Beweging.net: maximumfactuur in het secundair onderwijs

 Bij de start van het nieuwe schooljaar en tijdens de regeringsonderhandelingen is het goed aandacht te vragen voor iets dat absurd en schandalig genoeg nog geen feit is, de maximumfactuur in het secundair onderwijs.

Eerder deze week was er, bijzonder terecht, heel wat commotie over kostprijs van de laptops op school. Je weet wel, die digisprong met de laptop voor elke leerling die Ben Weyts groots mocht aankondigen. Wel, die middelen zijn op en nu moeten ouders die zelf laptops aankopen.  

Meer dan de hoogste tijd dus voor een maximumfactuur in het secundair onderwijs.

Beweging.net pleit voor kosteloos en kwalitatief onderwijs waarbij de financiële middelen van ouders geen drempel zouden mogen vormen voor de studiekeuze van kinderen. Enkel zo kan onderwijs een belangrijke motor zijn in de strijd tegen sociale ongelijkheid. We beschouwen het bevorderen van gelijke onderwijskansen nog steeds als een kerntaak van het onderwijs. Om deze rol als belangrijk spilfiguur in de strijd tegen kansarmoede en ongelijkheid te spelen, moeten scholen kunnen terugvallen op structureel onkostenbeleid. Armoede op school kan zich op veel manieren uiten. Niet betaalde schoolfacturen zijn een van de duidelijkste parameters in het signaleren van ouders – en bijgevolg leerlingen – in financiële moeilijkheden. Zo blijkt uit een bevraging van de Vlaamse Scholierenkoepel dat de energiecrisis en de digisprong de schoolfactuur voor heel wat ouders verder omhoog hebben geduwd. Het aantal onbetaalde schoolfacturen loopt in heel wat scholen verder op. In het gemeenschapsonderwijs gaat het om meer dan 11 miljoen euro aan onbetaalde facturen. De schoolkosten blijken dus voor heel wat gezinnen te hoog te liggen, en dit terwijl de grondwet de kosteloze toegang tot leerplichtonderwijs moet garanderen. 

 

Waarom willen we dit? De studietoelage die sinds de hervorming van de kinderbijslag wordt toegevoegd aan het groeipakket blijkt vandaag bovendien onvoldoende om de schoolkosten te dekken. Zelfs in het geval van een maximale studietoelage wordt slechts 63% van de kosten gedekt, zo blijkt uit een advies van de Vlaamse Jeugdraad.

 

 

aanwinsten

 Een klein overzicht van de aanwinsten van tijdens de zomervakantie.

Lord Montgomery, A Concise History of Warfare, Wordsworth Military Library, 2000.

Paul Steels, vroeg christelijk, Asse, 1997.

Wilbur Smith, Magiër, Amsterdan, 2001.

Christian Jacq, De Zaak Toetanchamon, Amsterdam, 2001.

Batakli, Hasan en Batakli, Ismaïl, Wij zijn moslims, Istanbul, 2011.

Verschave, Amaat, 't fort 150 jaar. Geschiedkundig overzicht 1843 - 1993. Onze-Lieve-Vrouw Ter Engelen Kortrijk, Kortrijk, 1992.

Vermeire, René (red.), Een inleiding tot de geschiedenis van de Vroegmoderne Tijd, Van In., 2008.

Rambaut, Aletta, Temmerman, Johan, Geloof en Vrijheid. 200 jaar Protestantse Brabantdamkerk te Gent, Gent, 2017.

Karen Armstrong, De Strijd om God. Een geschiedenis van het fundamentalisme, Amsterdam, 2000.

Rachida Lamrabet, Zwijg, allochtoon, Berchem, 2017.

Blok, H., Evers, L, van het Hoofd, H., Van matzes, mitswes en mezoezes. leer- en lesboek over jodendom, Weesp, 1998.

Gourevitch, Ph., 'Ze maken ons allemaal dood...' Verhalen uit Rwanda, Antwerpen, 2000. 

Jef De Kesel, Omwille van Zijn Naam. Een tegendraads pleidooi voor de Kerk, Tielt, 1993.

Pankaj Mishra, De verleiding van het Westen, Amsterdam, 2007.

Etty Hillesum & Klaas Smelik (red.), De nagelaten geschriften van Etty Hillesum 1941 - 1943, Amsterdam, 1991.

de Verenigde Verenigingen: zes principes voor sterke regeerakkoorden

 De Verenigde Verenigingen, het netwerk en de spreekbuis van middenveldorganisaties in Vlaanderen, komt naar buiten met zes principes voor de politici die aan zet zijn om nieuwe regeringen te vormen. Als middenveldorganisaties vinden we het belangrijk om in deze fase van de regeringsonderhandelingen met verenigde stem op te komen voor de honderdduizenden mensen die we vertegenwoordigen.  

 

1. Bescherm de mensenrechten als basis van onze rechtsstaat

De rechtsstaat beschermt elk van ons tegen willekeur, machtsmisbruik en corruptie. Dit geheel van instellingen en regels is gebaseerd op mensenrechten: het recht om te zijn wie je bent, te geloven in wat je wil, om op te komen voor je mening, een menswaardig leven te leiden… Het zijn één voor één verworvenheden die actief beschermd moeten worden. Bouw ze niet af op basis van snelle meningen, globale tendensen of buikgevoel.

 

2. Maak beleid op maat van iedereen, zonder te discrimineren

Goed beleid voeren doe je door met alle mensen rekening te houden, met het volle respect voor alle vormen van diversiteit. Maatregelen waarvan enkelingen beter worden ten koste van alle anderen, of die onze samenleving de facto opdelen in A en B-burgers, zijn discriminerend én contraproductief.

 

3. Verdedig en versterk essentiële principes en systemen van solidariteit

Eén mens is tot veel in staat, maar we zijn en blijven ook sociale wezens. In ieders leven zijn er talloze momenten waarop je op anderen wil of moet rekenen. Oók binnen een samenleving die door in elkaar grijpende tendensen individualiseert en verbrokkelt. Precies daarom moeten beleidsmakers principes en systemen van solidariteit blijven versterken en verdedigen. Ze bieden mensen zekerheid en veiligheid en vormen een robuuste basis voor oplossingen in onverwachte omstandigheden.

 

4. Benader alle mensen als mede-eigenaars van onze democratie

Mensen geven mee de democratie vorm en zijn in hun doen en laten – al dan niet bewust – per definitie ‘politiek’ bezig. Ze zijn niet louter ‘klant’ of ‘afnemer van diensten’ en organiseren zich voor talloze kwesties in grotere verbanden. Betrek die burgers en organisaties actief bij (grote en kleine) beslissingen en durf je te laten uitdagen. Heb specifieke aandacht voor organisaties van mensen wiens stem zelden gehoord wordt. Beschouw hen als kritische partners, waardeer hun expertise en geef hen verantwoordelijkheid in plaats van het initiatief over te nemen, hen te instrumentaliseren, te betuttelen of te demotiveren met overbodige of onaangepaste regels.

 

5. Ambieer en organiseer oplossingen die beleidstermijnen overstijgen

Korte termijn-denken beheerst de beleidscultuur op alle beleidsniveaus in België. In tijden van alsmaar snellere maatschappelijke ontwikkelingen is deze permanente ‘campagnemodus’ en onderling geruzie de slechtste optie. Het is integendeel cruciaal om strategisch na te denken over toekomstscenario’s. Met inbreng van alle meningen en invalshoeken, maar met het doel om tijdig weloverwogen keuzes te maken die toekomstbestendig zijn en niet stoppen bij de volgende verkiezingen. Schrijf en promoot een ambitieuze toekomstvisie die geen sciencefiction is, maar waar mensen kunnen in geloven en hoop uit putten. 

 

6. Globale problemen vergen een globale aanpak en oplossing

Klimaatverstoring, migratie, energie, armoede, oorlog, AI,… Het zijn niet alleen hele complexe thema’s, ze zijn ook met elkaar geconnecteerd in een wereldwijd, fijnmazig kluwen van belangen. Maatregelen en oplossingen moeten uiteraard rekening houden met lokale contexten, maar erken tegelijk de nood aan brede partnerschappen binnen Europa en wereldwijd. Kies voor een globale blik en dito maatregelen en leg uit waarom dit nodig is. 

 

 

 

 

 

afscheidsetentje Sint-Anna

 

 

Een lang uitgesteld afscheid van Sint-Anna. Deze week kwam het er dan eindelijk van. Een afscheidsetentje met de Kerkfabriek van Onze-Lieve-Vrouw Presentatie. Met bloemen voor de laatste kosteres.

 

Lieven Boeve over de katholieke dialoogschool

DeWereldMorgen.be brengt een afscheidinterview met Lieven Boeve, jarenlang hét hoofd van het katholiek onderwijs. 

Hij gaat in op de katholieke dialoogschool, het hoofddoekenverbod, de toekomst van het godsdienstonderwijs en de brede eerste graad. 

 

 

 

 

Een goed migratiebeleid gaat uit van de realiteit, niet van wensdenken.

Vandaag vraag ik graag even jullie aandacht voor het asielbeleid in België. Hoe onmenselijker ons asielbeleid, hoe meer problemen er kunnen opduiken. 

Mensen vluchten oorlog en geweld en miserie. Dat is hun recht. Dat is ook maar logisch. Belgen vluchten en masse tijdens de oorlog. Duizenden Belgen namen de boot naar Canada, de Verenigde Staten en andere 'betere oorden'. Dat is de normaalste zaak ter wereld. Dat is ook van alle tijden. 

Vandaag de dag laten we ons beleid tov vluchtelingen niet leiden door mensenrechten of door humanisme, maar door racisme en kortzichtig electoraal opportunisme. 

Mensen ontvluchten onhoudbaar, onmenselijke situaties, waar ze mogelijk bijzonder traumatiserende zaken hebben meegemaakt. Vluchten wordt onnodig moeilijk gemaakt. Smokkelroutes en levensgevaarlijke oversteken, dat of vaak onleefbare vluchtelingenkampen net over de grens, omringt door onveiligheid en dreigingen. Tijdens het vluchten volgen nog traumatische gebeurtenissen. Komen ze aan in België botsen ze opnieuw op onmenselijke behandeling, ondervragingen, gericht op het 'door de mand laten vallen'. Geen opvang, slapen op straat. Of opvang in een tijdelijk verblijf, waar ze jaren aan een stuk moeten wachten. Met als ze geluk hebben een geëngageerde medewerker of een schitterende vrijwilliger. 

Onderstaande Open Brief gaat over de absurde behandeling van (een deel van) de Afghaanse vluchtelingen. In België worden significant minder vluchtelingen erkend. Als ze worden afgewezen, kunnen we niet terugkeren. Dat erkent de bevoegde minister. Dus ze worden afgewezen, ze moeten het grondgebied verlaten maar kunnen niet terugkeren. Deze Open Brief klaagt dit aan en klaagt vooral aan dat deze compleet absurde situatie alleen maar kan leiden tot problemen. 

 

Een goed migratiebeleid gaat uit van de realiteit

Een Afghaan heeft in Europa gemiddeld 80% kans op erkenning van zijn verzoek tot internationale bescherming. In Nederland is dat 88%, in Duitsland en Denemarken respectievelijk 93 en 94%. In België krijgt slechts 35% een positieve uitkomst. Het federaal migratiecentrum Myria maakt zich hier terecht zorgen om. Terugkeren naar Afghanistan is - dat erkent ook staatssecretaris de Moor - ‘erg moeilijk’.
 

Erg moeilijk is hierbij duidelijk een understatement. Sinds de overname van het land door de Taliban, organiseert de Internationale Organisatie voor Migratie geen vrijwillige terugkeer meer naar Afghanistan. Er is volgens hen namelijk geen veilige omgeving voor terugkeer. Daarbovenop leveren de buitenlandse consulaire posten van Afghanistan sinds 30 juli 2024 ook geen documenten meer af. Afghanen die toch het (levens)gevaar besluiten te trotseren en op eigen houtje terug willen keren, kunnen zo bijvoorbeeld hun reisdocumenten niet laten vernieuwen. Er worden momenteel ook geen gedwongen repatriëringen meer georganiseerd naar Afghanistan, niet vanuit België, maar ook niet vanuit andere Europese landen.
 

Wie zijn aanvraag afgewezen ziet komt dus in limbo terecht. Je krijgt een bevel om het grondgebied te verlaten, terwijl dit schier onmogelijk uitvoerbaar is. Je mag niet blijven (en dus ook niet werken) en je kan niet weg.
 

Ook voor de 7% die wordt afgewezen, voorziet Duitsland een oplossing. Het gaat om 18.090 personen die een humanitaire status kregen. Dat zorgt ervoor dat deze mensen niet perspectiefloos ronddolen. Ze kunnen actief participeren, werken en bijdragen aan de samenleving. Zo werken ze aan hun kansen om -mogelijks op een later moment - in Afghanistan een nieuw leven op te bouwen en hun families te ondersteunen.

 

Deze oplossing bespaart de hele samenleving en de mensen in kwestie de negatieve effecten van de overlevingsstrategieën waartoe mensen zonder wettig verblijf vaak gedwongen worden zoals o.a. uitbuiting, dakloosheid, psychische kwetsbaarheid, verslaving, … Ook in België is er nood aan een duurzame oplossing om mensen niet in precaire overlevingssituaties te duwen. Niemand heeft er baat bij deze mensen nieuwe trauma’s te laten stapelen op de eerdere.
 

