3.21.2016

Dag tegen Racisme: 'de rug rechten en omhoog kijken'

Peter Mertens, voorzitter van de linkse PVDA, stuurde deze verklaring de wereld in naar aanleiding van de Internationale Dag tegen het Racisme.


Op deze Internatonale Dag tegen Racisme en Discriminatie is het goed te weten wat discriminatie doet. Het tast ons gevoel voor onrecht aan. Het laat ons wennen aan ongelijkheid en onrecht. In plaats van empathie komt afkeer. In plaats van solidariteit komen verwijten. Discriminatie maakt dat we slachtoffers van onrecht misprijzen, en hen zelf de schuld geven van hun situatie. Het zorgt er ook voor dat we 'argumenten' beginnen te zoeken om de discriminatie goed te praten, net zoals in de 'Verdeelde Klas'. Hoewel de discriminatie van de blauwogen arbitrair beslist werd, legden de kinderen al snel totaal onbestaande verbanden tussen blauwe ogen, intelligentie en karakter. Het onrechtvaardige werd gerechtvaardigd, en ongemerkt sloop een meerderwaardigheidsgevoel binnen voor de enen, en een minderwaardigheidsgevoel voor de anderen.

Uiteindelijk leert discriminatie ons om naar beneden stampen, en niet naar boven. Het is geen toeval dat racisme en discriminatie in de meeste gevallen gericht is naar bevolkingsgroepen die onderaan de sociale ladder staan. Discriminatie en racisme richten zich op de zwaksten. Op je buur die een sociale woning krijgt, en niet op de partijen die al jaren te weinig sociale woningen bouwen. Op je allochtone collega bij de voetbal, omdat hij wel een job heeft gevonden en jij niet, en niet op het beleid dat steeds meer hamburgerjobs mogelijk maakt en steeds minder voor vaste contracten gaat. Alles wat ons verdeelt, verzwakt ons. We hebben er net alle belang bij om samen de rug te rechten en naar boven te kijken, en samen op te komen voor een ambitieuze investeringspolitiek die echt investeert in betaalbare woningen, een plaats voor elk kind in de crèches en in het onderwijs, toegankelijke zorg, een democratisch jeugdbeleid en vast werk.

Het kan anders, het moet anders. Discriminatie is van vorige eeuwen. Diversiteit is realiteit geworden. In steden zoals Antwerpen en Brussel is de meerderheid ondertussen divers en heterogeen. Dat is aanpassen voor wie het anders heeft gekend. En het is gewoon voor wie er is opgegroeid. 'Tolerantie troef, bij de 15- tot 21-jarigen in de stad', zo schreef Gazet Van Antwerpen onlangs op basis van een uitgebreid opinie-onderzoek onder Antwerpse jongeren. 'Van thema's als een migratiestop of het dragen van een hoofddoek liggen ze al lang niet meer wakker.'. Zij zien de diversiteit als een positief aspect van hun stad. De politiek moet zich daar aan aanpassen, en van samenleven een prioriteit maken. Net zoals vele andere organisaties en bruggenbouwers, zetten we die diversiteit om in een troef met Geneeskunde voor het Volk en de PVDA. Door samen met diverse groepen aan de slag te gaan, voor een gezonde en leefbare buurt, voor kwaliteitsvolle en betaalbare woningen of een zebrapad voor de schoolpoort. Of door jongeren van diverse afkomst die samen 'Diversity in Antwerp City' te organiseren, een festival in Park Noord, waar op zondag 15 mei duizenden mensen in hun buurt het samenleven vieren. 'Ik heb een droom dat mijn vier kinderen op een dag zullen leven in een land waar zij niet beoordeeld zullen worden op hun huidskleur, maar op hun capaciteiten'. Dat vertelde Martin Luther King een halve eeuw geleden. De 21ste eeuw is de beste eeuw om die droom in vervulling te brengen.

meer lezen: knack

Geen opmerkingen: