De voornaamste programmapunten worden door Peter Mertens opgelijst voor de krant De Standaard. Lees ze hier rustig na.
De campagne van de partij, Stop het Politieke Circus, is zeker niet onopgemerkt voorbij gegaan. “De kiescampagne van het jaar 2009 zal de geschiedenis ingaan als de campagne van de rode neuzen.” Dat schreef Luc Van der Kelen in Het Laatste Nieuws. “De rode neuzen zijn het symbool van een kiescampagne gedomineerd door sprookjesvertellers die circustrucs vertonen”.
Carl Devos formuleerde het als volgt: "Dat links populisme geeft ook linkse kiezers de mogelijkheid om een foertstem tegen het systeem uit te brengen zonder op rechtse partijen te moeten stemmen. Voor velen is dat een aantrekkelijke gedachte. PVDA+ kan verrassen.”
Zowat alle redenen om voor PVDA + te stemmen worden door Walter Pauli mooi op een rijtje gezet, een lang citaat:
Voor het eerst sinds een kwarteeuw doet de PVDA; nu PVDA+; een gooi naar een parlementszetel, of op zijn minst naar een paar procenten extra om zo politiek relevant te worden. De ooit zo dogmatische PVDA veranderde daartoe in de populistische, zelfs ietwat humoristische PVDA+.
PVDA+ haalt de mosterd bij de Nederlandse Socialistische Partij van Jan Marijnissen. Ook die stichtte zijn partij op de puinen van een aantal communistische en marxistische partijtjes en groupuscules. Maar zijn SP ruilde elk dogmatisme in voor een links doch volks, zelfs populistisch anti-establishmentprogramma. En het bracht zowel Marijnissen als de SP succes.
Het 'links populisme' is sindsdien algemeen aanvaard en wordt door elke PVDA'er ook de in de praktijk beleden. In het recente boek van PVDA-voorzitter Peter Mertens is het met een loep zoeken naar de term 'marxisme'. Maar concrete verhalen van de kleine man zijn er met tientallen. Men preekt niet meer het communisme, men valt het kapitalisme aan, met een omweg. Men viseert de banken, Electrabel, de superbonussen van de managers, deze regering.
Men zoekt, peutert én krijgt toegang tot de media. Ineens is Tine Van Rompuy niet meer uit de pers weg te slaan. Het Laatste Nieuws geeft haar zelfs een dagelijkse column. Peter Mertens blijkt in televisiedebatten geen raddraaier of oproerkraaier, laat staan een bommenlegger, maar een man met wie rationeel over politiek te discussiëren valt. Hij pleit bijvoorbeeld wél voor de oprichting van een nieuwe ASLK als antwoord op de financiële crisis. Het is een vorm van etatisme die tot halfweg de jaren negentig volkomen acceptabel was in België. En in Antwerpen hamert Dirk Van Duppen op de strijd tegen de BAM-projecten. En hij doet dat op zijn terrein. De volksgezondheid en het fijn stof.
En zo is de PVDA stilaan 'de kleine partij voor de kleine man''. Nog altijd marxistisch in de hoofden van haar leiders, maar links-socialistisch in haar concrete eisen. En niet meer gehinderd door mediastilte, maar geholpen door enige steun van enige BV's. Jonas Geirnaert was al langer een fellowtraveller, acteur Dirk Tuypens ook, maar nu doen ook collega's als An Nelissen, Andrea Croonenberghs of Nigel Williams mee. En intussen heeft de partij ongeveer de eerste ludieke actie uit haar bestaan verteerd: alle politici op affiches krijgen een (rode) neus opgeplakt. Flauw, stom, antipolitiek: het zal allemaal wel. Maar ertegen protesteren heeft ook zo weinig zin.
Tenslotte nog een woordje over de 'tegencampagne' van de SPa van de voorbij tijd met de stelling dat een stem op de PVDA de 'conservatieve revolutie' in België zou waar maken en dat links hierdoor enkel verzwakt zou worden.
Peter Mertens, voorzitter van de PVDA zei hiervoor dit:
"Ik begrijp die panische angst en verkrampte houding van mensen als Vandenbroucke niet. Hij wil niet praten over het linkse gedachtegoed. Dat is verkeerd, want zo gaat het debat alleen maar over rechts. SP.A zou ons dankbaar moeten zijn dat wij linkse mensen nog een alternatief geven. Het verhaal van de SP heeft de PVDA in Nederland ook gered."
De PVDA reikt de SPa en trouwens volledig links de hand.
De linkse PVDA+ doet een constructief voorstel aan de sp.a om links te versterken. Daarmee moet een einde komen aan “de vliegenmepper-stijl” om alle linkse sociale voorstellen vanuit de Grasmarkt meteen neer te slaan.
Omdat we een constructieve partij zijn herhalen we aan de sp.a ons voorstel om links te versterken: een durfplan om de vermogensbelasting of euromiljonairstaks op de agenda te zetten. Het is een eis van de twee grote vakbonden en van de belangrijkste sociale bewegingen. Het bestaat ook in buurlanden Luxemburg en Frankrijk. En het levert bijna 7 miljard op voor jobs in de zorgsector en het onderwijs, en voor de herfinanciering van de sociale zekerheid.
De PVDA+ hoopt met dit voorstel de sp.a uit haar kramp te bevrijden. Er gaat geen dag voorbij, of links krijgt een veeg uit de pan van de sp.a-leiding. Kopman Vandenbroucke waarschuwde vorige week reeds voor ‘lastige horzels in het parlement’. In De Morgen van dit week-end zegt voorzitster Gennez dan weer dat ze weinig te leren heeft van de PVDA+. De voorstellen van de linkse PVDA+ kunnen volgens haar wel “leuk zijn op café”, maar zijn toch “vooral een waste of energy”. Nou moe.
De afgelopen jaren heeft de sp.a 8% van de stemmen verloren. En die zijn niet naar de PVDA+ gegaan, maar naar rechts.Verhinderen dat er stemmen naar rechts gaan, dat noemen wij een versterking van links. En dat doe je met inhoud. Vandaar ons voorstel aan de sp.a om de euromiljonairstaks op de agenda te zetten. Een maatschappelijk debat over linkse themata, in plaats van over lastenverlaging en jobkorting, versterkt links. De sp.a moet daar geen schrik van hebben. Dit is geen ‘leuke café-praat’. De vermogensbelasting is spek met eieren om te verhinderen dat de kleine man moet opdraaien voor de crisis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten