De dokters Mareska en Heyman noemen de Gentse beluiken in hun onderzoek van 1845 nog ‘vuile goten’. Net zoals vele andere industriesteden kent Gent vanaf de negentiende eeuw overbevolkte en onhygiënische arbeidersbuurten met duizenden kleine beluikhuisjes. Veel ervan blijven tot diep in de twintigste eeuw bewoond. Het is als een aflossing van de wacht door achtereenvolgende generaties armen. Vanaf de jaren 1970 brengen een onderzoek van de WIARUG (Werkgroep Industriële Archeologie van de Rijksuniversiteit Gent) en het pas opgerichte MIAT de Gentse beluiken onder de aandacht. In de jaren 1980 maakt het stadsbestuur werk van de huisvestingsproblematiek en lanceert het renovatieplannen voor de beluiken.
Hilde Langeraert, conservator van het MIAT, neemt je mee naar de verborgen hoekjes en vergeten verhalen van de Gentse beluiken.
een organisatie van Vormingplus Gent-Eeklo en/in Bibliotheek De Krook - lokaal: De Blauwe Vogel (verdieping -1).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten