conservatieven zijn geniale fantasyschrijvers

De conservatieven in Vlaanderen zijn originele denkers. Zo origineel zelf dat ze een waar fantasieland hebben uitgedacht. Een fantasieland dat geen positief beeld van de maatschappij verbeeld, maar een, voor hen dan toch, uiterst deprimerend nachtmerrie. Een land geregeerd door links, waar politieke correctheid de enige toegelaten norm vormt. Maar waar het fiere Vlaamse volk stiekem rechts denkt. Zoals in elk goed fantasyboek komen hier ook ware helden voor, volkshelden die heldhaftig strijd voeren tegen de multiculti-linkse kerk. Helden die uiteraard uitgespuwd worden door de boosaardige linkse elite maar op handen gedragen worden door het volk, in al haar natuurlijk volks gezond verstand.

Prachtig toch als je kunt leven in zo'n fantasyleven, je speelt de hoofdrol in je eigen verhaal.

Een van die toch wel originele uiterst-rechtse fantasten is Matthias Storme. Hij schreef een prachtig fantasy-kortverhaal over 'het Sovjet onderwijs'.

In fantasie-land zijn de problemen in het onderwijs niet het gevolg van de onderfinanciering of whatever. Maar van de 'overheidsbemoeienis', 'de politici en onderwijskundigen' (pedagogen zullen Storme wel op handen dragen, een fictie auteur die hen zo'n belangrijke rol toebedeeld kom je niet vaak tegen), en hun stiekeme 'sovjetideaal' en hun 'gelijkekansen-ideologie'.

Speciaal voor onze lezers, enkele uittreksels uit het recentste kortverhaal:

“Stilaan beginnen de perverse effecten van de steeds verderschrijdende overheidsbemoeienis in de oprichting en bevolking van scholen ook bij het grote publiek duidelijk te worden.”

“Onze politici en onderwijskundigen willen natuurlijk de ouders verplichten om het onderwijs te slikken dat zij vanuit hun ivoren toren het beste achten voor de "maatschappij", vanuit hun sovjetideaal van maatschappij, vanuit hun dirigistisch-multiculturalistische "gelijkekansen"-ideologie.”

Geef toe dames en heren, dit is toch geweldig literair proza, die beeldspraak, dit geniale gebruik van bijvoegelijke naamwoorden. Voorwaar ik zeg u, hier zullen nog thesissen over geschreven worden in de literatuurwetenschappen.

“Wat we vandaag zien is het product van een sluipende sovjetisering die plaatsvond onder het mom van de rechten van het individu.”

“Nadat men de vrijheid van de schoolinrichters (en dus van verenigingen van ouders) heeft afgeschaft heeft Vandenbroucke onder het mom van gelijke kansen nu ook de vrijheid van de individuele ouders vergokt. We zijn met 50 jaar vertraging overgegaan op de politiek die in de VS vanaf de jaren '60 werd geprobeerd en faliekant is afgelopen: desegregation busing.”

Akkoord, de linkse kerk en boosaardige academici die de maatschappij overheersen is een cliché binnen het genre. Maar Storme weet het clichébeeld wel op een hoog niveau te tillen.

Alleen jammer van het einde.

“Nochtans is er een perfecte oplossing: de schoolvoucher. Stop met het financieren van de scholen, financier de ouders. Geef elke ouder een schoolcheque die enkel voor onderijs mag worden gebruikt en laat de ouders daarmee scholen betalen en desnoods oprichten.

En geeft desnoods een hogere cheque voor kinderen met speciale noden (handicap e.d.), maar dan wel op basis van individuele criteria en niet wegens het louter behoren tot een of andere groep. Dan pas zullen er echt gelijke kansen zijn. Maar de politici en ideologen moeten daarvoor wel ruim macht afstaan aan de burger. En daar ligt de wortel van het probleem... “

De laatste paragraaf is echt wel te cliché om nog literatuur te worden genoemd. Vouchers als oplossing van de maatschappelijke problemen is al door zo vele auteurs naar voren geschoven en al zo vaak voorgesteld als dé oplossing dat het met de beste wil van de wereld niet meer kan zijn dan een platvloers en platgetreden cliché.

Maar beste lezers, laat u hier door niet afleiden. Het is en blijft dé literaire tip van de week. Veel leesplezier.

Dit verscheen reeds op mijn blog op dewereldmorgen.be

Verslaafd aan de chaos!

Kameraden en vrienden,

wederom hoog tijd voor een muzikaal intermezzo. Vandaag een echte jaren '90 metal klassieker, het geniale Megadeth met Addicted to Chaos, uit het Youthanasia-album:



geef toe, een zalige clip, uit 1994.

Voor wie niet alleen wil headbangen, maar ook wil meezingen:

Only yesterday they told me you were gone
All these normal people, will I find another one?
Monkey on my back, Aching my bones
I forgot you said "One day you'll walk alone"
I said I need you, does that make me wrong?
Am I a weak man, are you feeling strong?
My heart was blackened, It's bloody red
A hole in my heart, a hole in my head?

Who will help me up?
Where's the helping hand?
Will you turn on me?
Is this my final stand?

In a dream I cannot see
Tangled abstract fallacy
Random turmoil builds in me
I'm addicted to chaos

Lights shined on my path,
Turn bad days into good
Turn breakdowns into blocks, I smashed 'em
Cause I could
My brain was Labored, My head would spin
Don't let me down, don't give up, don't give in
The rain comes down, cold wind blows
The plans we made are back up on the road
Turn up my collar, welcome the unknown
Remember that you said
"One day you'll walk alone"

meer weten: Megadeth homepage en uiteraard wikipedia

'Het journaal moest zich schamen'

Maarten Van Rossem, Nederlands programmamaker, intellectueel en historicus, ging stevig te keer tegen de berichtgeving over Ayaan Hirsi Ali, de overbekende Nederlandse islamofobe en uitgesproken aanhangster van de Amerikaase neoconservatieven.

Vooral het nieuws op de publieke omroep moet het stevig ontgelden. "Zijn ze bij het journaal nog allemaal wel helemaal goed bij hun hoofd? Het journaal moest zich schamen!"

Dit verscheen reeds op mijn blog op dewereldmorgen.be

Leopold II en 'de Kongo'

Congo is, zoals iedereen wel weet, of toch zou moeten weten, 50 jaar geleden terug onafhankelijk geworden. We zullen de komende tijd overspoeld worden met terugblikken, emotionele verhalen van ex-kolonialen en gegarandeerd zullen er wel typen zijn die beweren 'vroeger was het beter'. Het Congopessimisme lijkt wel alomtegenwoordig. Maar daar gaan we het vandaag niet over hebben.

Lucas Catherine heeft voor Solidair een prachtig stuk geschreven: Leopold II en 'de Kongo'.
Enkele zeer treffende passages:

"Leopold II vond altijd dat België te klein was...

In een kolonie moet je eerst geld stoppen om er later er veelvoud van te recupereren, zo hadden hem zijn vele reizen geleerd.

Leopold richtte daarom de Association Internationale Africaine (AIA) op. Doel: lobbyen bij de Europese mogendheden om hem in Kongo zijn gang te laten gaan. Er zaten ook bankiers in de AJA: de Rothschilds, vertegenwoordigd door hun Belgische schoonzoon Léon Lambert (later van de Bank Brussel-Lambert, nu ING) of een Brusselse bankier als Brugmann (nu nog bekend om zijn ziekenhuis, park en laan in Brussel). Zij mobiliseerden kapitaal en betaalden de factuur van Stanley, de man die zogezegd de Kongo ontsloot voor Leopold.
Hout, ivoor en rubber



Van bij het begin was ook de Belgische staat betrokken, ook al was de Kongo Vrijstaat officieel privé-eigendom van Leopold II. De toenmalige eerste minister August Beernaert – hij heeft nu een monument in zijn geboortestad Oostende – zorgde rond 1890 voor het toekennen van twee grote leningen door de Belgische staat aan de Kongo Vrijstaat, respectievelijk 10 miljoen en 25 miljoen goudfrank. Vandaag is dat samen 175 miljoen euro.

Daarna begon de Kongo op te brengen. Eerst vooral tropisch hout en dan ivoor, waarvoor een oorlog moest worden gevoerd tegen de Zanzibari-Arabieren die de ivoorhandel in Oost-Kongo controleerden. Daarna volgde rubber. Vooral na de uitvinding van de binnen- en buitenband door Michelin en Dunlop en de massaproductie van auto’s door Ford werd rubber de rijkdom van Kongo, of beter van Leopold.

De jaren 1900-1907 waren topjaren. Professor Sengers schat de inkomsten uit Kongo voor Leopold dan op 200 miljoen euro.

In Leopolds tijd was het vooral de burgerij die meeprofiteerde. De Antwerps haven en het kapitaal daar explodeerde dankzij de import van ivoor, rubber, hout en later allerhande mineralen. De Waalse industrie kreeg een geweldige boom door de aanleg van spoorwegen in Kongo

De Belgische burgerij zal ook na de overname van Kongo door België van de kolonisatie blijven profiteren."

'Women for Sale'

Maandagavond bracht Canvas de documentaire 'Women for Sale' van de Israëlische filmmaakster Nili Tal.
Voor wie, zoals ik geen kabel heeft, het is zeker de moeite om down te loaden.

De film brengt het verhaal van de mensonterende mensenhandel en de even mensonterende levensomstandigheden van vrouwen.
Een bijzondere aanrader voor al die perverten die 's avonds, nachts, maar ook op alle uren van de dag door mijn straat schuimen.

Ondanks het feit dat deze reportage ondertussen al vijf jaar oud is, zal het mij verbazen als er veel veranderd is.

"Klein Links is dood, groot links is terug"

Zaterdag vond in Vooruit, te Gent uiteraard, de Dag van het Socialisme plaats. Ik moet zeggen het was serieus de moeite.
750 socialisten 'van diverse pluimage' verzameld om te discussiëren over het socialisme van de eenentwintigste eeuw.

Jan Blommaert stelt: "De Dag van het Socialisme is nu al een brokje geschiedenis: een moment van samenhorigheid, een dag waarop de oude linkse passie plots terugkeerde, de dag waarop links uit zijn lange winterslaap ontwaakte na twee decennia stilte. De Dag betekende, zeker voor de initiatiefnemers, een breuk met het verleden. Klein Links is dood, groot links is terug. Gedaan met de cultuur van kibbelen en vliegen afvangen, en resoluut het spoor op van de dialoog, van pluralisme, samenwerking en solidariteit, en terug naar de essentie. Wie naar de bekvechtende liberalen luistert merkt trouwens dat zij nu Klein Rechts geworden zijn; de kibbelcultuur laten we dus gaarne aan hen."

lees meer

Zoals Peter Mertens het stelt: "Ik heb het gevoel dat we voor een kentering staan. Het is nu gedaan met het geklaag en gezaag. Het kapitalisme zit in een zeer diepe crisis en wat ons ook scheidt als socialisten laat ons rond een aantal punten aan één zeil trekken. Vandaag is het kapitalisme in crisis en niet het socialisme, het socialisme is de jeugd en de toekomst van de wereld en we gaan dat samen, in dialoog, debat, discussie en soms ook strijd verder uitwerken."

Het volledige verslag uiteraard op DeWereldMorgen.be

Bekijk zeker de fotoreportage

Jan Blommaert en Peter Mertens (PVDA-TV):


Voor wie op zoek is naar meer informatie over deze dag kan ik zoekwerk besparen de commerciële media en de publieke omroep brachten over de dag niks. Alles over deze dag zult u alleen vind op DeWereldMorgen.be - niet toevallig DeWereldMorgen!

nieuws dat er toe doet

Moesten er mensen zijn die nog niet op de hoogte zijn. Op 1 maart werd een nieuwe online nieuwssite gelanceerd: DeWereldMorgen.be

DeWereldMorgen brengt dagelijk nieuws dat er toe doet uit binnen- en buitenland. DeWereldMorgen is een niet-commercieel dagblad.

Vanuit het maatschappelijke middenveld

DeWereldMorgen werkt met de expliciete steun van heel wat organisaties:

Arbeidersbeweging en vakbonden:

• ACW: ACV – Algemeen Christelijk Vakverbond, CM – Christelijke Mutualiteit, Okra – trefpunt 55+, KAV – Vrouwen die bewegen, KWB – eensgezind, Wereldsolidariteit, Pasar, KAJ; Vlaams ABVV – Algemeen Belgisch Vakverbond; ACLVB
• Vakcentrales: LBC-NVK Landelijke Bediendencentrale, ACV Transcom;

Cultuur: Vooruit, De Buren, Victoria Deluxe, Masereelfonds

Milieu: BBL – Bond Beter Leefmilieu, Greenpeace, Ecolife

NGO’s voor ontwikkelingssamenwerking: 11.11.11, Oxfam in België: Oxfam Solidariteit & Oxfam Wereldwinkels, Vredeseilanden, FOS – Fonds voor Ontwikkelingssamenwerking, Intal, Broederlijk delen

Vrede: Vredesactie, Vrede, Jeugd & Vrede

Diverse: Verenigde Verenigingen, Attac Vlaanderen, Netwerk Vlaanderen, Amsab, Global Society, Lokale partners: Foyer (Molenbeek), Uilekot

DeWereldMorgen.be heeft daarnaast ook een hele waslijst aan inhoudelijke partners:

De Gids op Maatschappelijk Gebied, Oikos, Marxistische Studies, Linx+, Brood en Rozen, Argus, StampMedia, KifKif.be, Vrede en Rec Radiocentrum.

Deelnemen

Maar DeWereldMorgen is niet alleen een nieuwssite om te lezen, je moet er ook aan deelnemen.

DeWereldMorgen werkt met burgerjournalisten en met een 'community'. Verenigingen, initiatieven en individuen worden opgeroepen om een 'blog' te openen op DeWereldMorgen.be. Onder uw eigen naam, met de vakbondsgroep van uw bedrijf, met uw wijkcomité, uw studentenvereniging, met uw duivenmelkersclub,... Daarop kunt ge niet alleen zeggen wat ge te zeggen hebt, maar ook nieuws posten. Regelmatig halen we nieuws uit de community die we op onze voorpagina zetten. Iedereen die foto's trekt van acties of activiteiten, wordt uitgenodigd om deze op DeWereldMorgen.be te posten. Zo krijgt de redactie een hoeveelheid aan materiaal om aan de slag mee te gaan.

Lees hier alles over hoe je allemaal kunt deelnemen.

Ik zou zeggen surf als de gesmeerde bliksem naar DeWereldMorgen.be lees, geef commentaar én open een blog.

Vragen en of opmerkingen kan je steeds doorgeven. Lezersfeedback wordt ten zeerste aangemoedigd. Vind je bepaalde artikels onduidelijk? Vind je dat bepaalde zaken behandeld hadden moeten worden? Vind je dat bepaalde dingen anders hadden moeten brengen? Laat het ons weten.

Zo tot zover de schaamteloze reclame.