vandaag, 8 mei, is het Moederdag (hiep hiep hoera voor alle moeders!) maar vooral de herdenking van een van de prachtigste momenten van de recente geschiedenis.
Vandaag herdenken we de overwinning op het fascisme. Het Duits nazisme werd vandaag in 1945 verslagen door een omvangrijke coalitie van volkeren, die zich niet wouden onderwerpen.
Op zo'n dag is het belangrijk stil te staan bij alle slachtoffers van het fascisme. Maar daarnaast ook om stil te zijn dat fascisme géén verslagen ideologie uit het verleden is. Het fascisme werd niet vernietigd, het werd verslagen. Op 8 mei 1945 was het Japans fascisme nog springlevend, Spanje en Portugal bleven bloedige dictaturen tot ver daarna. Tal van landen kenden sedertdien nog moordende militaire regimes. Denk maar aan Chili, of vlak bij de deur Turkije en Griekenland.
Fascisme is vandaag als ideologie nog springlevend, extreem-rechtse demagogen en aanverwante krachten aan het uiterst rechtse deel van het politieke spectrum ageren vandaag nog steeds tegen minderheden, denk maar het aan blijvend schrijnende lot van de Roma, Sinti en andere of aan de constante haatcampagnes tegen moslims.
Vandaag brengen we Mikis Theodorakis met het prachtige 'Ki esi lae vasanismene'. De historische opname toont Theodorakis in zijn eerste concert op Griekse bodem na de val van het kolonelsregime. Hij zingt over het concentratiekamp van Oropos, waar hij zelf gevangen werd gezet. Hij zingt over hoe de kampen en het fascisme nooit vergeten zullen worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten