1.18.2010

Bloed en Tranen

Peter Heirman, de hoofdredacteur van Visie, schreef in de editie van deze week een 'mea culpa', de toestand van de media vandaag de dag.

Bloed en tranen

Riooljournalistiek van het ergste soort, dat was het verwijt dat vooral Het Laatste Nieuws te slikken kreeg bij de berichtgeving over de moord op Kevin en Shana. Dekritiek kwam ook van collega’s vanandere media.

Mag ik van de gelegenheid gebruik maken om een mea culpa te slaan?
In een vorig leven was ik zelf regionaal journalist bij het Volk en enkele maanden ook bij, o wee, Het Laatste Nieuws. Je leven vult zich dan met dorpspolitiek, lokale verenigingen, wijkfeesten, markante dorpsbewoners en meer van dat.
Maar af en toe bots je ook wel eens op minder aangename nieuwsfeiten Moorden zijn (gelukkig maar!) absoluut uitzonderlijk, (dodelijke) verkeersongevallen komen des te meer voor. Ook daar vallen bloed en tranen te rapen.
Ja, ik heb het ook gedaan. Gaan bellen bij de buren over wat voor iemand hij was, wie zijn vrienden waren, hoe de buren hem zich zullen herinneren. Of, erger nog, moeder, vader, broer of zus de pieren uit de neus halen. En dan gaat het vaak over een slachtoffer, niet over een dader. Familie, nabestaanden? Zaten zij te wachten op die verhalen? Je werd niet geacht het je af te vragen. Als jij het niet deed, ging je collega van de concurrerende krant met het verhaal lopen.
Heel af en toe slaag je erin om een sereen verhaal te brengen, waarin ook de nabestaanden troost vinden. Maar doorgaans hou je er een wee gevoel aan over. Dergelijke journalistiek is een en al ranzigheid. Ik kan er geen ander woord voor bedenken.

Maar ja, je bent jong en je wil je bewijzen en bovendien ben je freelancer, dus hoe meer (en sensationeler) je schrijft, hoe meer brood op de plank. Het zijn zeer
flauwe excuses en ik wil ze dan ook niet inroepen. Zoals ik al zei, dit is een mea culpa. Om maar te zeggen dat de kritiek op Het Laatste Nieuws meer dan terecht is. Alleen klinkt hij bijzonder hol uit de mond van collega-journalisten. De berichtgeving in andere kranten en op televisie moest in voyeurisme nauwelijks onderdoen voor de grootste krant van’t land. Ook die van de ‘kwaliteitskranten’. Tot onze openbare omroep toe. Dat de ene de volledige naam publiceerde en de andere alleen initialen, het is een puur cosmetisch onderscheid. Je daarachter verbergen getuigt van verregaande hypocrisie.

Misschien moeten we op zoek naar andere, nieuwe media die los staan van commerciële belangen.

Geen opmerkingen: