toen het gezelschap chic ging gaan eten ben ik nog eventje met ons Inge blijven nakaarten (en zoals steeds over het werk praten, maar gelukkig niet enkel en alleen over het werk).
Volgende week is het wederom van dattem, maar dan de kerkelijke trouw. Ik heb reeds chice kleren van mijn broer geleend, want het moet gezegd uw kameraad heeft niet echt chice kleren.
Ik moet zeggen het zie er al naar uit.
Speciaal dus voor Meneer en Mevrouw Vermeiren-De Vel:
Omdat dit liedje toch vooral bekend is geworden door een bepaalde serie, kan ik het niet laten om een 'aanmoedingsboodschap' mee te geven:
Het spreekt voor zich dat uw kameraad zeer content is dat het weekend is.
Deze voormiddag is uw kameraad naar Antwerpen afgezakt voor het burgerlijk huwelijk van ons Hanne en haren Bruno. Het moet gezegd zijn het was schoon. In de chice huwelijkszaal van het stadhuis van Antwerpen (met fantastische 'historiserende' 19de-eeuwse schilderijen), iedereen chic aangekleed. Ons Hanne aan het glunderen, Bruno zo mogelijk nog meer. Ik werd er zowaar geëmotioneerd van.
Van nu af aan is Mevrouw Vermeiren-De Vel mijn favoriete getrouwde collega!
Achteraf werd er een 'bolleke' gedronken in café Den Engel. Toen het gezelschap chic ging gaan eten ben ik nog eventje met ons Inge blijven nakaarten (en zoals steeds over het werk praten, maar gelukkig niet enkel en alleen over het werk).
Volgende week is het wederom van dattem, maar dan de kerkelijke trouw. Ik heb reeds chice kleren van mijn broer geleend, want het moet gezegd uw kameraad heeft niet echt chice kleren.
Ik moet zeggen het zie er al naar uit.
Speciaal dus voor Meneer en Mevrouw Vermeiren-De Vel:
Omdat dit liedje toch vooral bekend is geworden door een bepaalde serie, kan ik het niet laten om een 'aanmoedingsboodschap' mee te geven:
10.15.2008
het beleidsplan op de eerste AV
Kameraden en vrienden,
daarjuist ging de eerste Algemene Vergadering door van VVS, de enige echte Vlaamse Vereniging van Studenten, dé koepel van de studentenraden van hogescholen en universiteit in de Vlaamse Gemeenschap en dé woordvoerder van de studenten.
Zo'n eerste vergadering is altijd wat spannend, maar ik moet zeggen, het was ronduit geestig. Er waren heel wat bekende gezichten van 'oude rotten', wat altijd leuk is, maar ook heel wat nieuwe gezichten, wat vanzelfsprekend evenzeer goed is.
Op de agenda stonden heel wat mededelingen en een grote brok zomerverslag. Dan besef je eigenlijk pas goed hoeveel werk VVS verzet in de (veels te korte) zomerperiode.
Tweede belangrijke punt was de bespreking en bekrachtiging van het Beleidsplan. In een beleidsplan worden de krachtlijnen en zwaartepunten vastgelegd voor de werking van VVS in het komende jaar. Uiteraard ga ik hier niet alles navertellen, het beleidsplan zal binnenkort in zijn geheel na te lezen zijn op de website. Twee dingen wil ik er graag uitlichten: diversiteit en respact.
VVS heeft grootste plannen in het 'domein' diversiteit. De antidiscriminatiecampagne bij voorbeeld. Je weet het misschien al maar er wordt momenteel volop aan een Vlaams antidiscriminatiedecreet gewerkt, wat expliciet ook zou gelden voor het onderwijs. VVS heeft zo haar bedenkingen bij de algemeenheid van dit decreet-in-wording en vreest dat het misschien te hoogdrempelig gaat zijn voor een student (of een toekomstige student) om zijn of haar rechten op te kunnen eisen via juridische weg. Daarenboven is er nog zeer veel sensibilisering nodig rond deze problematiek. Zo verklaarde een niet nader genoemde kabinetsmedewerker van VDB onlangs nog dat discriminatie in het hoger onderwijs helemaal niet voorkomt. Was het maar waar. VVS is momenteel volop discriminatiegetuigenissen aan het verzamelen. Hiermee willen we een zwartboek maken. Doel van deze campagne: o.a. sensibiliseren, onze standpunten onderbouwen en de studenten empoweren om eventuele mistoestanden aan te pakken.
Daarnaast wil VVS zeker ook werk maken van een beter uitgebouwd PAS - Platform Allochtone Studentenverenigingen. Parallel daarmee willen we dit jaar werk maken van een vernieuwd Erbij - deelwerking voor en door studenten met een functiebeperking. Hopelijk slagen we er dit jaar in om hier een gevestigde waarde van te maken.
VVS wil zeker ook uitgebreid werk maken van het opvolgen van de engagementen uit het Diversiteitscharter. Dit charter werd vorig jaar op het Congres van VVS plechtig ondertekend door tal van studentenraden en zelforganisaties. In het charter staan de engagementen vermeld die moeten leiden tot een diversere studentenbeweging en een diverser hoger onderwijs.
Tenslotte plannen we voor de volgende zomervakantie een heus divers zomerkamp. Maar meer hierover later.
Dan een tweede domein wat ik hier toch zeker even in de schijnwerpers wil zetten, ResPACT. ResPACT is de campagne voor de verlaging van de studiekosten die vorig jaar in het leven werd geroepen door VVS en FEF (onze zusterorganisatie uit Franstalig België). Momenteel wordt er door de betrokken jongeren- en studentenorganisatie aan een memorandum gewerkt, waarin concrete eisen en voorstellen zullen staan om de geest van het Pact van New York te doen herleven. Dit zal voorgesteld worden op de Memorandumdag van ResPACT op 15 november. Bij deze al een bijzonder warme oproep om hierop af te komen.
Momenteel worden ook in diverse studentensteden lokale ResPACT-comités gevormd, die de campagne een stevige lokale poot moeten geven.
Voor meer informatie over dit ambitieuze beleidsplan binnenkort dus op VVS' eigenste website.
Uiteraard gingen we na de vergadering na enen drinken, traditiegetrouw op de eerste vergadering een eerste rondje op kosten van de firma. Toen we uiteindelijk in Gent aankwamen gingen de meesten huiswaarts, gelukkig waren er nog enkele dapperen die de Overpoort gingen opzoeken, een slaapmutske in de Sax, dat is altijd gezellig.
Het verslagje van de AV door de sympathieke Schamperjournaliste Hannah is zeker ook leuk om lezen.
daarjuist ging de eerste Algemene Vergadering door van VVS, de enige echte Vlaamse Vereniging van Studenten, dé koepel van de studentenraden van hogescholen en universiteit in de Vlaamse Gemeenschap en dé woordvoerder van de studenten.
Zo'n eerste vergadering is altijd wat spannend, maar ik moet zeggen, het was ronduit geestig. Er waren heel wat bekende gezichten van 'oude rotten', wat altijd leuk is, maar ook heel wat nieuwe gezichten, wat vanzelfsprekend evenzeer goed is.
Op de agenda stonden heel wat mededelingen en een grote brok zomerverslag. Dan besef je eigenlijk pas goed hoeveel werk VVS verzet in de (veels te korte) zomerperiode.
Tweede belangrijke punt was de bespreking en bekrachtiging van het Beleidsplan. In een beleidsplan worden de krachtlijnen en zwaartepunten vastgelegd voor de werking van VVS in het komende jaar. Uiteraard ga ik hier niet alles navertellen, het beleidsplan zal binnenkort in zijn geheel na te lezen zijn op de website. Twee dingen wil ik er graag uitlichten: diversiteit en respact.
VVS heeft grootste plannen in het 'domein' diversiteit. De antidiscriminatiecampagne bij voorbeeld. Je weet het misschien al maar er wordt momenteel volop aan een Vlaams antidiscriminatiedecreet gewerkt, wat expliciet ook zou gelden voor het onderwijs. VVS heeft zo haar bedenkingen bij de algemeenheid van dit decreet-in-wording en vreest dat het misschien te hoogdrempelig gaat zijn voor een student (of een toekomstige student) om zijn of haar rechten op te kunnen eisen via juridische weg. Daarenboven is er nog zeer veel sensibilisering nodig rond deze problematiek. Zo verklaarde een niet nader genoemde kabinetsmedewerker van VDB onlangs nog dat discriminatie in het hoger onderwijs helemaal niet voorkomt. Was het maar waar. VVS is momenteel volop discriminatiegetuigenissen aan het verzamelen. Hiermee willen we een zwartboek maken. Doel van deze campagne: o.a. sensibiliseren, onze standpunten onderbouwen en de studenten empoweren om eventuele mistoestanden aan te pakken.
Daarnaast wil VVS zeker ook werk maken van een beter uitgebouwd PAS - Platform Allochtone Studentenverenigingen. Parallel daarmee willen we dit jaar werk maken van een vernieuwd Erbij - deelwerking voor en door studenten met een functiebeperking. Hopelijk slagen we er dit jaar in om hier een gevestigde waarde van te maken.
VVS wil zeker ook uitgebreid werk maken van het opvolgen van de engagementen uit het Diversiteitscharter. Dit charter werd vorig jaar op het Congres van VVS plechtig ondertekend door tal van studentenraden en zelforganisaties. In het charter staan de engagementen vermeld die moeten leiden tot een diversere studentenbeweging en een diverser hoger onderwijs.
Tenslotte plannen we voor de volgende zomervakantie een heus divers zomerkamp. Maar meer hierover later.
Dan een tweede domein wat ik hier toch zeker even in de schijnwerpers wil zetten, ResPACT. ResPACT is de campagne voor de verlaging van de studiekosten die vorig jaar in het leven werd geroepen door VVS en FEF (onze zusterorganisatie uit Franstalig België). Momenteel wordt er door de betrokken jongeren- en studentenorganisatie aan een memorandum gewerkt, waarin concrete eisen en voorstellen zullen staan om de geest van het Pact van New York te doen herleven. Dit zal voorgesteld worden op de Memorandumdag van ResPACT op 15 november. Bij deze al een bijzonder warme oproep om hierop af te komen.
Momenteel worden ook in diverse studentensteden lokale ResPACT-comités gevormd, die de campagne een stevige lokale poot moeten geven.
Voor meer informatie over dit ambitieuze beleidsplan binnenkort dus op VVS' eigenste website.
Uiteraard gingen we na de vergadering na enen drinken, traditiegetrouw op de eerste vergadering een eerste rondje op kosten van de firma. Toen we uiteindelijk in Gent aankwamen gingen de meesten huiswaarts, gelukkig waren er nog enkele dapperen die de Overpoort gingen opzoeken, een slaapmutske in de Sax, dat is altijd gezellig.
Het verslagje van de AV door de sympathieke Schamperjournaliste Hannah is zeker ook leuk om lezen.
ASR-verkiezingen en het eerste vat van bestuurskundica
Kameraden en vrienden,
maandag was te gast in de Hoogpoort voor de opstartvergadering van de ASR, de enige echte Artevelde Studentenraad. En ik moet het zag er goed uit. Veel enthousiaste nieuwelingen en enkele 'ervaren ouderen' (zoals dat dan heet). En redelijk wat enthousiasme voor de studentenraad en voor de verschillende mandaten.
Verschoore zat voor de laatste keer de vergadering voor, (alhoewel voorzitten). Het was de eerste ASR voor de nieuwe studentencoach Sofie Vispoel, zij volgt Lobke Dedrie op, die binnen Artevelde andere oorden is gaan opzoeken. Het zag er mij een zeer enthousiaste jongedame uit.
Onze goeie vriend Frederik, Lowie voor de vrienden, was in zijn goeddanigheid als voorzitter van de GAST (de Gentse Associatie STudentenraad) aanwezig op de vergadering en gaf tekst en uitleg bij het fenomeen GAST.
Tot mijn grote verbazing (en die van Verschoore) was er veel enthousiasme voor de mandaten van ASR-vertegenwoordiger in VVS. De drie plaatsen waren zeer snel ingevuld. NB ASR heeft binnen de AV van VVS slechts twee stemmen, maar ze verkozen toch drie mensen, om op die manier de vergaderingen beter te kunnen opvolgen. Een na te volgen voorbeeld me dunkt.
Ik moet Verschoore trouwens nog altijd enen trakteren, we hadden gewed dat er geen groot enthousiasme ging zijn, mijn gebrek aan vertrouwen in VVS werd direct afgestraft. Mea Culpa.
Na de vergadering werden andere oorden opgezocht. De Bluesette werd opgezocht om uitgebreid na te praten over de vergadering. Het spreekt voor zich dat dit een geestige bedoeling was, ook een goeie gelegenheid om enkele ASRers op een informelere manier beter te leren kennen.
Daarna had de Lowie het meesterlijke idee om het gratis vat van Bestuurskundica te gaan opzoeken, je weet wel die club van bestuurskundigen aan de HoGent, bevolkt met HGSR-mensen alwaar Warlop de plak zwaaide en vooral de vaten bestelde in het dozijn. Maar bon, de Warlop is andere oorden gaan opzoeken (te weten gaan studeren in de VS, samen trouwens met Piet). Maar hij (en eenieder moet ik zeggen) mag gerust zijn, Bestuurskundica is blijkbaar in capabele handen. Caroline en de rest van het presidium toonden aan dat de gratis vaten van bestuurskundica legendarisch blijven!
Het spreekt voor zich dat uw kameraad bijzonder beschonken was. Ondanks verwoede pogingen van Frederik om mij te koppelen aan aanwezige schoonheden was het een rustige avond. Dank trouwens aan kameraad Willems om de avond af te sluiten met een colaken in een rustiger cafeke, het deed deugd.
Het spreekt voor zich dat vandaag alles wat in vertraging was.
maandag was te gast in de Hoogpoort voor de opstartvergadering van de ASR, de enige echte Artevelde Studentenraad. En ik moet het zag er goed uit. Veel enthousiaste nieuwelingen en enkele 'ervaren ouderen' (zoals dat dan heet). En redelijk wat enthousiasme voor de studentenraad en voor de verschillende mandaten.
Verschoore zat voor de laatste keer de vergadering voor, (alhoewel voorzitten). Het was de eerste ASR voor de nieuwe studentencoach Sofie Vispoel, zij volgt Lobke Dedrie op, die binnen Artevelde andere oorden is gaan opzoeken. Het zag er mij een zeer enthousiaste jongedame uit.
Onze goeie vriend Frederik, Lowie voor de vrienden, was in zijn goeddanigheid als voorzitter van de GAST (de Gentse Associatie STudentenraad) aanwezig op de vergadering en gaf tekst en uitleg bij het fenomeen GAST.
Tot mijn grote verbazing (en die van Verschoore) was er veel enthousiasme voor de mandaten van ASR-vertegenwoordiger in VVS. De drie plaatsen waren zeer snel ingevuld. NB ASR heeft binnen de AV van VVS slechts twee stemmen, maar ze verkozen toch drie mensen, om op die manier de vergaderingen beter te kunnen opvolgen. Een na te volgen voorbeeld me dunkt.
Ik moet Verschoore trouwens nog altijd enen trakteren, we hadden gewed dat er geen groot enthousiasme ging zijn, mijn gebrek aan vertrouwen in VVS werd direct afgestraft. Mea Culpa.
Na de vergadering werden andere oorden opgezocht. De Bluesette werd opgezocht om uitgebreid na te praten over de vergadering. Het spreekt voor zich dat dit een geestige bedoeling was, ook een goeie gelegenheid om enkele ASRers op een informelere manier beter te leren kennen.
Daarna had de Lowie het meesterlijke idee om het gratis vat van Bestuurskundica te gaan opzoeken, je weet wel die club van bestuurskundigen aan de HoGent, bevolkt met HGSR-mensen alwaar Warlop de plak zwaaide en vooral de vaten bestelde in het dozijn. Maar bon, de Warlop is andere oorden gaan opzoeken (te weten gaan studeren in de VS, samen trouwens met Piet). Maar hij (en eenieder moet ik zeggen) mag gerust zijn, Bestuurskundica is blijkbaar in capabele handen. Caroline en de rest van het presidium toonden aan dat de gratis vaten van bestuurskundica legendarisch blijven!
Het spreekt voor zich dat uw kameraad bijzonder beschonken was. Ondanks verwoede pogingen van Frederik om mij te koppelen aan aanwezige schoonheden was het een rustige avond. Dank trouwens aan kameraad Willems om de avond af te sluiten met een colaken in een rustiger cafeke, het deed deugd.
Het spreekt voor zich dat vandaag alles wat in vertraging was.
10.07.2008
interculturele communicatie
"Interculturele communicatie" een fantastisch begrip, waar je zelfs heuse academische cursussen over kunt volgen. Maar niets is beter om dit begrip ten volle te begrijpen dan enkele filmpjes:
Eerst en vooral een sketch die echter zo uit de praktijk komt (en van de geweldige 'Asian' sketch-serie Goodness Gracious Me), de 'vreemde' werknemer met een 'vreemde' naam:
En dan een fantastische aflevering van de immens goeie serie Coupling:
Shadayim!!!
Eerst en vooral een sketch die echter zo uit de praktijk komt (en van de geweldige 'Asian' sketch-serie Goodness Gracious Me), de 'vreemde' werknemer met een 'vreemde' naam:
En dan een fantastische aflevering van de immens goeie serie Coupling:
Shadayim!!!
10.05.2008
terug uit Vilnius
kameraden en vrienden,
de afgelopen week was uw kameraad in Vilnius, Litouwen, voor een internationale conferentie rond 'Empowerment and participation of people with disabilities: inclusion in higher education and employment'.
Eerst en vooral zeggen dat het serieus de moeite was, met interessante sessies, maar ook zeer interessante mensen. En vooral zeer veel interessant materiaal voor onze werking.
Het seminarie was georganiseerd door LSS, onze Litouwse zusterorganisatie, meer bepaald door Ruta, de uiterst sympatieke vriendin van onze Gilles.
Zondagavond vertrok uw kameraad samen met Jonas naar het verre Vilnius. Toen we landden in Vilius bleken de bussen reeds gestopt te zijn, maar gelukkig had Ruta een taxi voorzien voor ons en twee Luikse Roemeense meisjes die werkten voor VIEWS, een ngo die vooral actief is rond internationale uitwisselingen voor jongeren met een visuele functiebeperking, die eveneens op onze vlucht bleken te zitten.
Het hotel (op de site veelbelovend aangekondigd als 'cheap hotel') ligt in het nieuwe deel van de stad, vlak naast een gigantisch shoppingcentrum, maar was dik in orde.
Dinsdag
De tweede dag bracht een zeer interessant programma met parallele sessies. Eerst en vooral Mary O'Grady over 'Empowering Students with Disabilities – an Irish Perspective' en prof Kristina Urbanc over 'Developing university as a place for promoting equality and inclusion'. Gelijktijdig sprak prof. Alan Hurst over 'Creating Materials for Use in Continuing Professional Development and Staff Working in Higher Education', dit op zijn kenmerkende interactieve manier en zoals steeds in accute tijdsnood om alles te kunnen vertellen. Hij werd gevolgd door Anca Elena David over 'VIEWS and its main activities in the framework of non-formal education'. VIEWS is gespecialiseerd in internationale uitwisselingen voor blinde en slechtsziende jongeren, waarbij ze o.a. stages organiseren.
Daarna was het de beurt aan Loredana Mirele Disci over 'Higher Education support for visually impaired students in the French part of Belgium'. De sessie bleek een persoonlijke getuigenis te zijn van haar belevenissen aan de UCL. Andrey Mirchev sprak over 'Higher education accessibility for disabled concerns in Bulgaria'. Het leek er echter op dat onze Bulgaarse zuster ofwel niet echt met de thematiek bezig is ofwel iemand stuurde die er niet echt veel van wist te weten. De paralle sessie ging over 'The Disability Equality Duty ans student experiences in the UK'. Daarbij sprak Lesley van SKILL sprak over hun werking en over de voorzieningen in het VK. Dit is sowieso een zeer interessant voorbeeld met zeer veel interessant materiaal. Haar uitleg werd aangevuld door twee getuigenissen van Samina en Kathryn die vertelden over hun persoonlijke situatie.
In de namiddag brachten we een bezoek aan twee lokale universiteiten. Wij bezochten de
Mykolas Romeris University. Daar aangekomen kregen we direct een chice voorstellingsmap en een boekske met een overzicht van de aldaar aangeboden courses in English, French en German, kwestie van wat internationale studenten te recruteren. We werden binnengeleid in een vreet chic auditorium met microfoontjes, uitklapbare computerschermen en allerhande gadgets. Daar kregen we een hoop speeches te horen van het rectoraat, de dekaan van de faculteit pol & soc en de dienst studentenzaken. Allemaal in het Litouws wel te verstaan, gelukkig hadden we een sympatieke gids mee, een studente uit Kaunas die haar uiterste best deed om te vertalen. Hierna kregen een toer door het gebouw, zijnde naar de bibliotheek en daarna naar de 'proffesoras' waar we koffie kregen en konden socializen met de lokale studentenraad. Na onze uitstap mochten we reflecteren over deze ervaring en onze bedenkingen en suggesties formuleren.
Een groot deel van de andere groep die naar de Vilnius University was gegaan, was in de stad gebleven die na het eten zijn we hen gaan vervoegen. Dat liep niet van een leien dakje het café dat we aandeden bleek niet echt een bushalte te liggen, maar bon, traag maar zeker kwamen we aan. Het was een zeer gezellig cafetje met wederom sloten bier. Pogingen om er een cantus van te maken mislukten, grotendeels omdat de anderen blijkbaar niet echt studentenliederen kenden. Niettemin was het bijzonder gezellig.
Woensdag
Vandaag wederom parallele sessies. Er was de lezing door Hannu Puupponen, de sympatieke doch ietwat vakidioterige Fin, met een uitleg over 'The accessibility and availability of information representing the provisions for students with impairments in web pages of Finnish Higher Education Institutions'. Gevolgd door Heidi Verhoeven over 'The importance of customized information on assistive technology'. Hetgeen een uitleg bleek over de werking van het Vlaams Fonds en het systeem dat zij gebruiken om hulpmiddelen toe te kennen.
Tegelijkertijd bracht uw delegatie een zeer interessante (ook al zeggen we het zelf) sessie met als titel 'The student movement shall be inclusive or not at all'. Daarbij hadden we het enerzijds over de situatie in Vlaanderen op wetgevend vlak (met de huidige situatie en onze eisen) en anderzijds over onze werking als studentenorganisatie (met uitgebreide aandacht voor onze deelwerking en voor het diversiteitscharter). Hierbij kregen we heel wat informatie over de situatie in andere landen. Blijkt nog maar eens dat we ook binnen ESU nog heel wat werk hebben om de andere studentenorganisaties te sensibiliseren.
Daarna was het de beurt aan de sessie van Angelika Scherwitz-Gallegos getiteld 'The Study Centre for the Visually Impaired Students – holistic programme on support for blind and partially sighter students'. Zij gaf ons een uitgebreid beeld in de manier van werken in Karlsruhe. Luis Covas vulde dit aan met zijn persoonlijk verhaal 'Study and graduation as a blind person – institutional challenges and personal skills'.
Tegelijkertijd sprak Dainius Bakys over 'DfAICT, DfAEI learning programs and studies'. Hetgeen een lang pleidooi bleek voor een apart studieprogramma over deseign for all. Prof. Ruta Adomaitiene bracht gepasioneerd een pleidooi voor de correcte toepassing van de 'Convention on the rights of persons with disabilities'. Waarbij ze zwaar uithaalde naar de volgens haar totaal onproductieve en overgesubsidieerde sector van beschutte werkplaatsen. Tenslotte bracht Svjetlana Marijon, de zeer sympatieke Kroatische van Imagine, 'My experience in working with students with disabilities and the development of a support system in Croatia', een gepassioneerd verhaal over hun zelforganisatie en de prachtige dingen die ze reeds bereikt hebben.
In de namiddag sprak Joachim Klaus over 'personal experiences and institutions recommendations'. Daarna sprak Valentina Vukovic over 'Accessibility for students with disabilities in Croatië.
Tegelijkertijd sprak Karolis Verbliugevicius over 'Integration of the disabled into labour market'.
Een gepassioneerd doch niet echt boeiend gebracht verhaal over zijn wedervaren als werkzoekende hooggeschoolde met een functiebeperking. Een schrijnend verhaal. Daarna sprak Mija Pungersic over 'Higher education accessibility for disabled Slovenian perspective'. Daarbij ging een deel over de Slovense situatie met uitgebreid aandacht voor hun eisen en een ander deel over hun eigen werking als zelforganisatie. Tenslotte sprak Gaspar over zijn Bruges Conference.
Daarna was het tijd voor de 'Poster Session' waarbij verschillende organisaties zichzelf voorstelden en hun folders en publicaties aan de man probeerden te brengen. Onze respact-stickers kenden een ongezien succes.
Ook op woensdagavond moest een lokaal etablissement bezocht worden, deze keer wederom het shoppingcenter. En inderdaad wederom in het 'traditionale houten dorp met plastieke appelboom'. En inderdaad het was wederom vreet gezellig.
