het ontstaan van Europa en de verdrijving van joden en moslims

De Islam in Europa, het is en blijft een controversieel onderwerp. Nog al te vaak wordt beweerd door verkapte (en onverkapte) racisten dat de islam geen deel uitmaakt van 'onze' 'joods-christelijke' 'Europese beschaving'.
Daarbij worden grote delen van de Europese geschiedenis straal genegeerd. Vandaag brengen we een opgenomen lezing van Tariq Ali over een bijzonder interessant stukje Europese geschiedenis, de middeleeuwse aanwezigheid en de daaropvolgende verdrijving van joden en moslims in het hedendaagse Spanje.

Missa Brevis van Gastoldi

Beste vrienden, wie vanavond niet weet wat gedaan en eens iets cultureels wil doen van het katholieke soort kan vanavond in de Sint-Pieterskerk (op het Sint-Pietersplein of wat had je gedacht?) naar het Vocaal Emsemble Seicento gaan luisteren, zij brengen de Missa Brevis Oratio van Giovanni Giacomo Gastoldi.
Het is een mis, maar dan doorspekt met de prachtige composities van deze Italiaanse barok-componist. Een aanrader zou ik zo zeggen.

Meer over Gastoldi

Cultuur zoekt visie (en middelen)

Joke Schauvliege kreeg bij haar benoeming op het departement Cultuur de wind serieus van voren. Een lichtgewicht uit de Oost-Vlaamse plattelandsCD&V op een moeilijk departement. Direct vlogen de cultuurpausen en prominente schrijvers in hun pen. Ze had geen noemenswaardige kennis van cultuur of van cultuurproducties in Vlaanderen, buiten dan, zo moest ze zelf bekennen, dorpstoneel in Evergem. Veel van die kritiek was, mijns inziens, onterecht en ingegeven door machisme.
DeWereldMorgen en cultuurtijdschrijft RectoVerso brachten een zeer interessante analyse. Wouter Hillaert schreef in dat artikel volgende passage:

"Over cultuurminister Joke Schauvliege heeft de culturele sector zich al zo schor gebruld dat er haast geen stem overblijft voor het echte debat rond cultuurbeleid. Hoe moet de politiek zich verhouden tot de diverse vormen van cultuur in de samenleving? En hoe maakt cultuur zich in die samenleving waar, wat is haar belang?

Dat Schauvliege afgelopen najaar kop van jut was, kwam de politieke én culturele klasse eigenlijk niet zo slecht uit. Vanuit de politiek bekeken is ze de uitvoerder van een impopulair, maar noodzakelijk besparingsbeleid en dient ze dus als buffer. Voor de culturele elite vormt ze een makkelijk doelwit om de publieke opinie van schandelijk onrecht te overtuigen. Want besparingen ja, maar toch niet door haar, iemand zonder kennis van zaken? This must be a practical Joke! Inderdaad.

Schauvliege fungeert vooral als bliksemafleider. Ze leidt de aandacht af van het feit dat zowel de politieke als de culturele klasse weinig antwoorden hebben op minstens een van beide vragen waarop elke cultuurpolitiek stoelt: wat is de verantwoordelijkheid van de politiek tegenover cultuur, en hoe moet cultuur fungeren in de samenleving?

Wat de politiek voor cultuur kan betekenen is voor de sector wel duidelijk, zeker budgettair. Maar juist in politiek opzicht is het ook zonneklaar dat de cultuursector de samenleving steeds minder van haar belang kan overtuigen: het draagvlak smelt eerder weg dan aan te dikken. Omgekeerd koestert de politiek vaak allerlei verwachtingen over cultuur, niet zelden ingegeven door ideologie of eigenbelang. Maar in de praktijk houdt men zich liever ver van cultuur vandaan, of gaat men er erg ongemakkelijk mee om.

Een politiek die niet met cultuur weet om te gaan en een cultuur die politiek weinig voorstelt: het is als doembeeld gelukkig wat overtrokken, maar in ieder geval voor beide partijen nefast. Politiek en cultuur dienen elkaars mogelijkheden beter te leren kennen, in plaats van enkel elkaars (gebrek aan) visie aan te vallen. Hoe kan een voldragen beleid eruit zien?"

Op diezelfde DeWereldMorgen staat ook een interessant interview met Bert Anciaux over het beleid van diens opvolger.

Zuid-Soedan, nieuw land, nieuwe mogelijkheden tot uitbuiting

Kameraden en vrienden, het is tijd om nieuwe atlassen te kopen (voor diegenen die nog papieren atlassen hebben tenminste), er komt een nieuw land bij: Zuid-Soedan.


Ik moet zeggen een nieuw land, dat is steeds een vreemde zaak. Vooral als er dan een heel propaganda-offensief mee gepaard gaat: Soedan heeft een evil regime, een staatshoofd dat 'gezocht' wordt, een boosaardig islamitisch regime, banden met de evil Chinezen, een christelijk zwart zuiden dat onderdrukt wordt door de islamitische arabieren in het noorden,... Kortom alle elementen uit het klassieke koloniale propaganda-handboek.

Een aantal reportages voor zij die niet goed mee zijn.




lees ook het steeds interessante JeuneAfrique.

Gelukkig zijn er voldoende analyses te vinden die het een en ander kunnen duiden:

Staf Henderickx, dokter voor het volk en gemeenteraadslid in Lommel met een passie voor Soedan, omschrijft de situatie als volgt:
"Het zuiden van Soedan is zowat het laatste gebied in Afrika waar de bodemrijkdommen nog niet ontgonnen zijn. Nu de bevolking zich uitsprak voor onafhankelijkheid, staan heel wat landen klaar om daar verandering in te brengen."
Lees het volledige artikel over de 'laatste maagd'.

Siddig Yousif, van de Communistische Partij van Soedan, maakt zich zorgen over de toekomst van het nieuwe land:
"De VS pompen momenteel veel geld in het zuiden en verhogen de druk om het referendum zeker op 9 januari te laten doorgaan. In de huidige omstandigheden zal dat uitlopen op splitsing en oorlog. De VS hopen op die manier snel de controle over de Soedanese olie (die nu vooral naar China wordt uitgevoerd, n.v.d.r.) terug te veroveren en voet aan wal te krijgen in een strategische regio in Centraal-Afrika. Ze denken enkel aan hun eigen belangen, de gevolgen voor de nomaden in de grensstreken en de vrede deren hun niet. Ze trainen al gevechtspiloten en bouwen met de hulp van Oeganda structuren uit in het zuiden. De huidige leider van het SPLM twijfelt zelf of de toekomstige staat, Zuid-Soedan, democratisch zal zijn."
lees het volledige artikel.

Meer over dit fascinerende land en de vele mythes die er over verspreid worden:
DeWereldMorgen over George Clooney,
hele en halve waarheden en
countercurrents over de Darfur Crisis.

moeten er nog pannenkoeken zijn?

Kameraden en vrienden, vanavond worden er pannenkoeken gegeten.

Het is Onze-Lieve-Vrouw Lichtmis. We moeten daar eerlijk in zijn, dit is geen groots feest, het is zelf geen bijzonder bekend feest.
Het is vooral bekend omwille van de traditionele pannenkoeken.


meer over deze feestdag, uiteraard op wikipedia, kerknet en beleven.org

Voor de mensen die geen Ons Kookboek staan hebben thuis: Pannenkoeken

Wat heb je nodig: zelfrijzende bloem, 200 gram; suiker, 30 gram, vanillesuiker, doe maar een pak, maar laat ons eigen zeggen naar eigen smaak; melk, een halve liter (halfvolle of zelf magere mag, maar volle is beter, het is tenslotte geen dieetvoer); 4 eieren en tenslotte vetstof (maïsolie ofzo mag, maar doe mij maar boter).

(gezeefde) bloem en suiker in een kom, de eieren erbij, dan wat melk, kloppen (met de mixer zou ik zo aanraden), en geleidelijk de rest van de melk erin.
Blijven gaan tot een egale smeuïge deeg hebt (geen klonters dus).
(proeven van de deeg is altijd aan te raden, al moet je nog voldoende over laten om pannenkoeken mee te bakken).

Dan moet je enkel nog je pan invetten en goed verhitten, bakken en op tijd omdraaien.

Wie geen zin heeft om pannenkoeken te bakken of die gewoon liever op zwier wil, kan vanavond naar het Huis van Alijn gaan voor een heus pannenkoekenfeest.

Veel plezier zou ik zo zeggen.