Wie nu een onuitvoerbaar bevel om het grondgebied te verlaten aflevert, zorgt er willens en wetens voor dat deze mensen in een uitzichtloze situatie terechtkomen. Het zal dan opnieuw op de schouders van de vrijwilligers en de hulpverleners vallen om deze mensen bij te staan. De draagkracht van deze burgers is niet onbeperkt, deze extra druk op de samenleving kan en moet vermeden worden.
 

Daarom roepen ondergetekende organisaties de onderhandelaars van de nieuw te vormen regering op om het Duitse voorbeeld te bestuderen en na te volgen. Als je onwettig verblijf écht wil tegengaan, geef je deze mensen een oplossing. De verwachting dat zij op eigen houtje terugkeren naar Afghanistan, is niet meer dan wensdenken.
 

Want een goed migratiebeleid gaat uit van de realiteit, niet van wensdenken.
 

Ondertekend,
ORBIT vzw
Dokters van De Wereld
11.11.11
Amnesty International België
Caritas International
Vluchtelingenwerk Vlaanderen
JRS Belgium

Schoolstart in Franstalig België: lerarentekort én besparingsregering

Terug naar school in het Franstalig onderwijs.

 

Over de maatregelen van de neoliberale kliek die de Franse Gemeenschapsregering vormen, het woord aan Bruno Bauwens, Brussels parlementslid voor PVDA.

 

 

 

Manque de moyens et de profs, trop d’élèves par classe, matériel et bâtiments en mauvais état… L’école est en crise et est loin d’être gratuite et accessible à chaque enfant. Le projet MR-Engagés va encore aggraver la situation. Faire des économies sur l’avenir de nos enfants.

 

 

 

Toontje

 

 

 

 

Een gezellige rommelmarkt, etelijke waren en een zeer goed doel. Wat zou een mens zich nog kunnen meer wensen. 

"Schrap de lessen godsdienst"

Het lerarentekort geeft elk jaar 'discussies' die de problemen niet aanpakken. 'Oplossing' v/d week: levensbeschouwelijke vorming. Omdat het tekort zéér acuut is, moet (!) het afschaffen wel de oplossing zijn volgens sommigen. 

 

 Bij veel zogenaamde opiniemakers en experten speelt een onverhulde antigodsdiensthaat een leidende rol, zo blijkt. Dat en een zeer verouderde kijk op het vak.

In bovenstaand artikel stond een heel merkwaardig citaat van Wouter Duyck. Hij pleit gewoon voor minder lesuren. "Schrap de lessen godsdienst, dat is niet meer van deze tijd. Zo krijgen leerlingen 2 uur minder les en bespaar je minstens 300 miljoen euro aan loon." Want minder les is beter dan godsdienstles?

LBV is een zeer talig vak, met heel veel aandacht voor taal, voor vaktermen en beeldspraak, maar ook voor het actief leren onder woorden brengen wat je denkt en voelt. Op een 'ongedwonger' manier dan bv in de lessen Nederlands.

 

LBV gaat ook over luisteren naar elkaar, van mening verschillen en in discussie gaan. LBV gaat over respect voor elkaar.

 

LBV gaat over jezelf, inzicht in de eigen emoties. In LBV gaat het ook over hulpverlening, over omgaan met stress en over lijden en rouwen.  

 

Levensbeschouwelijke vorming is een bijzonder waardevol vak. En dat zeg ik niet alleen omdat ik dat zelf geef.

 

Trouwens, als je behoort tot een bepaalde erkende levensbeschouwing, dan kan je, als leerkracht, meestal ook gewoon het vak geven, in tijdelijke opdracht. Probeer het eens. 

 

 

 

Gaza: "If you're silent, that means you approve"

De genocide in Gaza blijft voortduren. De westerse bondgenoten van Israël blijven aan de kant van de oorlog en genocide staan.

Democracy Now! brengt een zeer bekijkenswaardig interview met dominee Munther Isaac van de Evangelical Lutheran Christmas Church in Bethlehem. 

We're still calling for a ceasefire, and it feels like we're still calling for the world to humanize the people of Gaza, to humanize Palestinians. If you're silent, knowing how your money is being spent, that means you approve.

 

 

 

 

 

15 augustus

Op deze Onze-Lieve-Vrouw Ten Hemelopneming het Magnificat van Carl Philip Emmanuel Bach.

 

begin augustus 2024

Begin augustus 2024

Fascistische knokploegen in Engeland. 

Ongegeneerde massamoord in Palestina en gerichte aanslagen van Israël in Syrië en Irak. 

In Zuid-Europa sterven arbeiders tijdens hun werk van de hitte.

Russische trol verspreidt compleet verzonnen goor misogyn en transfoob fake news, uitgebreid gedeeld door een hele massa 'opiniemakers' en het leger volslagen idioten op sociale media.

Wat een week.