Over haar leven, laten we de vrienden van chinasquare aan het woord:
Han Suyin was de schrijversnaam van Rosalie Kuanghu Chow die geboren werd in 1917 in de provincie Henan. Haar vader was een in België opgeleide Chinese spoorweg-ingenieur van Hakka-afkomst terwijl haar moeder Marguerite Denis Vlaamse was uit hoge kringen. Moeder Denis vertelde haar dochter banden te hebben met het Nederlands Koningshuis en gaf haar een katholieke opvoeding. In 1935 studeerde ze geneeskunde in Brussel en ze keerde in 1938 terug naar China waar ze de nationalistische generaal Tang Pao-Huang huwde. Ze ging werken als verpleegster in een Amerikaans christelijke missie te Chongqing. Haar eerste roman “Bestemming Chunking” was geïnspireerd door haar ervaringen uit die periode. Het koppel adopteerde een dochter Tang Yungmei. In 1944 vertrok ze naar Londen om haar studies geneeskunde te voleindigen aan het Royal Free Hospital. Haar man stierf in de burgeroorlog terwijl ze nog in Londen was. Gediplomeerd beoefende ze haar beroep in Hong Kong in het Queen Mary Ziekenhuis waar ze verliefd werd op Ian Morrison, een oorlogscorrespondent die gedood werd in 1950 te Korea. Deze relatie komt aan bod in haar roman “A Many-Spendoured Thing” en ook later in “My House Has Two Doors”. In 1952 huwde ze de Britse officier Leon Comber die werkte in Maleisië waar ze eveneens een tijdje werkte in een ziekenhuis vooraleer in Singapore een hospitaal te openen. Ze weigerde een baan als lerares maar droeg bij tot de oprichting van de Nanyang universiteit in Singapore. Als reden gaf ze op liever te willen bijdragen tot een nieuwe Aziatische letterkunde dan Dickens te moeten onderwijzen. In 1955 wordt haar roman “A Many-Splendoured Thing” verfilmd en de muziek ervan kreeg een prijs. De opbrengst van de film werd besteed aan de operatie van haar adoptiedochter die leed aan longontsteking. Van de film werd later nog een soap gemaakt die op de Amerikaanse TV liep van 1967 tot 1973. In 1956 publiceerde ze de roman “And the Rain My Drink” die als anti-Brits ervaren werd. Haar man moest aftreden als vice-hoofd van de Special Branch en werd afgevaardigde van het boekenhuis Heinemann. Het koppel scheidde in 1958. Hij trok naar Hong Kong waar hij directeur van Heinemann werd. In 1960 huwde ze de Indische kolonel Ratnaswamy en leefde een tijdje in Bangalore, later woonden ze in Hong Kong en Lausanne. Hij overleed in 2003. Na 1956 bezocht Han Suyin China vrijwel jaarlijks. Ze kon dit blijven doen tijdens de Culturele revolutie. Ze trad op in 1974 bij de stichting van de Vriendschapsvereniging VS-China in Los Angeles. Culturele en politieke conflicten tussen oost en west spelen een centrale rol in haar werken evenals de bevrijdingsstrijd in Zuidoost Azië en de Chinese politiek sinds het einde van het Keizerrijk. In China is ze bekend om haar 2 delen van Mao’s biografie een ook deze van Zhou Enlai. In België was ze vaak voor conferenties. Han Suyin betekent “de stem van de Han”: ze beschouwde de Hakka’s waarvan ze afkomstig was als een zijtak van de Hannen. Alles bijeen schreef ze 40 boeken en gaf ze 2000 lezingen in VS, EU en China. China bekroonde haar ook met een vriendschapsprijs.
Ik zou zeggen als de vliegende bliksem naar de lokale bibliotheek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten