7.29.2009

Vlaamse overheid discrimineert doven in het onderwijs

Fantastisch nieuws uit de Gentse rechtbank van eerste aanleg, de Vlaamse Gemeenschap werd schuldig bevonden aan discriminatie. De ouders van vier dove leerlingen dienden in maart een verzoekschrift in tegen de minister van onderwijs en hun school omdat ze niet voldoende aanpassingen kregen om te kunnen studeren in de school naar hun keuze. Voor slechts 7 van de 30 lesuren kregen ze een doventolk ter hunner beschikking, de rest van de tijd was er gewoonweg geen ondersteuning.
Op zich is dat uiteraard niet 'fantastisch', integendeel, het is ronduit schandalig dat die leerlingen en hun ouders naar een rechtbank moesten stappen om redelijke aanpassingen te verkrijgen. Ronduit fantastisch is wel dat de Vlaamse Gemeenschap schuldig is bevonden. Er werden al heel wat acties ondernomen door de dovengemeenschap, door diverse belangenorganisaties en tal van andere organisaties en bewegingen, met geen enkel gevolg. Hiermee is nog eens duidelijk het belang bewezen van een degelijke discriminatiewet. Sensibilisering is 1 ding, maar een rechterlijke uitspraak is zoveel meer.
De Vlaamse Gemeenschap wordt nu verplicht om deze discriminatie weg te werken. De rechter stelt dat leerlingen een tolkurenpakket van minimun 70% van de lesuren moeten krijgen.

Fevlado, de Federatie van Vlaamse DovenOrganisaties vzw, reageerde ronduit enthousiast:

Fevlado is zeer verheugd met deze principiële uitspraak van de rechtbank van Gent en spreekt van een belangrijke mijlpaal voor gelijke onderwijskansen voor dove leerlingen. Na meer dan 10 jaar (toen voor het eerst een dove leerling beroep kon doen op een tolk) wordt nu eindelijk het recht van alle dove kinderen en jongeren op gelijke onderwijskansen volledig erkend.

Het vonnis van de rechtbank van Gent vormt een eerste grote uitdaging voor de nieuwe minister van Onderwijs Pascal Smet, die ook bevoegd is voor Gelijke kansen. Fevlado hoopt dat de nieuwe minister van Onderwijs en Gelijke kansen het recht van dove jongeren en kinderen op gelijke onderwijskansen in woord en daad naar waarde zal schatten en de nodige redelijke aanpassingen zal voorzien – niet alleen voor de vier leerlingen in kwestie, maar voor alle dove kinderen, jongeren en volwassenen in het regulier middelbaar-, hoger- en volwassenenonderwijs.


Ik zie al uit naar de reactie van Pascal Smet.

Het huidige regeling mbt tolkuren in het onderwijs vind je in deze omzendbrief.
Het volledige persbericht van Fevlado


7.16.2009

Een dagje Jubelparkmuseum

Kameraden en vrienden,

voor het eerst in lang heb ik terug vakantie, waar een vooropzeg toch niet allemaal goed voor kan zijn. Gisteren kon het niet laten en ben ik gewoon naar kantoor gegaan, maar bon, het was daar ongelofelijk rustig, dus had ik een zeer productieve dag. De werklust is moeilijk af te leren, maar bon, wat moet dat moet, dus zal ik een éfforken doen.

Maar een gerust gemoed begon ik vandaag aan mijn vakantie. Ik ben de hele dag de toerist gaan uithangen in Brussel. Het moet gezegd zijn, dat is ferm vermoeiend. Het is mij een raadsel hoe die busladingen Duitsers, Japanners, Amerikaanders en Spanjaarden dat doen, zo hele dagen van got naar her lopen om 'alles' te bezichten.



Hoe dan ook vandaag was voorbehouden voor het Jubelpark in onze nationale hoofdstad. Mét picknik in het park. Daarna was het de beurt aan het Koninklijk Museum voor Kunst en Geschiedenis.

Dit federale museum is werkelijk serieus de moeite. Ik had dit museum reeds tweemaal bezocht in mijn (veel) jongere jaren, samen mijn vader, die verdienstelijke pogingen deed om zijn zonen het nodige culturele kapitaal mee te geven. Dit was intussen weer lang geleden en het museum is sindsdien veranderd en vernieuwd.



De collectie is werkelijk immens, maar een fractie ervan staat opgesteld in dit reusachtige museum, kun je nagaan. En voor ieder wat wils, gotische triptieken, vroegromaans textiel, renaissance huiskamers, wandtapijten, stenen pijlpunten, ijzertijd sieraden, Etruskische vazen, Griekse beeldjes, Romeinse munten, Egyptische kattenmummies, een gigantische beeld uit het Paaseiland, een collectie precolumbiaanse beelden om U tegen te zeggen, vroeg-Islamitische tegels, een prachtige reeks Nepalese beeldjes, kortom te veel om op te noemen.

ter illustratie een licht debiele foto van uw kameraad met een (momenteel toch) sympathieke Egyptenaar.


Ik zou zeggen neem gerust een kijkje om de website, waar een mooie kijk op de collectie online staat.


Beste vrienden, voor de prijs moet je dit alles niet laten, een luttele 5 euro voor de werkende medemens (wat ik toch nog steeds placht te zijn), maar met kortingen voor studenten, werkelozen, en zelfs gratis voor de kinderen. Ik zou zeggen allen daarheen!



update: blijkbaar was de dag zodanig vermoeiend dat ik vergeten was om op de 'publiceer'-knop te duwen. 17/07

7.07.2009

Karin Heremans en haar pijnlijke argumenten

Solidair, zowat het enige overgebleven progressieve weekblad in België, brengt deze week een opmerkelijk interview met Karin Heremans, de directrice van het Koninklijk Atheneum van Antwerpen, je weet wel die nu ook zonder hoofddoeken.

Er worden drie argumenten aangehaald:

1. een statement maken, 'niet alles toelaten':

... Maar leerkrachten kregen meer en meer problemen. Over wetenschappelijk onderzoek, want dat is strijdig met hun visie op de evolutie. Buitenschoolse uitstappen zijn een probleem. Ook over kledij: volgens hen verplicht de islam de hoofddoek, sommige begonnen lange zwarte kleren te dragen, het gezicht volledig te bedekken,... De druk van die groep bij ons zo groot dat ons project van leven in diversiteit en pluralisme in gevaar kwam. Ik noem mij links en progressief, maar ik ben wel zover dat ik vind dat we in naam van die principes, niet zomaar alles moeten toelaten. Ik wil ons project en onze basiswaarden beschermen en daarom moet ik wel deze spijtige beslissing nemen.


2. de jongeren voorbereiden op een onverdraagzame maatschappij:

... En ook omdat we rekening moeten houden met hoe de maatschappij intussen is geëvolueerd. We leveren vandaag wel mondige meisjes af, maar als ze dan leraar willen worden, kunnen ze dat niet omdat ze dan hun hoofddoek moeten weglaten en dat willen ze niet. En dus kunnen ze alleen moslimleraar worden. Zo blijven we wel bezig. En zo geraken we nooit bij wat onze school nastreeft: de vicieuze armoedecirkel doorbreken en jongeren opleiden die in de maatschappij overal terechtkunnen en dezelfde kansen krijgen als iedereen. Trouwens, ook moslimmoeders zeggen me “U hebt gelijk, mevrouw, willen onze dochters verder komen in de maatschappij, dan moeten ze leren hun hoofddoek in sommige omstandigheden af te doen.”

3. een zaak van recrutering. Niet-moslims zijn blijkbaar afgeschrikt door een hoofddoek en dus moet zij die verbieden.

... Omdat wetenschappelijk onderzoek intussen heeft aangetoond dat leerlingen in gemengde scholen betere resultaten boeken dan in niet-gemengde.

... Het zit nu nog wel goed met die mix, we hebben nu 65 nationaliteiten, met op het totaal van de 600 leerlingen, een dertigtal Belgische, die zich hier trouwens heel goed voelen. We willen dat vooral zo houden. We willen van die hoofddoek af, omdat dit niet alleen voor sommige moslims een symbool is, maar ook voor mensen uit India en Oost-Europa, die er ook veel zijn in Antwerpen. Voor hen is die hoofddoek een reden om niet naar het atheneum komen te komen.

Jawadedade, dat zijn nogal redeneringen. Het laatste argument is verstaanbaar en toont andermaal ons falend onderwijsbeleid met die quasi-onderwijsmarkt die door prof. Nicaise en OVDS zeer terecht wordt aangeklaagd.
De eerste twee argumenten zijn pijnlijk. De eerste is een pijnlijk teken van machteloosheid en zelfs radeloosheid. We kunnen niet om met bepaalde zaken, we kunnen niet goed overweg met bepaalde vragen of meningen van leerlingen, dus gaan we hen eens treffen waar ze het voelen, even 'de grens stellen'. Ronduit pijnlijk is dat.
De tweede is gevaarlijk defaitistisch. 'Gewoon worden aan racisme, daar begin je best reeds mee in de wieg'. Dat is voor een schoolbestuur zelfs een schandalige stelling.

7.06.2009

Yevgueni op de Gentse Feesten

Kameraden en vrienden,
de ware Genteneirs onder ons, en zich-integrerende-anderstalige-nieuwkomers voelen het in elke cel, de enige echte Gentse Feesten komen er aan.
10 dagen ambiance en vetzakkerij, en uiteraard de nodige portie cultuur en hoogstaande muzikale optredens. Het volledige programma kun je hier nalezen.

Bijzondere aandacht wil ik vestigen op het optreden van Yevgueni op onze nationale feestdag (21 juli voor de zwartzakken onder ons) om 18u30 op Pole Pole.
Deze band met daarin voormalige collega, toetsenist en fiere pappa, Geert Noppe, maakt bijzondere geestige kleinkunst, met aanstekende muziek en af en toe ronduit fantastische teksten.
'Manzijn' en 'Nieuwe Meisjes' zijn ondertussen klassiekers aan het worden. Maar mijn absolute favoriet is en blijft 'Sara'.



Zeg 'ns meneer waar is Sara gebleven,
Sara komt nooit meer terug
Sara meneer was de tijd van mijn leven
maar ze komt nooit meer terug
Het huis is verkocht en de toog is gesloopt meneer
Sara komt nooit meer terug

De gordijnen al dicht maar wij zaten nog binnen
dat gebeurde wel vaker toen
Voor ons moest de nacht dan nog echt goed beginnen
overdag was er toch niets te doen
En de nacht die bleef duren zolang zij dat wou
en wij hoopten maar dat hij nooit eindigen zou

Maar zeg 'ns meneer waar is Sara gebleven
Sara komt nooit meer terug
Sara meneer was de tijd van m'n leven
maar ze komt nooit meer terug

De lege glazen die plaatsten we sluw
op het randje van de toog
en wachtten dan af als een stel oude bokken
tot Sara voorover boog
En wij drinken lijk zot want hoe meer glazen leeg
Hoe meer inzicht je in Sara's binnenkant kreeg

Maar zeg 'ns meneer...

En Sara die draaide ook altijd de platen
die je het liefste wou horen
Steeds dezelfde liedjes maar ze klonken elke keer weer
beter dan ooit tevoren
En dan sprongen we op tafel de stoelen opzij:
"Wie danst 'Walzing Mathilda' met mij?"

Maar zeg 'ns meneer...

Ik zou zeggen allen daarheen!

Voor diegenen die kleinkunst niet direct hun genre vinden, kunnen uiteraard iets anders uit het programma pikken om naar toe te gaan, we komen elkaar vast en zeker achteraf wel nog tegen. Tot dan!