Een doorsnee gezin verliest 1200 tot 1500 euro per jaar, minstens 100 euro per maand. Dit bovenop zware besparingen bij overheid en onderwijs. Dit zonder jobs, jobs, jobs. Zonder sociaal overleg die naam waardig. Met sociale correcties om beschaamd te zijn. Met de lasten voor werknemers, zieken en uitkeringstrekkers en de lusten voor de rijken en de vermogens. Nog meer flexibiliteit is niet vol te houden. Over de 38u week wordt niet onderhandeld. Stop het gesjoemel van de regeringen en de werkgevers! Langer werken, harder en moeilijker werken voor lager loon en minder koopkracht, dat is de boodschap van deze regeringen en deze werkgevers. Dat is niet onze visie.
Wij willen een ander beleid, een rechtvaardig en juist beleid. Een eerlijk en evenwichtig beleid.
Wie beslist morgen over jouw leven: jij of je werkgever?
Als het van Kris Peeters afhangt: je werkgever.
- De regering wil via een wet werkweken tot 45 uur invoeren met dagen van 9 werkuren. Hoe? Door de arbeidstijd op jaarbasis te berekenen. Ze wil de regels versoepelen voor overuren en voor avond-, nacht- en weekendwerk: nachtwerk pas vanaf 22.00u en niet vanaf 20.00u. In de praktijk zal de werkgever beslissen wanneer we werken en wanneer we thuisblijven.
- 100 extra overuren automatisch uitbetalen = 3 weken langer werken en een terugkeer naar de 40-urenweek. Dit zonder toestemming van de vakbondsafvaardiging en zonder inhaalrust !
- Ook nu bestaan al heel wat afspraken over flexibiliteit en overuren met recht op inhaalrust en overloon. Een bepaalde flexibiliteit werd altijd gecompenseerd via goede sociale akkoorden over inhaalrust, toeslagen, extra jobs. Zo hoort het ook. Maar de regering vindt zulke akkoorden niet nodig: flexibeler en goedkoper werken wordt de standaard.
- Wisselende uurroosters maar 1 dag op voorhand bekendmaken: hoe kunnen we in zo’n flexibel arbeidsregime onze tijd en ons leven nog plannen?
- De concurrentie onder werknemers vergroten door een nieuw interimstatuut van onbepaalde duur in te voeren. Hoe kan zoiets ‘vooruitgang’ zijn wanneer jongeren snakken naar zekerheid en vragen om het misbruik van interimcontracten resoluut aan te pakken?
Wie bepaalt morgen jouw leven? Jij zelf!
Maar dat vergt dan wel een goede wetgeving, inspraak, collectief overleg en werkbaar werk op mensenmaat.
- Werknemers tonen zich al vaak erg flexibel maar daar moet dan wel één en ander tegenover staan. Flexibiliteit is bespreekbaar, àls ze op mensenmaat wordt georganiseerd. Dus alleen met inspraak van de werknemers en op basis van degelijk sociaal overleg!
- Misschien werk je al meer of minder uren maar de 38-urenweek moet de voltijdse wettelijke basissokkel blijven. Voor individuele vrijheid heb je collectieve afspraken nodig.
- Loon naar werken: alle gepresteerde uren moeten correct geregistreerd en betaald worden, met afspraken over inhaalrust en overloontoeslag bij overuren.
- Ruim op tijd je uurroosters kennen, dat is pas modern!
- Minder en anders werken in ruil voor meer jobs: arbeid herverdelen kan op verschillende manieren voor ‘alle’ werknemers, ook voor kaderleden. Het kan heel wat jobs creëren. En het maakt het werk voor jou draagbaar: winst op twee fronten dus. Voor vrouwen en mannen.
- Degelijke afspraken over tijdkrediet, eindeloopbaanmogelijkheden en verlofstelsels leiden tot een goed evenwicht tussen werk en privé, gedurende je hele loopbaan.
- Een vaste voltijdse job, dat is pas modern. ‘Jobhoppen’ moet een vrije keuze blijven. Werknemers zijn niet gebaat met het misbruik van interimcontracten.
- Een toffe job die jou niet ziek maakt, dat is pas modern. Ziek zijn kies je niet, straffen geneest je niet.