Om af te sluiten zijn we naar een lokale bowlinghal getrokken, in hetzelfde gebouw. Ook aldaar vloeide het bier rijkelijk. Al moet ik er eerlijkheidshalve bijzeggen dat Gaspar en ik, grotendeels door mijn volslagen onkunde, schabouwelijk verloren van Jonas en Andrey, de Bulgaar, in een matchke tafelvoetbal.
de afgelopen week was uw kameraad in Vilnius, Litouwen, voor een internationale conferentie rond 'Empowerment and participation of people with disabilities: inclusion in higher education and employment'.
Eerst en vooral zeggen dat het serieus de moeite was, met interessante sessies, maar ook zeer interessante mensen. En vooral zeer veel interessant materiaal voor onze werking.
Het seminarie was georganiseerd door LSS, onze Litouwse zusterorganisatie, meer bepaald door Ruta, de uiterst sympatieke vriendin van onze Gilles.
Zondagavond vertrok uw kameraad samen met Jonas naar het verre Vilnius. Toen we landden in Vilius bleken de bussen reeds gestopt te zijn, maar gelukkig had Ruta een taxi voorzien voor ons en twee Luikse Roemeense meisjes die werkten voor VIEWS, een ngo die vooral actief is rond internationale uitwisselingen voor jongeren met een visuele functiebeperking, die eveneens op onze vlucht bleken te zitten.
Het hotel (op de site veelbelovend aangekondigd als 'cheap hotel') ligt in het nieuwe deel van de stad, vlak naast een gigantisch shoppingcentrum, maar was dik in orde.
De conferentie had een zeer interessante deelnemerslijst, met uit België Heidi Verhoeven, van het Vlaams Fonds en Gaspar Haenecaert van de HoWest en het voormalige VEHHO. Daarnaast delegaties uit Ierland (AHEAD, die we reeds meerdere malen tegenkwamen en die o.a. ook participeren in het project Study Abroad without Limits), het Verenigd Koninkrijk (SKILL, aangevuld met twee studenten), Duitsland (de universiteit van Karlsruhe), Bulgarije (onze zusterorganisatie), Slovenië (DSIS, een zelforganisatie die ons drie jaar geleden een bezoek heeft gebracht, die we ook tegenkwamen op tal van activiteiten en die vorig jaar een interessant kamp organiseerde hetwelke uw kameraad heeft bijgewoond), Finland (ESOK), Kroatië (o.a. IMAGINE, een zelforganisatie die ons drie jaar geleden een bezoek heeft gebracht en die we ook tegenkwamen op tal van activiteiten) en uiteraard Litouwen zelve.
Maandag
De eerste voormiddag werd informeel ingevuld, door een stadwandeling in het oude centrum van Vilnius. Ik moet zeggen Vilnius is een buitengewoon mooie stad, tenminste het oude deel. Het nieuwe deel is namelijk spug maar dan ook stuglelijk. We werden op onze tocht rondgeleid door twee buitengewoon sympatieke Litouwse meisjes en ons aller Gilles, die zich ontpopte tot zeer degelijke gids en die verrassend veel cijfergegevens van buiten wist op te zeggen. Het spreekt voor zich dat uw kameraad aldaar heel wat kerken heeft bezocht.
Voor wie Vilnius wil gaan bezoeken een extra argument: de vrouwen zijn daar ongelofelijk snel om het op zijn Gents te zeggen. Werkelijk zeer opvallend en zeer de moeite.
Na de middag was het dan tijd voor de openingsspeechen. Een inleidend woordje van de organisatoren en gastheren van LSS werd gevolg door een lezing van prof. Alan Hurst (die we reeds vele malen bezig zagen en die trouwens ook de docent was voor de opleiding die ik twee jaar geleden volgde) met als titel 'Making Higher Education Inclusive and Developing High Quality Policy and Provinsion for Disabled Students'. Daarna was het de beurt aan ons eigenste Gaspar voor een toespraak op zijn geheel en al onnavolgbare wijze rond 'Studying with disabilities in Flanders'. Tot slot was er nog prof. Jonas Ruskus die sprak over 'Participation of students with disabilities in higher education in Lithuania'. Waarbij hij uitgebreid inging op de resultaten van zijn onderzoek. Dit onderzoek bevat trouwens ook heel wat elementen die ook voor onze werking relevant zijn, o.a. over de noodzaak van participatie in het studentenverenigingsleven (iets wat ons het departement Jeugd blijkbaar onzin vind), de rol van voorbeeldfiguren en over het grote belang van welbevinden bij studenten.
Na het avondeten was het tijd om een lokale bar op te zoeken. Helaas bleek er niet te veel in de omgeving te zijn en de bar van het hotel bleek niet echt te veel open, laat staan gezellig te zijn. Dus trokken we het shoppingscenter in. De vakbonden blijken nog bijzonder veel werk te hebben ginter, want de winkels zijn open tot 22u, werkelijk bizaar om om 21u30 nog schoenen en bloemkolen te kunnen kopen. Maar bon, in dat shoppingscenter was er een bizare bar gevestigd geheel en al aangekleed als een traditioneel houten boerendorp. Met in het midden een gigantische plastieken appelboom. Gelukkig was het bier deftig, goedkoop en beschikbaar in grote hoeveelheden. Het spreekt voor zich dat het een bijzonder gezellige bedoeling werd. Enige nadeel: in Litouwen mag er in café's niet gerookt worden, maar allé de trap af stormen vanaf iemand het woord 'smuren' zei was ook wel geestig en leverde gezellige babbels op met collega-rooksters.
Dinsdag
De tweede dag bracht een zeer interessant programma met parallele sessies. Eerst en vooral Mary O'Grady over 'Empowering Students with Disabilities – an Irish Perspective' en prof Kristina Urbanc over 'Developing university as a place for promoting equality and inclusion'. Gelijktijdig sprak prof. Alan Hurst over 'Creating Materials for Use in Continuing Professional Development and Staff Working in Higher Education', dit op zijn kenmerkende interactieve manier en zoals steeds in accute tijdsnood om alles te kunnen vertellen. Hij werd gevolgd door Anca Elena David over 'VIEWS and its main activities in the framework of non-formal education'. VIEWS is gespecialiseerd in internationale uitwisselingen voor blinde en slechtsziende jongeren, waarbij ze o.a. stages organiseren.
Daarna was het de beurt aan Loredana Mirele Disci over 'Higher Education support for visually impaired students in the French part of Belgium'. De sessie bleek een persoonlijke getuigenis te zijn van haar belevenissen aan de UCL. Andrey Mirchev sprak over 'Higher education accessibility for disabled concerns in Bulgaria'. Het leek er echter op dat onze Bulgaarse zuster ofwel niet echt met de thematiek bezig is ofwel iemand stuurde die er niet echt veel van wist te weten. De paralle sessie ging over 'The Disability Equality Duty ans student experiences in the UK'. Daarbij sprak Lesley van SKILL sprak over hun werking en over de voorzieningen in het VK. Dit is sowieso een zeer interessant voorbeeld met zeer veel interessant materiaal. Haar uitleg werd aangevuld door twee getuigenissen van Samina en Kathryn die vertelden over hun persoonlijke situatie.
In de namiddag brachten we een bezoek aan twee lokale universiteiten. Wij bezochten de
Mykolas Romeris University. Daar aangekomen kregen we direct een chice voorstellingsmap en een boekske met een overzicht van de aldaar aangeboden courses in English, French en German, kwestie van wat internationale studenten te recruteren. We werden binnengeleid in een vreet chic auditorium met microfoontjes, uitklapbare computerschermen en allerhande gadgets. Daar kregen we een hoop speeches te horen van het rectoraat, de dekaan van de faculteit pol & soc en de dienst studentenzaken. Allemaal in het Litouws wel te verstaan, gelukkig hadden we een sympatieke gids mee, een studente uit Kaunas die haar uiterste best deed om te vertalen. Hierna kregen een toer door het gebouw, zijnde naar de bibliotheek en daarna naar de 'proffesoras' waar we koffie kregen en konden socializen met de lokale studentenraad. Na onze uitstap mochten we reflecteren over deze ervaring en onze bedenkingen en suggesties formuleren.Een groot deel van de andere groep die naar de Vilnius University was gegaan, was in de stad gebleven die na het eten zijn we hen gaan vervoegen. Dat liep niet van een leien dakje het café dat we aandeden bleek niet echt een bushalte te liggen, maar bon, traag maar zeker kwamen we aan. Het was een zeer gezellig cafetje met wederom sloten bier. Pogingen om er een cantus van te maken mislukten, grotendeels omdat de anderen blijkbaar niet echt studentenliederen kenden. Niettemin was het bijzonder gezellig.
Woensdag
Vandaag wederom parallele sessies. Er was de lezing door Hannu Puupponen, de sympatieke doch ietwat vakidioterige Fin, met een uitleg over 'The accessibility and availability of information representing the provisions for students with impairments in web pages of Finnish Higher Education Institutions'. Gevolgd door Heidi Verhoeven over 'The importance of customized information on assistive technology'. Hetgeen een uitleg bleek over de werking van het Vlaams Fonds en het systeem dat zij gebruiken om hulpmiddelen toe te kennen.
Tegelijkertijd bracht uw delegatie een zeer interessante (ook al zeggen we het zelf) sessie met als titel 'The student movement shall be inclusive or not at all'. Daarbij hadden we het enerzijds over de situatie in Vlaanderen op wetgevend vlak (met de huidige situatie en onze eisen) en anderzijds over onze werking als studentenorganisatie (met uitgebreide aandacht voor onze deelwerking en voor het diversiteitscharter). Hierbij kregen we heel wat informatie over de situatie in andere landen. Blijkt nog maar eens dat we ook binnen ESU nog heel wat werk hebben om de andere studentenorganisaties te sensibiliseren.
Daarna was het de beurt aan de sessie van Angelika Scherwitz-Gallegos getiteld 'The Study Centre for the Visually Impaired Students – holistic programme on support for blind and partially sighter students'. Zij gaf ons een uitgebreid beeld in de manier van werken in Karlsruhe. Luis Covas vulde dit aan met zijn persoonlijk verhaal 'Study and graduation as a blind person – institutional challenges and personal skills'.
Tegelijkertijd sprak Dainius Bakys over 'DfAICT, DfAEI learning programs and studies'. Hetgeen een lang pleidooi bleek voor een apart studieprogramma over deseign for all. Prof. Ruta Adomaitiene bracht gepasioneerd een pleidooi voor de correcte toepassing van de 'Convention on the rights of persons with disabilities'. Waarbij ze zwaar uithaalde naar de volgens haar totaal onproductieve en overgesubsidieerde sector van beschutte werkplaatsen. Tenslotte bracht Svjetlana Marijon, de zeer sympatieke Kroatische van Imagine, 'My experience in working with students with disabilities and the development of a support system in Croatia', een gepassioneerd verhaal over hun zelforganisatie en de prachtige dingen die ze reeds bereikt hebben.
In de namiddag sprak Joachim Klaus over 'personal experiences and institutions recommendations'. Daarna sprak Valentina Vukovic over 'Accessibility for students with disabilities in Croatië.
Tegelijkertijd sprak Karolis Verbliugevicius over 'Integration of the disabled into labour market'.
Een gepassioneerd doch niet echt boeiend gebracht verhaal over zijn wedervaren als werkzoekende hooggeschoolde met een functiebeperking. Een schrijnend verhaal. Daarna sprak Mija Pungersic over 'Higher education accessibility for disabled Slovenian perspective'. Daarbij ging een deel over de Slovense situatie met uitgebreid aandacht voor hun eisen en een ander deel over hun eigen werking als zelforganisatie. Tenslotte sprak Gaspar over zijn Bruges Conference.Daarna was het tijd voor de 'Poster Session' waarbij verschillende organisaties zichzelf voorstelden en hun folders en publicaties aan de man probeerden te brengen. Onze respact-stickers kenden een ongezien succes.
Ook op woensdagavond moest een lokaal etablissement bezocht worden, deze keer wederom het shoppingcenter. En inderdaad wederom in het 'traditionale houten dorp met plastieke appelboom'. En inderdaad het was wederom vreet gezellig.
Om af te sluiten zijn we naar een lokale bowlinghal getrokken, in hetzelfde gebouw. Ook aldaar vloeide het bier rijkelijk. Al moet ik er eerlijkheidshalve bijzeggen dat Gaspar en ik, grotendeels door mijn volslagen onkunde, schabouwelijk verloren van Jonas en Andrey, de Bulgaar, in een matchke tafelvoetbal. Donderdag
De laatste eigenlijke conferentiedag werd ingezet door Serge Ebersold van de OECD die sprak over 'Disability at higher education: a key factor for economical growth and social cohesion'. Hij werd gevold door Amanda Watkins van de European Agency die sprak over 'Acces to higher education for all students – duty or a luxury'.
Daarna was het tijd voor de terugkoppeling van onze bedenkingen en suggesties voor het Litouwse hoger onderwijs. Onze eigenste Verschoore bracht een impressionante hoeveelheid bedenkingen en suggesties. Gaspar formuleerde zijn bedenkingen op zijn eigenste onnavolgbare wijze, waarbij hij vooral een pleidooi bracht voor studentenparticipatie.
Het laatste woord was voorbehouden van Ruta Ruolyte die sprak over de situatie in Litouwen en de activiteiten van LSS.
De rest van de dag was voorbehouden voor wat ultimate netwerken en emotioneel afscheid nemen. Daarna was het hoogtijd voor nog wat hardcore stadslenteren. Ook dat was wederom bijzonder geestig. We (Gilles, Ruta, Jonas, Andrey, Guda en mezelve) trokken eerst naar de
Havana Social Club, hetgeen een cafe bleek te zijn met een Cubaanse inrichting, hetgeen neerkwam op foto's van El Che, Cubaanse vlaggen en vreet chice zetels. Door problemen met den tap moesten we genoegen nemen met een citroenig witbier, niet echt mijn ding, we hebben er dan maar twee gedronken. Daarna moesten emotioneel afscheid nemen van Guda. We trokken gezwind naar het Café de Paris, gevestigd vlak naast de Academy Francaise. Omdat honger begon toe te slaan begaven we ons naar iets vreet traditioneel voor een Cepelinai. Dit blijkt gehakt omhuld in een soort aardappeldeeg en dan gekookt. Ik moet zeggen vreet lekker. Van al dat eten krijgt een mens dust, die zijn we dan maar op café gegaan voor veel en goedkoop bier.
Vrijdag, terugkeerdag.
Na nog een laatste stevig ontbijt tijd voor onze koffers te pakken. Na een korte stop in het shoppingcenter zijn de stad wederom ingetrokken. Deze keer hadden we een afspraak bij Ruta (en onze Gilles uiteraard), die vreet lekker gekookt hadden, gevulde tomaten en aardappels in de oven. Daarna luchthavenwaarts, waar uiteraard nog meerdere sloefen aangekocht werden.
Kortom een zeer interessante conferentie, interessante dingen gehoord, interessante dingen geleerd, interessante mensen (beter) leren kennen maar zeer zeker ook interessante dingen gezien, gegeten en gedronken.
Alle mogelijke (foute) foto's zoals steeds op facebook.
Abonneren op:
Posts (Atom)
