In de als schatkamer ingerichte tweede sacristie hangt een schilderij van de aanstelling van 'de laatste abt' van de Sint-Pietersabdij, De Intronisatie van Dom Celestin Lou.
Dit schilderij werd in 1972 aangekocht door de Stad Gent en is sinds deze maand in permanente bruikleen gegeven aan de Onze-Lieve-Vrouw-Sint-Pieterskerk.
'De Laatste Abt'
De geschiedenis van de Sint-Pietersabdij op de Blandijnberg leert ons dat Martinus van de Velde, tussen 1789 en 1796, de laatste abt was van de abdij. Op 1 september 1796 werd per decreet van de Franse revolutionaire regering de abdij (samen met alle religieuze instellingen) afgeschaft. Nadien werd de gebouwen van de abdij deels gebruikt als kazerne en deels afgebroken om het plein aan het leggen. De parochiekerk werd afgebroken en de abdijkerk werd na enkele jaren museum de nieuwe parochiekerk onder de naam 'Onze-Lieve-Vrouw-Sint-Pieterskerk'.
Toch zijn er nadien nog twee abten benoemd. Op 31 juli 1909 werd Dom Laurant Janssens, monnik van de abdij van Maredsous aangesteld. Toen leefde de Katholieke kerk nog in volle verwachting van een terugkeer van de voormalige abdij naar haar oude glorie.
Op 2 juni 1946 werd Dom Célestin Lou, monnik van Sint-Andries, benoemd tot abt. Deze abt moest de abdij heroprichten in China.
Dom Lou
Dom Lou was een Chinees toppoliticus die na het overlijden van zijn vrouw in 1927 intrad in de abdij van Sint-Andries te Brugge.
Dom Lou werd te Sjanghai geboren als Lou Tseng Tsiang op 12 juni 1871 als zoon van een protestantse bediende. Na een westerse talenopleiding begon zijn carrière binnen de diplomatie, bij de diplomatieke vertegenwoordiging van het keizerrijk in Sint-Petersburg. Daar leerde hij ook zijn Belgische vrouw, Berthe Bovy, kennen. Ze trouwden in 1899.
In 1906 werd hij gepromoveerd tot raadsman bij de vertegenwoordiging in Den Haag. In 1911 keert hij terug naar Sint-Petersburg, dit keer als gevolmachtigd gezant van het keizerrijk in Rusland. Na de uitroeping van de Chinese Republiek werd hij afwisselend eerste minister en minister van buitenlandse zaken.
In 1914 zorgt hij er als premier voor dat Chinese genietroepen naar het front trekken van de Eerste Wereldoorlog. Wie in de Westhoek de oorlogsgraven goed bestudeerd ziet er regelmatig Chinese 'technische adviseurs' liggen.
Als hoofd van de Chinese delegatie op het Congres van Versailles in 1918 hoopt hij voor China een beloning uit de brand te slepen voor haar participatie in de oorlogsgruwel. De conferentie wordt een zware teleurstelling, China wordt beloond noch gecompenseerd, Japan sleept zelfs een aantal concessies ten koste van China in de wacht.
Lou Tseng Tsiang wordt gedwongen een stap achteruit te zetten. Van 1923 tot 1926 werkt hij als gevolmachtigd gezant Zwitserland. Daar overlijd op 16 april 1926 zijn vrouw.
Hij trekt zich volledig terug uit de diplomatie en vestigt zich in België, waar hij in 1927 intreed in de Abdij van Sint-Andries bij Brugge.
Om de missionering van China te promoten benoemde Paus Pius XII hem tot abt van de Sint-Pietersabdij. Tijdens de intronisatie-ceremonie kreeg hij een steen mee van de Sint-Pietersabdij met de opdracht om deze abdij in China te doen herrijzen.
Die hoop bleef onvervuld, in 1946 was China in de naweeën van de Tweede Wereldoorlog, het verzet tegen de Japanse fascistische bezetter en tegen een eventuele hernieuwde Westerse overheersing leidde in 1949 tot de oprichting van de Volksrepubliek. Dom Lou stierf in januari van dat jaar in zijn abdij te Brugge.
“De Intronisatie van Dom Lou als titulaire Abt van de Gentse Sint-Pietersabdij in 1946”
Op 26 augustus 1946 werd abt Dom Lou officieel ontvangen door de stad Gent en door de kerkmeesters van de O.L. Vrouw-Sint-Pieterskerk in de oude abdij, toen dus kazerne.
De Brusselse schilder Joseph Damien (1879 – 1973) maakte een groots schilderij van deze gebeurtenis in de jaren 1953 – 1956. In 1974 werd het aangekocht door de Stad Gent en nu hangt het dus in onze kerk.
Op het schilderij zien we op het middenpaneel Dom Petrus Celestin Lou Tseng Tsiang, titulaire abt van de Sint-Pietersabdij te Gent, vergezeld van een reeks monseigneurs. Op het linkerpaneel staat de aanwezige diplomatie afgebeeld. Op het rechterpaneel zien we de lokale hoogwaardigheidsbekleders.
Het is geen topstuk, het is zelfs geen artistieke hoogvlieger, maar wat het zien waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten