De Vooruitgroep, Gentse progressieven die genoeg hebben van al dat Vlaams-nationaal gezwam, waaronder Pascal Debruyne, Eric Goeman, Ida Dequeecker, Rik Pinxten, Dirk Tuypens, Ico Maly, Dominique Willaert en Jan Blommaert, heeft een zeer interessant
opiniestuk geschreven. Enkele bijzonder rake passages:
"Het opvallendste kenmerk van de voorbije verkiezingen is wellicht dat de standpunten van de N-VA bijna op geen kritiek stuitten. Alsof er op programma en ideologie niets af te dingen valt. Ook de progressieve partijen Groen! of SP.A konden of wilden geen ernstig tegenwerk bieden. Zij waren soms kritisch over de methode of over de haalbaarheid van enkele punten.
Praktische bezwaren dus en geen principiële. Heeft de N-VA dan de ideale synthese geformuleerd die alle tegenstellingen tussen conservatief en progressief overstijgt in een nieuw maatschappijmodel dat iedereen tevreden stelt?"
De Vooruitgroep ziet drie cruciale pijlers van de sociaal-economische doctrine van de N-VA:
(con)federalisme, het Europese superniveau als vervanger voor het Belgische staatsverband en de onmiskenbare neoliberale visie op het toekomstige Vlaanderen.
Dat laatste analyseren ze als volgt:
"Vlaanderen moet een topeconomie worden in een geglobaliseerde wereldeconomie waar alleen the fittest de Darwiniaanse struggle for economic survival zullen overleven. Voor de N-VA zal Vlaanderen tot de overlevers behoren, of het zal niet zijn. Dat dit competitiemodel ook noodzakelijkerwijs verliezers kent, ook binnen Vlaanderen trouwens, en dus de sociaal-economische onevenwichten in de wereld en binnen Europa versterkt, is daarin slechts een jammerlijk neveneffect. Zielig voor Griekenland of eventueel Wallonië, als Vlaanderen maar in de kopgroep zit."
Het volharden in de neoliberale boosheid
"Dat de maatschappijvisie van de N-VA het epitheton ultraliberaal verdient, staat als een paal boven water. De hele Vlaamse, Belgische én Europese politieke mainstream is gewonnen voor een besparingsbeleid dat de openbare financiën aanpakt, de burgers om opofferingen vraagt en tegelijk de lasten voor ondernemers verlicht, vanuit een verkeerd begrip dat dit automatisch tot meer jobs en welvaart zou leiden. Het unieke kenmerk van het nationalisme à la De Wever zit hem dus niet in elke pijler afzonderlijk, maar misschien wel in de unieke verbinding tussen deze elementen."
Het is het niet de meest toegankelijk geschreven analyse, maar wel bijzonder raak. Ik onderschrijf hem dan met plezier.
"Voor een door het VOKA bestuurd Beieren aan de Schelde bedanken we!"
