De voorbije eeuw is België twee keer vier jaar bezet en dit is nog steeds zowat een nationaal trauma. In elke wijk, in elk dorp staat een monument voor de gesneuvelden 'Pro Patria'. Loopgraven in de Westhoek zijn nog steeds zo wat verplichte uitstappen voor horden schoolkinderen. Binnenkort is het 100 jaar geleden dat de zinloze moordpartij genaamd WO I begon en in ons land zal je een ware explosie zijn van herdenkingen en herinneringsactiviteiten. Het is dus bijzonder moeilijk om zich voor te stellen hoe dit trauma ooit verwerkt zal kunnen worden door de Afghanen, 10 jaar lang oorlog en bezetting. Het is te hopen dat ze er zo vlug mogelijk kunnen aan beginnen, dat ze dus zo vlug mogelijk de NAVO-bezetters kunnen buiten smijten.
Vrede vzw schreef op DeWereldMorgen.be een bijzonder lezenswaardig stuk 'Ongelukkige Verjaardag'.
Met daarin volgende passage:
Ook in progressieve kringen, in sommige mensenrechtenorganisaties en zelfs vredesorganisaties was de steun voor de oorlog in Afghanistan initieel groot. De interventie werd door de uiteenlopende politieke krachten in de westerse regeringen als een noodzaak ervaren.
Malalai Joya brengt voor de gelegenheid een aangrijpende oproep:
10 jaar is meer dan genoeg geweest. Haal de buitenlandse legers terug naar huis en laat de Afghanen in vrede leven.
Bij wijze van uitsmijter nog een reportage van Democracy Now:
Crembo zou zo onderhanden toch ook zelf niet meer geloven dat legers vrede en democratie kunnen brengen.
1 opmerking:
Beste blogger, ten eerste vind ik de gekozen video's perfect. Ten tweede zou je me een link willen van het tweede clipje (waarbij je gelijk inspringt op 28 minuten). Bij voorbaat dank.
Mvg. Javid Ebrahimi
graag sturen naar j.ebrahimi@live.com
Een reactie posten