De Strijd om de Tijd

Vandaag gaat uw kameraad naar de Vooruit voor een zeer interessante boekvoorstelling. Olivier Pintelon, goede vriend uit de studententijd en politicoloog werkend voor de studiedienst van het ABVV, schreef een boek over arbeidsduurvermindering.

 

Is het een natuurwet dat het spitsuur van ons leven bestaat uit rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan? Pintelon sprokkelt verhalen, duikt in oude geschriften en werpt een blik over de landsgrenzen. Waarom experimenteert men in pakweg Zweden met de 30 urenweek terwijl dat idee hier taboe lijkt? Een inspirerend verhaal over hoe mannen en vrouwen morgen werk, zorg, engagement en me-time kunnen combineren.

Meer info over het boek.

De boekvoorstelling zelf zal ook bijzonder interessant worden. Aan het woord komen: uiteraard eerst en voorstel Olivier Pintelon zelve, maar ook Thomas Blommaert (uitgeverij EPO), Daniel Bernmar (vice-burgemeester Göteborg), Bruno Vanobbergen (Vlaams kinderrechtencommissaris), Ilse De Vooght (Femma), Miranda Ulens (Vlaams secretaris ABVV), Stefaan Decock (Algemeen secretaris LBC-NVK), Samira Atillah (activiste en auteur) en Christophe Callewaert (De Wereld Morgen). Gastvrouw: Caroline De Neve (Vermeylenfonds). Met live muziek van Emy Kabore.

Geef toe, bijzonder interessant.

Meer over deze avond.

Tot straks.

14 november 1918 in Kapelle-op-den-Bos

Vandaag is het exact honderd jaar geleden dat mijn overgrootvader omkwam.

Op 12 november 1918 hield een goederentrein halt op de spoorlijn Dendermonde-Mechelen in Kapelle-op-den-Bos. Het was een goederentransport van het Duitse leger, in terugtocht naar Duitsland. De Duitse soldaten die de trein bemanden begonnen 's avonds de inhoud van de wagons te verkopen. De volgende dag heropende 'de verkoop'. Tot 11u, dan hervatte de trein haar reis, de soldaten hadden wat extra cash op zak, de bevolking van Kapelle had 'een slag kunnen slaan'. Een tiental wagons bleek afgekoppeld en bleef in Kapelle achter.
De 14de november gingen de mensen op verkenning. Het gerucht (en de hoop) ging de ronde dat er eten in die wagons zou kunnen zitten. De mensen gingen kijken, braken binnen in een wagon en iemand probeerde een krak te openen.
Het bleek echter niet om een krat suiker te gaan, maar om munitie.


Een geweldige ontploffing volgde, met 19 doden en talrijke gewonden.
Een van de doden, Jan Lodewijk Van Ingelgom, geboren in Londerzeel op 17 januari 1894, beroep: werkman.
Jan Lodewijk was getrouwd met Maria Judith De Bondt, huishoudster, 20 jaar oud. Het echtpaar woonde op de Oostvaartdijk, 16.
Hij liet een zoontje van twee jaar achter, Albert. Zijn vrouw was zwanger, zijn tweede zoon, Jan Joris, zou op 12 maart 1919 geboren worden.

Meer van dit alles kun je lezen bij de lokale Erfgoedcel.

profetische woorden van Engels

En uiteindelijk is voor Pruisen - Duitsland geen andere oorlog meer mogelijk dan een wereldoorlog en wel een wereldoorlog van tot heden onvermoede omvang en hevigheid. 8 tot 10 miljoen soldate zullen zich wederzijds afmaken en daarbij heel Europa zo kaal vreten als een sprinkhanenplaag nog nooit gedaan heeft. De verwoestingen van de dertigjarige oorlog, gecomprimeerd in drie à vier jaren en over het hele continent verspreid; hongersnood, epidemieën, algemene verwildering van het leger en van de volksmassa's als gevolg van de acute nood; een hopeloze verwarring in ons kunstmatige mechanisme van handel, industrie en krediet, die op een algemeen bankroet uitloopt; het ineenstorten van de oude staten en van hun traditionele staatkundige wijsheid, zo dat de kronen bij dozijnen op het plaveisel rollen en niemand te vinden is die ze opraapt; de absolute onmogelijkheid te voorzien hoe dit alles zal aflopen en wie als overwinnaar uit de strijd zal treden; slecht één absoluut zeker resultaat: de algemene uitputting en het tot stand komen der voorwaarden voor de uiteindelijke overwinning van de arbeidersklasse.

Dat is 't vooruitzicht wanneer het ten top gedreven systeem van de bewapeningswedloop eindelijk zijn onvermijdelijke vruchten zal dragen. Dat is het, mijne heren vorsten en staatslieden, waarheen u in uw wijsheid het oude Europa gebracht heeft.

Friedrich Engels, London 15 december 1887

 geschreven als inleiding voor: S. Borkheim, Zur Erinnerung fur die deutschen Mordspatrioten. 1806-1807, Hottingen-Zurich, 1888.
geciteerd door Lenin in Profetische woorden, verschenen op 2 juli 1918 in Pravda. Uitgegeven in CW V27. Deze vertaling: Lenin, Over rechtvaardige en onrechtvaardige oorlogen, Uitgeverij Progres, 1990.

Nie wieder Krieg!

11 november 2018 - herdenkingen die barsten van het militarisme, Kriegsministers die met uitgestreken gezicht bloemen leggen terwijl ze bommenwerpers per dozijn bestellen en de wapenindustrie overuren draait.


Vandaag meer dan ooit Nie wieder Krieg!

Die Mütter - een prachtig monument vol wanhoop, radeloosheid, intens verdriet, en solidaire verbondenheid.




meer over Käthe Kollwitz

Kruiwagenlezing XXXII

Vanavond is het wederom tijd voor de jaarlijkse Kruiwagenlezing.

Zoals steeds boeiende lezingen over Gent, archeologie en monumentenzorg, georganiseerd door Stad Gent, De Zwarte Doos, Dienst Stadsarcheologie en Monumentenzorg & GVSALM vzw.

Op het programma dit jaar:

- Archeologische opgraving in de Kerkstraat, Gentbrugge
   Jasper Billemont

- Dagelijkse Kost. De materiële cultuur van voedselbereiding - en consumptie in de (post)middeleeuwen
  Maarten Berkers

- De bijzondere geschiedenis van de wijk het Nieuwpoortje 
  Frank Gelaude

- De Parklaan in Gent, een beschermd stadsgezicht
  Daan Declercq



Dit alles vanavond, vanaf 20u in het Sint-Baafshuis, Zaal Van der Noot, Biezekapelstraat 2, Gent, voor slechts 5 euro.

Tot straks!

'dromen met Ri De Ridder'

Allerzielen

Allerheiligen: een stap terug

Op deze fraaie Allerheiligen een gedicht.
Een gedicht, geïnspireerd door de Heilige Oscar Romero.

Het helpt om af en toe een stap terug te doen
en een beetje afstand te nemen.
Het koninkrijk overstijgt niet alleen onze krachten
maar ook onze blik.
In ons leven voltooien we maar een fractie van
het schitterende plan van God.
Niets van wat we doen is volledig,
wat een andere manier is om te zeggen
dat het koninkrijk ons altijd zal overstijgen.
Geen enkele mening zegt alles.
Geen enkel gebed drukt heel ons geloof uit.
Geen enkele biecht brengt volmaaktheid.
Geen enkel pastoraal bezoek geneest alles.
Geen enkel project verwezenlijkt de hele zending van de kerk.
Er is geen doelstelling of hij vergeet wel iets.
Waarom we er dan zijn?
Om zaden te planten die op een dag zullen groeien.
Om water te geven aan wat al geplant is, wetende dat daar de toekomst begint.
Om funderingen te gieten waarop kan worden gebouwd.
Om te zorgen voor gist, die alles zal doen rijzen, veel beter dan dat wij dat zouden kunnen.
We kunnen niet alles doen
en dat is een bevrijdende gedachte.
Ze maakt dat we iets doen,
en het zeer goed doen.
Misschien onvolledig, maar een begin, een stap op de weg,
een kans voor Gods genade om binnen te komen en het van ons over te nemen.
Misschien zien we zelfs nooit het eindresultaat,
maar dat is het verschil tussen een bouwmeester en een werkman.
Wij zijn werklieden, geen bouwmeesters,
wij zijn een dienaar, niet de messias.
Wij zijn profeten van een toekomst die niet van ons is.

Het Romero-gebed, een gedicht geschreven door Ken Untener en John Dearden, geïnspireerd door Oscar Romero.